Pograniczny

Pograniczny
Пагранічны
Ilustracja
Państwo

 Białoruś

Obwód

grodzieński

Rejon

brzostowicki

Sielsowiet

Pograniczny

Wysokość

168 m n.p.m.

Populacja (2009)
• liczba ludności


1445[1]

Nr kierunkowy

+375 1511

Kod pocztowy

231773

Tablice rejestracyjne

4

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Pograniczny”
Położenie na mapie Białorusi
Ziemia53°07′N 23°58′E/53,116667 23,966667
Portal Białoruś

Pograniczny[2] (biał. Пагранічны, Pahraniczny[2], ros. Погранічный, Pogranicznyj[2]) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie brzostowickim, centrum administracyjne sielsowietu pogranicznego. Położone jest 54 km na wschód od Białegostoku, 4,6 km od granicy polsko-białoruskiej, u zbiegu drogi republikańskiej R99 z drogą do przejścia granicznego Bobrowniki-Brzostowica, w oficjalnej strefie przygranicznej Białorusi[3].

Siedziba parafii prawosławnej pw. św. Eufrozyny Połockiej[4].

W miejscowości znajduje się stacja kolejowa Brzostowica na linii BiałystokWołkowysk (pociągi nie przekraczają granicy).

Historia

Miejscowość powstała w 1885 roku jako stacja kolei żelaznej linii WołkowyskBiałystok pod nazwą Brzostowica. Znajdowała się wówczas w granicach Imperium Rosyjskiego, w guberni grodzieńskiej, w powiecie grodzieńskim. Od 1919 r. w granicach II Rzeczypospolitej. 7 czerwca 1919 roku, wraz z całym powiatem wołkowyskim, weszła w skład okręgu brzeskiego Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich – tymczasowej polskiej struktury administracyjnej[5]. Latem 1920 roku zajęta przez bolszewików, następnie odzyskana przez Polskę. 20 grudnia 1920 roku włączona wraz z powiatem do okręgu nowogródzkiego[6]. Od 19 lutego 1921 roku[7] w województwie białostockim, w powiecie wołkowyskim, w gminie Brzostowica Wielka.

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 r. stacja znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 r. włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego, a następnie rejonu kryneckiego. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 r. włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy. W 1944 roku ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do rejonu brzostowickiego obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR.

W grudniu 1975 roku miejscowość otrzymała status osiedla typu robotniczego, a w marcu 1978 roku jej nazwę zmieniono na Pograniczny (biał. Pahraniczny). Od 1991 roku wchodzi w skład niepodległej Białorusi. W 2007 roku miejscowość liczyła 1,4 tys. mieszkańców. Obecnie jest to stacja przystankowa linii kolejowej Wołkowysk – Brzostowica. Znajduje się tu również urząd kontroli granicznej Brzostowica-2 oraz przejście graniczne. Swój oddział ma tu skidelska cukrownia.

Między 2005 i 2009 rokiem Pograniczny otrzymał status agromiasteczka[8].

Przypisy

Bibliografia

  • Respublika Belarus’: ènciklopediâ, Tom 5, Mińsk 2007.

Media użyte na tej stronie

Grodno region location map.svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Adobe Illustrator., Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Grodno region

Equirectangular projection. Geographic limits of the map:

  • N: 55.03° N
  • S: 52.71° N
  • W: 23.45° E
  • E: 26.75° E
20180813 Grodno Region august 2018.jpg
Autor: Rakoon, Licencja: CC0
Pograniczny[1] (biał. Пагранічны, Pahraniczny, ros. Погранічный, Pogranicznyj) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie brzostowickim, centrum administracyjne sielsowietu pogranicznego. Położone jest 54 km na wschód od Białegostoku, 4,6 km od granicy polsko-białoruskiej, u zbiegu drogi republikańskiej R99 z drogą do przejścia granicznego Bobrowniki-Brzostowica, w oficjalnej strefie przygranicznej Białorusi. W miejscowości znajduje się stacja kolejowa Brzostowica na linii Białystok – Wołkowysk (pociągi nie przekraczają granicy).

Miejscowość powstała w 1885 roku jako stacja kolei żelaznej linii Wołkowysk – Białystok pod nazwą Brzostowica. Znajdowała się wówczas w granicach Imperium Rosyjskiego, w guberni grodzieńskiej, w powiecie grodzieńskim. Od 1919 r. w granicach II Rzeczypospolitej. 7 czerwca 1919 roku, wraz z całym powiatem wołkowyskim, weszła w skład okręgu brzeskiego Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich – tymczasowej polskiej struktury administracyjnej[3]. Latem 1920 roku zajęta przez bolszewików, następnie odzyskana przez Polskę. 20 grudnia 1920 roku włączona wraz z powiatem do okręgu nowogródzkiego. Od 19 lutego 1921 roku w województwie białostockim, w powiecie wołkowyskim, w gminie Brzostowica Wielka.

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 r. stacja znalazła się pod okupacją sowiecką. W październiku 1939 roku weszła w skład Zachodniej Białorusi – marionetkowego bytu państwowego utworzonego przez sowieckie władze okupacyjne. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 r. włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego, a następnie rejonu kryneckiego. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 r. włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy. W 1944 roku ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do rejonu brzostowickiego obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR.