Ponikwa (dopływ Soły)

Ponikiew 2BMa6.jpg
Ponikiew BMa6.jpg

Ponikwa[1] (na niektórych mapach Ponikiew[2][3] lub Ponikiewka[4]) – potok, dopływ rzeki Soły (a dokładniej sztucznego zbiornika Jezioro Międzybrodzkie)[5].

Rozpoczyna swój bieg poniżej przełęczy Przegibek, między Magurką Wilkowicką a Chrobaczą Łąką. Płynie w kierunku wschodnim. W Międzybrodziu Bialskim uchodzi do Jeziora Międzybrodzkiego. Następuje to na wysokości około 316 m, w miejscu o współrzędnych 49°47′14″N 19°11′56″E/49,787222 19,198889. Wzdłuż koryta Ponikwi i przez przełęcz Przegibek prowadzi droga z Bielska-Białej do Międzybrodzia Bialskiego[6].

Zlewnia Ponikwi w całości znajduje się w zachodniej części Beskidu Małego, zwanej Grupą Magurki Wilkowickiej. Dolina Ponikwi wraz z przełęczą Przegibek dzieli tę grupę na dwie mniejsze grupy: grupę Chrobaczej Łąki (po północnej stronie) i grupę Magurki i Czupla (po południowej stronie)[7]. Głównymi dopływami Ponikwy są potoki: Piekielny Potok, Piekło, Głęboki Potok i Sokołowski Potok[2].

W dolinie Ponikwi stwierdzono występowanie rzadkiego w Polsce gatunku widłaka – widlicza Zeillera[8].

Przypisy

  1. Mapa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej. [dostęp 2016-04-14].
  2. a b Beskid Mały. Mapa 1:50 000. Kraków: Compass. ISBN 978-83-7605-329-5.
  3. Mapy Google.
  4. Beskid Mały. Mapa Turystyczna 1:75 000. Warszawa, Wrocław: Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych. Nr katal. 30-083-06
  5. Wykaz wód płynących Polski. [dostęp 2015-11-04].
  6. Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2015-10-12].
  7. Radosław Truś: Beskid Mały. Przewodnik. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008. ISBN 978-83-89188-77-9.
  8. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.

Media użyte na tej stronie