Prix Goncourt des lycéens

Prix Goncourt des lycéens – nagroda literacka utworzona w 1988 roku, przyznawana dla powieści w języku francuskim. Jest odnogą Nagrody Goncourtów.

Nagroda

Prix Goncourt des lycéens została ustanowiona 1988 roku przez Ministerstwo Edukacji Francji i FNAC, największą francuską detaliczną sieć sprzedaży produktów z dziedziny rozrywki i elektroniki. Jej założeniem było zachęcanie młodych ludzi do czytania, z czasem zdobyła prestiż i stała się jedną z najważniejszych nagród francuskiej literatury.

Jury składa się z 2000 uczniów 56 liceów, którzy czytają 12 powieści nominowanych przez Académie Goncourt. Przez dwa miesiące przeprowadzane są dyskusje na temat prac i spotkania z autorami, po których młodzież dokonuje wyboru. W połowie listopada przedstawiciele placówek spotykają się na ostatecznych naradach w Rennes. Prix Goncourt des lycéens jest przyznawana w tym samym dniu, co Nagroda Goncourtów.

Zwycięzcy

  • 2020: Djaili Amadou Amal, Les Impatientes[1]
  • 2019: Karine Tuil, Les Choses humaines
  • 2018: David Diop, Frère d'âme
  • 2017: Alice Zeniter, L'Art de perdre
  • 2016: Gaël Faye, Petit Pays
  • 2015: Delphine de Vigan, D'après une histoire vraie
  • 2014: David Foenkinos, Charlotte
  • 2013: Sorj Chalandon, Le Quatrième Mur
  • 2012: Joël Dicker, La Vérité sur l'affaire Harry Quebert
  • 2011: Carole Martinez, Du domaine des murmures
  • 2010: Mathias Énard, Parle-leur de batailles, de rois et d'élephants
  • 2009: Jean-Michel Guenassia, Le Club des incorrigibles optimistes
  • 2008: Catherine Cusset, Un brillant avenir
  • 2007: Philippe Claudel, Raport Brodecka (Le Rapport de Brodeck)
  • 2006: Léonora Miano, Contours du jour qui vient
  • 2005: Sylvie Germain, Magnus
  • 2004: Philippe Grimbert, Un secret
  • 2003: Yann Apperry, Farrago
  • 2002: Laurent Gaudé, La Mort du roi Tsongor
  • 2001: Shan Sa, Dziewczyna grająca w go (La Joueuse de go)
  • 2000: Ahmadou Kourouma, Allah n’est pas obligé
  • 1999: Jean-Marie Laclavetine, Première ligne
  • 1998: Luc Lang, Mille six cents ventres
  • 1997: Jean-Pierre Milovanoff, Le Maître des paons
  • 1996: Nancy Huston, Instruments des ténèbres
  • 1995: Andreï Makine, Francuski testament (Le testament français)
  • 1994: Claude Pujade-Renaud, Belle-mère
  • 1993: Anne Wiazemsky, Canines
  • 1992: Eduardo Manet, L'Île du lézard vert
  • 1991: Pierre Combescot, Les Filles du Calvaire
  • 1990: Françoise Lefèvre, Le Petit Prince cannibale
  • 1989: Jean Vautrin, Un grand pas vers le Bon Dieu
  • 1988: Érik Orsenna, L'Exposition coloniale

Zobacz też

  • Nagroda Goncourtów

Przypisy

  1. ↑ Le Prix Goncourt des lycéens, Ministère de l'Education Nationale de la Jeunesse et des Sports [dostęp 2021-07-14] (fr.).

Linki zewnętrzne