Pułk Lekkiej Jazdy pod im. Humańskiej

Pułk Humański Lekkiej Jazdy
Historia
Państwo	I Rzeczpospolita
Sformowanie	1792
Dowódcy
Pierwszy	Stanisław Szczęsny Potocki
Działania zbrojne
konfederacja targowicka
Organizacja
Rodzaj wojsk	wojska lądowe

Stanisław Szczęsny Potocki, szef pułku

Brzostowica (zdjęcie współczesne)

Pułk Lekkiej Jazdy pod im. Humańskiej (t. Pułk Humański Lekkiej Jazdy) – polski pułk jazdy (ułanów).

Formowanie i zmiany organizacyjne

Utworzony w czerwcu 1792 przez konfederację targowicką z prywatnych oddziałów Szczęsnego Potockiego. Liczył 785 żołnierzy.

Szefem oddziału był gen. art. Stanisław Szczęsny Potocki, natomiast dowódcą ppłk Leszczyński.

6 maja 1793 Pułk Lekkiej Jazdy pod im. Humańskiej został wcielony do wojska rosyjskiego pod nazwą pułku winnickiego^[1].

Stanowiska

• Tulczyn, Brzostowica (marzec 1793).

Przypisy

Bibliografia

• Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
• Konstanty Górski: Historya jazdy polskiej. Kraków: Spółka wydawnicza Polska, 1894.
• Jarosław Gdański, Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Kamil Stepan: Oficerowie Rzeczypospolitej Obojga Narodów 1717-1794. T.1: Oficerowie wojska koronnego, cz.4: Formacje Targowicy, szkolnictwo wojskowe, varia, uzupełnienia. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 2003. ISBN 83-7188-659-4.

Wojsko I Rzeczypospolitej Okresy 1454–1576 1576–1648 1648–1699 1700–1764 1764–1788 1788–1792 Struktury w 1626 w 1633 w 1683 w 1792 w 1794 w Kurlandii i Semigalii Rodzaje wojsk pospolite ruszenie gwardia koronna wojsko kwarciane wojsko suplementowe wojsko komputowe wojsko ordynackie wojska prywatne poczty pańskie Kozacy zaporoscy Formacje wojskowe Jazda chorągwie kopijnicze chorągwie strzelcze racowie husaria jazda tatarska jazda wołoska jazda kozacka petyhorcy pancerni jazda lekka rajtaria arkebuzeria lisowczycy Kawaleria Narodowa Piechota piechota węgierska piechota niemiecka piechota dymowa piechota łanowa piechota wybraniecka dragonia Kozacy rejestrowi Konfederacje żołnierskie Związek Pobożny Związek Święcony Związek Braterski konfederacja szczebrzeszyńska konfederacja gołąbska konfederacja barska konfederacja targowicka Rokosze wojna kokosza rokosz Zebrzydowskiego rokosz Lubomirskiego rokosz łowicki Hetmani hetman wielki koronny hetman wielki litewski hetman polny koronny hetman polny litewski hetman nadworny hetman inflancki hetman wojsk zaciężnych hetman kozacki regimentarz Terminy wojskowe zaciąg bębnowy zaciąg towarzyski autorament pocztowy towarzysz porcja oberszter list przypowiedni Większe oddziały w XVII wieku Dywizja Stefana Czarnieckiego Dywizja Jerzego Sebastiana Lubomirskiego Dywizja Karola Łużeckiego Dywizja Stanisława Rewery Potockiego Korpus posiłkowy Hieronima Augustyna Lubomirskiego Armia koronna w XVIII wieku Komisja Wojskowa Korpus Inżynierów Korpus Pontonierów Koronnych Dywizje Wołyńsko-Podolska Bracławsko-Kijowska Wielkopolska Małopolska Brygady KN 1 (Łuby) 2 (Biernackiego) 3 (Golejewskiego) 4 (Potockiego) 5 (Lubowidzkiego) 6 (Jerlicza) 7 (Dzierżka) 8 (Wielhorskiego) Armia litewska w XVIII wieku Komisja Wojskowa Korpus Inżynierów Dywizje 1 2 3 Brygady KN 1 (Husarska, Kowieńska) 2 (Petyhorska, Pińska) 3 Insurekcja kościuszkowska Najwyższy Naczelnik insurekcja warszawska, wileńska, wielkopolska Dywizje Najwyższego Naczelnika J. Zajączka S. Mokronowskiego K. Sierakowskiego Nadnarwiańska A. Ponińskiego J. H. Dąbrowskiego Główna Litewska F. Sapiehy R. Giedroycia