Pułk Pontonowy
| ||
 | ||
| Historia | ||
| Państwo |  Polska | |
| Sformowanie | 1945 | |
| Rozformowanie | 1949 | |
| Tradycje | ||
| Nadanie sztandaru | 29 października 1945 | |
| Dowódcy | ||
| Pierwszy | płk Włodzimierz Piliński | |
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | Włocławek | |
| Rodzaj wojsk | Wojska inżynieryjne | |
| Podległość | Naczelne Dowództwo WP | |
1 Samodzielny Zmotoryzowany Pułk Pontonowo-Mostowy' – związek taktyczny wojsk inżynieryjno-saperskich ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i szkolenie
Na podstawie rozkazu Nr 067 Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego z 27 września 1945roku, dwa bataliony pontonowo-mostowe (6 i 31) wyłączono ze składu 3 Brygady Pontonowo – Mostowej i na ich podstawie sformowano 1 Samodzielny Zmotoryzowany Pułk Pontonowo-Mostowy z miejscem stacjonowania we Włocławku. W 1949 1 Samodzielny Zmotoryzowany Pułk Pontonowo-Mostowy przeformowano na 3 Warszawski Pułk Pontonowy. Pułk stacjonował we Włocławku[1].
Skład organizacyjny
- dowódca pułku - płk Włodzimierz Piliński
- zastępca dowódcy ds. wychowawczych – kpt Władysław Mydłowski
- pomocnik dowódcy ds. technicznych – mjr Cyryl Borak
- szef sztabu – mjr inż. Anatol Wesołowski
Sztandar i wyróżnienia
Sztandar ufundowany przez społeczeństwo Włocławka i Kujaw został wręczony 29 października 1945 roku. Na mocy rozkazu Naczelnego Dowódcy WP nr 263 z 1 listopada 1945 roku, Pułk został odznaczony Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy aktu dekoracji dokonał w Szczecinie w „Dniu Sapera” (16 kwietnia 1946) Prezydent RP. W uznaniu zasług bojowych w szturmie Berlina uchwałą Rady Najwyższej ZSRR z 8 VII 1945 r. Pułk został odznaczony orderem Czerwonej Gwiazdy. Jednostce nadano tytuł wyróżniający i miano "Warszawskiej".
Przypisy
- ↑ ”Zarys historii wojennej……” s. 50-51
Bibliografia
- „Zarys historii wojennej Pułków Polskich w kampanii wrześniowej” 3 Włocławski Pułk Pontonowy, ISBN 83-85621-46-6, Oficyna wydawnicza „Ajaks”, Pruszków 1994
| Rodowód | |
|---|---|
| Instytucje centralne | |
| Formacje | |
| Struktura organizacyjna | |
| Działania wojsk |
|
| Stalinizm w wojsku |
|
| Szkolnictwo wojskowe |
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek, obowiązujące od stycznia 1945 - saperzy mostowi i elektrotechnicy