Polska Wspólnota Narodowa

Polska Wspólnota Narodowa
Państwo

 Polska

Skrót

PWN

Przewodniczący

vacat

Data założenia

12 grudnia 1990

Adres siedziby

ul. Hoża 25 m. 13, Warszawa

Ideologia polityczna

nacjonalizm, antyglobalizm, panslawizm

Członkostwo
międzynarodowe

Sobór Wszechsłowiański

Obecni posłowie
0/460
Obecni senatorowie
0/100
Obecni eurodeputowani
0/52
Obecni radni wojewódzcy
0/552
Strona internetowa

Polska Wspólnota Narodowa – polska pozaparlamentarna partia polityczna o charakterze nacjonalistycznym, antyglobalistycznym i antysystemowym[1].

Profil ideowy

Partia o orientacji szowinistycznej, przeciwna UE oraz NATO, o akcentach antyklerykalnych. Opowiada się za niezależnością polityczno-gospodarczą od UE, NATO i USA, a także za ścisłą współpracą z krajami słowiańskimi, a zwłaszcza Rosją. PWN należy do Soboru Wszechsłowiańskiego – organizacji odwołującej się do tradycji panslawizmu, działającej w Rosji i na Białorusi. PWN w latach 1998–2005 wydawała miesięcznik „Wspólnota” w nakładzie 10 000 egzemplarzy.

Bardzo dużą część członków PWN stanowili przedstawiciele młodzieżowej kontrkultury Skinheads (w 1996 urządzili, z Bolesławem Tejkowskim na czele, demonstrację na terenie Muzeum Obozu Auschwitz).

Historia

Powstała w 1990 z przekształcenia Polskiego Związku Wspólnoty Narodowej (działającego nielegalnie od 1955). Zarejestrowana została 12 grudnia 1990[2]. Od początku przewodniczącym był Bolesław Tejkowski (był on liderem PZWN od 1981, zmarł w 2022). W latach 1990–1991 PWN wydawała miesięcznik „Myśl Narodowa Polska” (ukazało się 10 numerów) oraz dwie książki Przemysława Dymskiego (Rak synagogi w Episkopacie Polskim, Antysemityzm – hańba czy nadzieja, 1991) we własnym wydawnictwie Walka z Okupacją Żydowską. Partia ta używała w latach 1993–1996 dwuczłonowej nazwy Polska Wspólnota Narodowa – Polskie Stronnictwo Narodowe.

W wyborach do parlamentu w 1991, 1993 i 1997 partia startowała jako PWN-PSN, uzyskując odpowiednio: 5262 (0,05%), 14989 (0,1%) i 8590 (0,07%) głosów poparcia. W wyborach do parlamentu w 2001 partia wystartowała jako PWN i uzyskała 2644 (0,02%) głosy poparcia; w wyborach w 2005 deklarowała start jako Polski Komitet Narodowy (w sojuszu z Polskim Stronnictwem Narodowym), jednakże ostatecznie ze startu zrezygnowała. W żadnych kolejnych wyborach również nie brała udziału.

PWN zdecydowanie popiera politykę prezydenta Rosji Władimira Putina i m.in. dokonaną przez niego aneksję ukraińskiego Krymu[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. M. Hartliński, Polska Wspólnota Narodowa, [w:] Leksykon polskich partii politycznych, red. R. Glajcar, A. Turska-Kawa, W. Wojtasik, Toruń 2017, s. 358–359.
  2. E. Olszewski, M. Wolski, Organizacje ekstremistyczne i radykalne w Polsce. Wybór, [w:] Doktryny i ruchy współczesnego ekstremizmu politycznego, red. E. Olszewski, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2004, s. 415. ISBN 83-227-2278-8.
  3. Popieramy Rosję dla dobra Polski, Europy, Świata, pwn.info.pl, 3 kwietnia 2014.

Bibliografia

  • Krystyna Paszkiewicz: Partie i koalicje polityczne III Rzeczypospolitej. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2004, s. 89–91. ISBN 83-229-2493-3.
  • Jarosław Tomasiewicz: Ugrupowania neoendeckie w Trzeciej Rzeczypospolitej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2003, s. 173–190. ISBN 83-7322-668-0.
  • Jarosław Tomasiewicz: Polska Wspólnota Narodowa – Polskie Stronnictwo Narodowe jako przykład nacjonalizmu świeckiego we współczesnej Polsce /w:/ Bogumił Grott (red.): Różne oblicza nacjonalizmu. Kraków: Nomos 2010. ISBN 978-83-7688-019-8.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie