Pochwodzioby (podrodzina)

Pochwodzioby
Chioninae
Lesson, 1828
Ilustracja
Przedstawiciel podrodziny – pochwodziób żółtodzioby (C. albus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

siewkowe

Podrząd

siewkowce

Parvordo

Chionida

Nadrodzina

Chionoidea

Rodzina

pochwodzioby

Podrodzina

pochwodzioby

Typ nomenklatoryczny

Vaginalis alba J.F. Gmelin, 1789

Synonimy

Rodzaju:

  • Vaginalis J.F. Gmelin, 1789[1]
  • Coleoramphus Dumont, 1818[2]
  • Necrophagus Eydoux & Souleyet, 1841[3]
  • Chionarchus Kidder & Coues, 1876[4]
Rodzaje

Pochwodzioby (Chioninae) – monotypowa podrodzina ptaków z rodziny pochwodziobów (Chionidae).

Zasięg występowania

Podrodzina obejmuje gatunki występujące na Półwyspie Antarktycznym, wyspach Oceanu Południowego, południowego Oceanu Atlantyckiego i południowego Oceanu Indyjskiego, poza sezonem lęgowym także w południowej części Ameryki Południowej[7].

Morfologia

Długość ciała 34–41 cm, rozpiętość skrzydeł 74–80 cm; masa ciała 450–810 g; samce są średnio o około 15% większe i cięższe od samic[7].

Systematyka

Etymologia

  • Chionis: gr. χιων khiōn, χιονος khionos „śnieg”[8].
  • Vaginalis: nowołac. vaginalis „jak pochwa, pochwowy”, od łac. vagina „pochwa, osłona”[9]. Gatunek typowy: Vaginalis alba J.F. Gmelin, 1789.
  • Coleoramphus: gr. κολεον koleon „osłona”; ῥαμφος rhamphos „dziób”[10]. Gatunek typowy: Coleoramphus nivalis Dumont, 1818 (= Vaginalis alba J.F. Gmelin, 1789).
  • Necrophagus: gr. νεκροφαγος nekrophagos „pożerający trupy”, od νεκρος nekros „trup, zezwłok”; -φαγος -phagos „jedzący”, od φαγειν phagein „jeść”[11]. Gatunek typowy: Vaginalis alba J.F. Gmelin, 1789; młodszy homonim Necrophagus Leach, 1815 (Coleoptera).
  • Chionarchus: gr. χιων khiōn, χιονος khionos „śnieg”; αρχος arkhos „lider, szef”, od αρχω arkhō „rządzić”[12]. Gatunek typowy: Chionis minor Hartlaub, 1841.

Podział systematyczny

Do podrodziny należy jeden rodzaj z następującymi gatunkami[13]:

Przypisy

  1. J.F. Gmelin: Caroli a Linné. Systema naturae per regna tria naturae: secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 13. T. 1. Cz. 2. Lipsiae: impensis Georg. Emanuel. Beer, 1789, s. 705. (łac.).
  2. Ch. Dumont: Dictionnaire des sciences naturelles, dans lequel on traite méthodiquement des différens êtres de la nature, considérés soit en eux-mêmes, d’après l’état actuel de nos connoissances, soit relativement à l’utilité qu’en peuvent retirer la médecine, l’agriculture, le commerce et les artes. Suivi d’une biographie des plus célèbres naturalistes. Ouvrage destiné aux médecins, aux agriculteurs, aux coramercans, aux artistes, aux manufacturiers, et à tous ceux qui ont intérêt à connoître les productions de la nature, leurs caractères génériques et spécifiques, leur lieu natal, leurs propriétés et leurs usages. T. 10. Strasbourg & Paris: F. G. Levrault & Le Normant, 1818, s. 36. (fr.).
  3. J.F.T. Eydoux & L.F.A. Souleyet: Voyage autour du monde exécuté pendant les années 1836 et 1837 sur la corvette la Bonite Commandée par M. Vaillant Capitaine de Vaisseau. Publié par ordre du Roi. Sous les auspices du departement de la marine. Cz. 1: Zoologie. Paris: Arthus Bertrand, 1841, s. 108. (fr.).
  4. J.H. Kidder & E. Coues. A study of Chionis minor with reference to its structure and systematic position. „Bulletin of the United States National Museum”. 1 (3), s. 116, 1876. (ang.). 
  5. Chionis, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] [dostęp 2014-02-25] (ang.).
  6. J.R. Forster: Enchiridion historiae naturali inserviens, quo termini et delineationes ad avium, piscium, insectorum et plantarum adumbrationes intelligendas et concinnandas, secundum methodum systematis Linnaeani continentur. Halae: Prostat apud Hemmerde et Schwetschke, 1788, s. 37. (łac.).
  7. a b A.E. Burger: Family Chionidae (Sheathbills). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 3: Hoatzin to Auks. Barcelona: Lynx Edicions, 1996, s. 554–555. ISBN 84-87334-20-2. (ang.).
  8. Jobling 2021 ↓, s. Chionis.
  9. Jobling 2021 ↓, s. Vaginalis.
  10. Jobling 2021 ↓, s. Coleoramphus.
  11. Jobling 2021 ↓, s. Necrophagus.
  12. Jobling 2021 ↓, s. Chionarchus.
  13. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Chioninae Lesson, 1828 - pochwodzioby (wersja: 2016-04-26). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-01-24].

Bibliografia

  • J.A. Jobling (red.): The Key to Scientific Names. [w:] Birds of the World (red. S.M. Billerman et al.) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, 2021. (ang.).

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Snowy Sheathbill.jpg
Autor: David M. Jensen (Storkk), Licencja: CC BY-SA 3.0
Snowy Sheathbill (Chionis alba) near Almirante Brown Antarctic Base, Paradise Bay, Antarctica. Taken by Storkk.