Pradolina Redy-Łeby

Pradolina Redy-Łeby

Krajobraz Pradoliny Redy-Łeby widziany z Kępy Puckiej
Megaregion	Pozaalpejska Europa Środkowa
Prowincja	Nizina Środkowoeuropejska
Podprowincja	Pobrzeża Południowobałtyckie
Makroregion	Pobrzeże Koszalińskie
Mezoregion	Pradolina Redy-Łeby
Zajmowane jednostki administracyjne	Polska woj. pomorskie

Pradolina Redy-Łeby (kaszb. Pradolëzna Łebë-Redë) (313.46) – mezoregion fizycznogeograficzny w północnej Polsce, najwyraźniejsza na Pobrzeżach Południowobałtyckich pradolina, którą odpływały wody w okresie zanikania na terenie Polski zlodowacenia bałtyckiego. Pradolina ma około 90 km długości i 353 km² powierzchni, przy czym rozszerza się w kierunku zachodnim i południowo-zachodnim od 1,2 km w okolicy Wejherowa do 5,5 km u wylotu na Wybrzeże Słowińskie^[1].

Dziś spadek dna doliny skierowany jest w dwóch kierunkach: Reda płynie na wschód do Zatoki Puckiej, Łeba uchodzi w kierunku jeziora Łebsko. Dział wodny pod Strzebielinem leży na wysokości 40 m n.p.m., na stożku napływowym osadzonym przez spływającą z wzniesień pojeziernych Łebę. Dolne części pradolin są zatorfione. Pradolina oddziela wybrzeże Słowińskie i pobrzeże Kaszubskie od pojezierzy Bytowskiego i Kaszubskiego^[1].

Przypisy