Prefektura Toyama

Prefektura Toyama
Nazwa japońska
Kanji	富山県
Transkrypcja Hepburna	Toyama-ken
	prefektura
Herb	Flaga
Państwo	Japonia
Wyspa	Honsiu
Region	Chūbu
Siedziba	Toyama
Kod ISO 3166-2	JP-16
Gubernator	Takakazu Ishii
Powierzchnia	4 247,34 km²
Populacja (1 X 2010); • liczba ludności	; 1 090 367
• gęstość	257 os./km²
	Plan
	Symbole japońskie
Drzewo	kryptomeria japońska
Kwiat	tulipan
Ptak	pardwa górska
	Położenie na mapie;
	Strona internetowa
	Portal Japonia

Prefektura Toyama (jap. 富山県 Toyama-ken) – prefektura w Japonii, w regionie Chūbu, na wyspie Honsiu. Jej stolicą jest miasto Toyama^[1].

Położenie

Prefektura leży w środkowej części wyspy Honsiu w regionie Chūbu nad zatoką Toyama (Morze Japońskie). Graniczy z prefekturami: Ishikawa od zachodu, Gifu od południa, Nagano i Niigata od wschodu. Najwyżej położonym miejscem w prefekturze jest góra Tate (Tate-yama, 3 015 m n.p.m.). Do terytorium prefektury należą przybrzeżne wyspy m.in.: Abu, Kara oraz skała Otoko^[1].

Historia

Prefektura Toyama leży na terytorium historycznej prowincji Etchū.

Miasta

Miasta prefektury:

Himi
Imizu
Kurobe
Namerikawa
Nanto
Oyabe
Takaoka
Tonami
Toyama
Uozu

Przemysł i rolnictwo

Prefektura Toyama należy do najbardziej uprzemysłowionych regionów wybrzeża Morza Japońskiego. Na silny rozwój przemysłu miała wpływ m.in. tania energia z licznych rzek górskich. W Kurobe znajduje się największa w Japonii zapora – zapora Kurobe. Obecnie głównymi gałęziami przemysłu są: farmaceutyczny, części elektronicznych, robotyki, informatyki, maszynowy i wyrobów metalowych (aluminium i miedź). Szczególnie rozwija się przemysł biotechnologiczny, wykorzystujący 300-letnią tradycję swojej medycyny^[2].

Prefektura jest znana z produkcji wysokiej jakości odmian ryżu i – największej w Japonii – cebul tulipanowych (28 odmian). Pod koniec kwietnia duże obszary wiejskie, szczególnie w regionie Tonami, tworzą dywany tych kwiatów^[2]^[3].

Miejsca godne zwiedzenia

Gokayama – obszar o charakterze skansenu, położony w administracyjnych granicach miasta Nanto. Został wpisany na Listę światowego dziedzictwa UNESCO ze względu na tradycyjne, drewniane domy w stylu gasshō-zukuri^[4].
Świątynia buddyjska (sōtō zen) Zuiryū (Zuiryū-ji) w Takaoce. Budowę ukończono ok. 1659 r. ku czci założyciela miasta Takaoka, daimyō Toshinagi Maedy (1562–1614)^[5].
Górski szlak turystyczny Tateyama Kurobe Alpine Route. Na wysokości 2450 m n.p.m. znajduje się najwyższy punkt tego szlaku o nazwie Murodō. Oferuje on widoki na pasmo górskie Tateyama. Najbardziej znaną atrakcją Murodō jest korytarz śnieżny (Tateyama Snow Wall), tworzony przez ściany śniegu o wysokości do 20 metrów. Przejazd jest otwierany w połowie kwietnia po miesiącach obfitych opadów śniegu^[6]^[7]. Są one powodowane zderzeniem mas suchego i chłodnego powietrza napływającego znad Syberii z cieplejszym, wilgotnym nad Morzem Japońskim. W wyniku tego powstają bardzo intensywne i obfite opady śniegu wzdłuż zachodniego wybrzeża, czyli tzw. tylnej Japonii^[8].
The Suiboku Museum w Toyamie – jedno z nielicznych muzeów w Japonii, które prezentuje świat suiboku-ga. Jest to metoda malowania wyłącznie czarnym tuszem (sumi), stosowana w pracach kaligraficznych i malarskich. Technika ta pochodzi z Chin i została wprowadzona do Japonii wraz z zen w okresie Kamakura. Muzeum mieści się w dużym ogrodzie i zawiera kolekcję dzieł współczesnych artystów suiboku-ga^[9].
Toyama Prefectural Tateyama Museum – otwarte w listopadzie 1991 roku w celu pokazania troski o naturę i związków pomiędzy naturą a ludźmi^[10].

Potrawy lokalne

Sushi z rybą masu (masu-sushi); łosoś pacyficzny, łac. Oncorhynchus masou masou; ang. cherry salmon, masu salmon, sakura masu^[11]
Biała krewetka (shiro-ebi); ang. Japanese glass shrimp; „białe krewetki” łowione u wybrzeży zatoki Toyama nie są głównym gatunkiem, ale rodzajem rodziny krewetek, łac. Pasiphaea japonica. Są przezroczyste, lekko różowe, po ugotowaniu zmieniają kolor na biały, mają smak subtelnej słodyczy. Zwane są „klejnotami zatoki Toyama”. Dla mieszkańców Toyamy ich pojawienie się po raz pierwszy w kwietniu oznacza nadejście wiosny. Zatoka Toyama to jedyny obszar na świecie, który może dostarczać wystarczającej ilości szklanych krewetek, aby utrzymać przemysł z nimi związany^[12]^[13]
Seriola quinqueradiata (buri); ryba z rodziny ostrobokowatych
Głowonóg o nazwie japońskiej hotaru-ika; łac. Watasenia scintillans, ang. firefly squid; wyposażony w specjalne narządy wytwarzające światło zwane fotoforami, które znajdują się w wielu częściach ciała, ale duże znajdują się zwykle na czubkach macek, a także wokół oczu. Łowiony u zachodnich wybrzeży Japonii. W dzień przebywają na głębokości 200-400 m, w nocy pod powierzchnią. Przyciągają one tłumy podczas sezonu tarła w zatoce Toyama. Rozświetlając ciemną wodę wzdłuż brzegu, dają turystom wieczorne przedstawienie. Można jeść na surowo lub gotować^[14]
Pasta rybna (kamaboko); białe mięso ryb, tłuczone, zagęszczane skrobią, czasami kolorowane na różowo lub zielono i formowane w „bochenki” gotowane na parze^[11]
Lokalne sake:

Tateyama (立山)

Narimasa (成政)

Masuizumi (満寿泉)

Galeria

Shiro-ebi
Hotaru-ika
Tateyama Snow Wall
Wioska Ainokura w regionie Gokayama
Tate-yama i staw Mikuri (Mikuri-ga-ike)
Przełom rzeki Kurobe
Świątynia buddyjska Zuiryū-ji

Linki zewnętrzne

Informator o prefekturze Toyama (ang.)
Informator o mieście Toyama (ang.)
Informacja o Toyama Castle Park (ang.)
Informacja o Tateyama Kurobe Alpine Route (ang.)

Przypisy

↑ ^a ^b 日本地図 (Nihon Chizu). Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 174-175. ISBN 978-4-415-11272-5.
↑ ^a ^b An industry ripe with resources, experience, and technology (ang.). Toyama Prefecture. [dostęp 2019-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-25)].
↑ An industry ripe with resources, experience, and technology (ang.). Toyama Prefecture. [dostęp 2019-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-25)].
↑ Welcome to Gokayama (ang.). Gokayama Official Travel Guide. [dostęp 2019-09-26].
↑ Zuiryuji Temple (ang.). japan-guide.com, 2019. [dostęp 2019-09-25].
↑ Alpine Route (ang.). japan-guide.com, 2019. [dostęp 2019-09-23].
↑ Murodo (ang.). japan-guide.com, 2019. [dostęp 2019-09-23].
↑ Snow Destinations (ang.). japan-guide.com, 2019. [dostęp 2019-09-26].
↑ The Suiboku Museum, Toyama (ang.). ana-cooljapan.com. [dostęp 2019-09-26].
↑ Tateyama Museum of Toyama (ang.). Toyama Museum Asssociation. [dostęp 2019-09-26].
↑ ^a ^b Richard Hosking: A Dictionary of Japanese Food. Tokyo: Tuttle Publishing, 1996, s. 64, 85. ISBN 978-4-8053-13350.
↑ Pasiphaea japonica, japanese glass shrimp (ang.). University of Michigan, 2014. [dostęp 2019-09-23].
↑ Special Foods of Toyama: Japanese glass shrimp (ang.). Visit Toyama, 2015. [dostęp 2019-09-23].
↑ Krupa Patel, Dorothy Pee: Watasenia scintillans (ang.). University of Michigan, 2014. [dostęp 2019-09-23].

[chizu-1] 日本地図 (Nihon Chizu). Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 174-175. ISBN 978-4-415-11272-5.

[industry-2] An industry ripe with resources, experience, and technology (ang.). Toyama Prefecture. [dostęp 2019-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-25)].

[industry1-3] An industry ripe with resources, experience, and technology (ang.). Toyama Prefecture. [dostęp 2019-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-25)].

[gokayama-4] Welcome to Gokayama (ang.). Gokayama Official Travel Guide. [dostęp 2019-09-26].

[takaoka-5] Zuiryuji Temple (ang.). japan-guide.com, 2019. [dostęp 2019-09-25].

[guide-6] Alpine Route (ang.). japan-guide.com, 2019. [dostęp 2019-09-23].

[guide1-7] Murodo (ang.). japan-guide.com, 2019. [dostęp 2019-09-23].

[guide2-8] Snow Destinations (ang.). japan-guide.com, 2019. [dostęp 2019-09-26].

[cool-9] The Suiboku Museum, Toyama (ang.). ana-cooljapan.com. [dostęp 2019-09-26].

[museum-10] Tateyama Museum of Toyama (ang.). Toyama Museum Asssociation. [dostęp 2019-09-26].

[food-11] Richard Hosking: A Dictionary of Japanese Food. Tokyo: Tuttle Publishing, 1996, s. 64, 85. ISBN 978-4-8053-13350.

[animal1-12] Pasiphaea japonica, japanese glass shrimp (ang.). University of Michigan, 2014. [dostęp 2019-09-23].

[visit-13] Special Foods of Toyama: Japanese glass shrimp (ang.). Visit Toyama, 2015. [dostęp 2019-09-23].

[animal-14] Krupa Patel, Dorothy Pee: Watasenia scintillans (ang.). University of Michigan, 2014. [dostęp 2019-09-23].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

Regiony	Hokkaido Tōhoku Kantō Chūbu Hokuriku Kōshin’etsu Tōkai Kinki Chūgoku San’in San’yō Sikoku Kiusiu
Prefektury	Aichi Akita Aomori Chiba Ehime Fukui Fukuoka Fukushima Gifu Gunma Hiroszima Hokkaido Hyōgo Ibaraki Ishikawa Iwate Kagawa Kagoshima Kanagawa Kōchi Kumamoto Kioto Mie Miyagi Miyazaki Nagano Nagasaki Nara Niigata Ōita Okayama Okinawa Osaka Saga Saitama Shiga Shimane Shizuoka Tochigi Tokushima Tokio Tottori Toyama Wakayama Yamagata Yamaguchi Yamanashi
Główne miasta (oznaczone rozporządzeniem rządowym)	23 okręgi Tokio Chiba Fukuoka Hamamatsu Hiroszima Jokohama Kawasaki Kitakiusiu Kobe Kioto Nagoja Niigata Osaka Saitama Sakai Sapporo Sendai Shizuoka

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne