Powiat dąbrowski (Generalne Gubernatorstwo Lubelskie)

Powiat dąbrowski
powiat
1915–1919
Państwo

 Polska

Województwo

Generalne Gubernatorstwo Lubelskie

Data powstania

1915

Data likwidacji

1919

Siedziba

Dąbrowa Górnicza

Populacja (1916)
• liczba ludności


120.975

Szczegółowy podział administracyjny
Liczba gmin miejskich

1

Liczba gmin wiejskich

10

brak współrzędnych
Portal Polska

Powiat dąbrowski – dawny powiat istniejący w latach 1915–1919 w Generalnym Gubernatorstwie Lubelskim pod okupacją austriacko-węgierską Królestwa Polskiego. Siedzibą władz powiatu była Dąbrowa Górnicza.

Powiat dąbrowski powstał na terenie Zagłębia Dąbrowskiego podczas I wojny światowej, w związku z przedzieleniem powiatu będzińskiego granicą obu okupantów: niemieckiego (Generalne Gubernatorstwo Warszawskie, GGW) i austro-węgierskiego (Generalne Gubernatorstwo Lubelskie, GGL). Zachodnią część powiatu przyłączono do strefy niemieckiej jako powiat będziński, natomiast wschodnią do strefy austriackiej, z której to właśnie utworzono powiat dąbrowski[1].

Powiat dąbrowski podzielono na 11 gmin, kilka z nich przcięto granicą stref okupacyjnych[2]:

1 października 1916 gminie Dąbrowa Górnicza nadano prawa miejskie, po czym powiat otrzymał swoje pierwsze i jedyne miasto[3].

W 1916 roku powiat liczył 120.975 mieszkańców[4].

Powiat zniesiono w marcu 1919 roku, w związku z unieważnieniem zmian w podziale administracyjnym Królestwa Polskiego wprowadzonych przez okupantów, przywracając tym samym powiat będziński w jego oryginalnych granicach[5].

Przypisy

Media użyte na tej stronie