Przewodniczący wyższy kapłan

Przewodniczący wyższy kapłan[1] – tytuł kościelny używany w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich.

Stosowany w odniesieniu do posiadającego kapłaństwo urzędnika kierującego konkretną jednostką organizacyjną Kościoła[2]. W gminach tytuł ten może odnosić się do prezydenta czy biskupa[2], w palikach (grupach gmin lub okręgów) czy innych obszarach z kolei używa się go wobec prezydentów[2]. Wszyscy wymienieni są wyświęconymi wyższymi kapłanami w odniesieniu do swoich konkretnych jurysdykcji kościelnych[3]. Niemniej biskup oraz prezydent obszaru funkcjonują w hierarchii również na mocy dodatkowego wyświęcenia – odpowiednio – na biskupa i siedemdziesiątego[2].

W przypadku użycia terminu bez dodania określonej jurysdykcji kościelnej tytuł przewodniczącego wyższego kapłana odnosi się do prezydenta Kościoła[2]. Jedynie prezydent Kościoła bowiem, mocą swego wyświęcenia na ten urząd, funkcjonuje jako przewodniczący wyższy kapłan w odniesieniu do całej wspólnoty[2]. Zamiennie używa się wobec noszącego ów tytuł miana prezydenta wyższego kapłaństwa[2].

Tytuł przewodniczącego wyższego kapłana osadzony jest w jednym z pism świętych wchodzących w skład kanonu tej tradycji religijnej, mianowicie w Naukach i Przymierzach[2]. Ukształtował się stopniowo już w pierwszych latach istnienia mormonizmu[2]. Jego utworzenie miało zostać nakazane w objawieniu z listopada 1831[4]. Joseph Smith, twórca ruchu świętych w dniach ostatnich, został poparty oraz wyświęcony jako prezydent wyższego kapłaństwa Kościoła 25 stycznia 1832[4], podczas konferencji w Amherst w stanie Ohio[5]. Objawienie, którego Smith miał doznać 28 marca 1835[6], dodatkowo sprecyzowało, iż członkowie Pierwszego Prezydium[2] również są uprawnieni do posługiwania się tym tytułem[2], jednakże doradcy prezydenta, którzy wchodzą w skład tego gremium, nie używają go samodzielnie[2].

Przypisy

  1. ↑ The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints: Wyższy kapłan. [w:] Przewodnik po pismach świętych [on-line]. churchofjesuschrist.org. [dostęp 2021-03-16]. (pol.).
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l Daniel H. Ludlow (red.): Encyclopedia of Mormonism. New York: Macmillan Publishing, 1992, s. 1130. ISBN 978-0-02-904040-9.
  3. ↑ Bruce R. McConkie: A New Witness For the Articles Of Faith. Salt Lake City: Deseret Book, 1985, s. 350-351. ISBN 978-0877478720.
  4. ↑ a b The Joseph Smith Papers: Presidency of the high priesthood. [w:] Glossary [on-line]. josephsmithpapers.org. [dostęp 2021-03-16]. (ang.).
  5. ↑ Craig James Ostler, Michael Hubbard MacKay, and Barbara Morgan Gardner (red.): Foundations of the Restoration Fulfillment of the Covenant Purposes. Salt Lake City: Deseret Book, Religious Studies Center Brigham Young University, 2016, s. 52. ISBN 978-1-9443-9407-3.Sprawdź autora:1.
  6. ↑ Lawrence R. Flake: Prophets and Apostles of the Last Dispensation. Provo, UT: Religious Studies Center, Brigham Young University, 2001, s. 3-6. ISBN 1-5734-5797-3.