Powiat nowogardzki

Powiat nowogardzki
—powiat—
do 1975
Państwo PRL
Województwoszczecińskie
Data likwidacji1975
SiedzibaNowogard
Powierzchnia650 km²
Populacja (1973)
• liczba ludności
28 500
• gęstość44 os./km²
brak współrzędnych
Portal Polska

Powiat nowogardzki (przez krótki czas po wojnie jako powiat nowogrodzki[1]) – powiat istniejący w latach 1945–1975 na terenie obecnych powiatów goleniowskiego i łobeskiego (woj. zachodniopomorskie). Jego ośrodkiem administracyjnym był Nowogard.

Już w 1808 r. Nowogard ustanowiono siedzibą powiatu. W 1819 r. w wyniku kolejnej reformy administracyjnej powiększono obszar powiatu nowogardzkiego o miasta Goleniów i Maszewo. Bezpośrednio po zakończeniu II wojny światowej władze zachowały dawny podział i ustanowiono powiat nowogardzki. W 1954 r. (w województwie szczecińskim) utworzono powiat goleniowski z siedzibą władz w Goleniowie – w wyniku czego pomniejszono znacznie powiat nowogardzki. W 1975 r. po zniesieniu powiatów obszar powiaty wszedł w skład nowego (dużo mniejszego) województwa szczecińskiego.

W związku z reformą administracyjną w 1999 r. tereny byłego powiatu (jak również byłego powiatu łobeskiego) włączono do powiatu goleniowskiego. Spotkało się to z licznymi protestami mieszkańców i urzędów lokalnych, powołujących się na historyczne aspekty istnienia powiatu. Protesty okazały się jednak nadaremne. Powiat łobeski został utworzony w 2002 r., lecz tereny byłego powiatu nowogardzkiego pozostają nadal w zasięgu powiatu goleniowskiego (i częściowo łobeskiego).

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Dz.U. z 1945 r. nr 33, poz. 196
Powiat nowogardzki (1946–1975)
Przynależność wojewódzka
Miasta
Gminy wiejskie
(1945–54 i 1973–75)
  • Błądkowo (Bledkowo, Plątkowo) (do 1954)
  • Błotno (od 1973)
  • Dąbrowa Nowogardzka (do 1954)
  • Dębice
  • Długołęka (do 1954)
  • Dobra (od 1973)
  • Lubczyna (do 1954)
  • Maszkowo (do 1954)
  • Mosty (do 1954)
  • Nowogard (od 1973)
  • Osina (od 1973)
  • Rożnowo Nowogardzkie (do 1954)
  • Sowno (Polska Wieś) (do 1954)
  • Strzelewo (do 1954)
  • Wołowiec (Doruchowo) (do 1954)
  • Żółwia Błoć (Zalesie) (do 1954)
Gromady
(1954–72)
  • Błotno (1954–72)
  • Dębice (1954–72)
  • Dobra (1958–72)
  • Dobropole (1954–57)
  • Jarosławki (1954 →)
  • Karsk (1954–61)
  • Kliniska Wielkie (1954 →)
  • Korytowo (1954–61)
  • Krępsko (1954 →)
  • Krzemienna (1954–57)
  • Lubczyna (1954 →)
  • Mosty (1954 →)
  • Nastazin (1954–61)
  • Nowogard (1972)
  • Osina (1954–72)
  • Rożnowo Nowogardzkie (1954 →)
  • Stawno (1954 →)
  • Strzelewo (1954–72)
  • Węgorza (1954–61)
  • Wierzbięcin (1954–71)
  • Wołowiec (1954–71)
  • Wyszomierz (1954–71)
  • Żabowo (1954–72)
  • Żółwia Błoć (1954 →)

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).