Podtynie

Podtynie

wieś
Centrum Podtynia
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	kłodzki
Gmina	Kłodzko
Wysokość	290-300[1] m n.p.m.
Liczba ludności (III 2011)	105[2]
Strefa numeracyjna	74
Kod pocztowy	57-300[3]
Tablice rejestracyjne	DKL
SIMC	0852950
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kłodzko Podtynie
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Podtynie
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Podtynie
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego Podtynie
50°29′06,80″N 16°40′43,17″E/50,485222 16,678658

Zabytkowy dom czeladny w Podtyniu

Podtynie (niem. Poditau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Kłodzko.

Położenie

Podtynie to niewielka wieś położona w centralnej części Gór Bardzkich, na lewym brzegu Nysy Kłodzkiej, wzdłuż jej przełomu, na wysokości około 290-300 m n.p.m.^[1]

Podział administracyjny

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.

Historia

Początki osadnictwa na tym terenie sięgają czasów neolitycznych, o czym świadczy odnaleziona tu kamienna siekierka^[4]. Pierwsza wzmianka na temat Podtynia pochodzi z 1342 roku i wymienia jako właściciela Bernarda de Podythyn^[5]. W okresie wojny trzydziestoletniej miejscowość znacznie ucierpiała, została niemal w całości zniszczona^[4]. W 1788 roku wioska liczyła 110 mieszkańców, wzmiankowano w niej folwark oraz 21 gospodarstw zagrodniczych i chałupniczych^[5]. W roku 1830 roku właścicielem miejscowości był Wilhelm Bendix, znajdowały się tu wtedy: dwór, folwark, browar i 29 domów zamieszkałych przez 179 osób^[5]. Po 1945 roku na terenie folwarku działał PGR, a następnie Państwowy Ośrodek Hodowli Zarodowej. Po ich likwidacji budynki zaczęły podupadać, obecnie tylko część folwarku jest zamieszkała, a reszta popada w ruinę. W 1988 roku w miejscowości było 15 gospodarstw rolnych^[1].
Okolice wsi znane są z występowania kamieni ozdobnych, występują tu między innymi opale^[4].

Zabytki

Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są obiekty^[6]:

• park, powstały po 1870 r.
• zespół folwarczny (nr 4), z XVIII w., przebudowany w XIX w., w skład którego wchodzą
  • dom zarządcy, z 1870 r.
  • dom czeladny, z połowy XIX w.
  • brama

Przypisy

Bibliografia

• Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, ISBN 83-85773-04-5.
• WaldemarW. Brygier WaldemarW., TomaszT. Dudziak TomaszT., IwonaI. Chomiak IwonaI., Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625 .