Portret Hendrickje Stoffels
 | |
| Autor | Rembrandt |
|---|---|
| Data powstania | 1656–1657[1] |
| Medium | olej na płótnie |
| Wymiary | 86 × 65 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | Berlin |
| Lokalizacja | Gemäldegalerie |
Portret Hendrickje Stoffels (Hendrickje w oknie) – obraz holenderskiego malarza Rembrandta Harmenszoona van Rijn.
Hendrickje Stoffels była drugą partnerką życiową Rembrandta, z którą nie mógł się ożenić z powodów zapisów spadkowych po pierwszej żonie Saskie. Hendrickje znalazła się w domu artysty w latach czterdziestych; z 1649 roku pochodzi pierwszy jej portret wykonany ręką mistrza[2]. Jej portrety różnią się od tych na których pozowała Saskia. Rembrandt nie skupiał się na oddaniu piękna strojów, nie malował klejnotów i ozdób z taką dokładnością. Skupiał się na charakterze modelki, na jej twarzy i spojrzeniu. Takim przykładem jest Hendrickje w oknie. Jej portret powstał w okresie, gdy Rembrandt malował niemal wyłącznie osoby mu bliskie. W tym samym okresie powstały trzy wizerunki jego syna Tytusa.
Opis portretu
Hendrickje została ukazana w pozycji stojącej, w oknie, z jedną ręką opartą na parapecie, a drugą opartą o framugę. Światło pada na jej twarz, pierś i ręce. Tło pogrążone jest w ciemnościach. Spogląda na widza wzrokiem pełnym smutku i melancholii, ale na twarzy gości lekki uśmiech. Na sobie ma prosty ubiór w kolorze cynobrowej czerwieni przeplatanej bielą, namalowaną szerokimi i swobodnymi, płynnymi pociągnięciami pędzla. Jedynie biżuteria jaką nosi modelka została oddana z dużą dbałością o detale.
Proweniencja
Przed 1878 rokiem obraz znajdował się w kolekcji Thomasa George’a Grahama White’a, w Wethersfield Manor i Berechurch Hall, Colchester. 23 marca 1878 został zakupiony przez Johna Wardella na wyprzedaży kolekcji w domu aukcyjnym Christie’s (Londyn) za 472,1 funtów. 10 maja 1879 obraz został kupiony przez Edouarda Warnecka (Paryż) na wyprzedaży kolekcji Wardella w Christie’s, za kwotę 666,15 funtów. W 1879 znalazł się w berlińskim Gemäldegalerie[3].
Przypisy
- ↑ Datowanie według RKD.
- ↑ Michałkowa 1960 ↓, s. 126.
- ↑ w: RKD.
Bibliografia
- Andrzej Chudzikowski: Rembrandt van Rijn. Warszawa: Wydawnictwo Ruch, 1972.
- David de Jong: Rembrandt. Książę malarzy. Warszawa: PIN, 1961.
- Janina Michałkowa: Rembrandt. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1960.
- Ernst Vogel: Rembrandt. Warszawa: Arkady, 1974.
- Stefano Zuffi: Rembrandt. London, New York: Prestel, 2011. ISBN 978-3-7913-4620-5.
- Elizabeth Elias Kaufman: Rembrandt. New York: Book Sales, 1981. ISBN 0-89009-372-5.