Puchar Świata w Rugby 2015

Puchar Świata w Rugby 2015 2015 IRB Rugby World Cup
2011 2019
Dyscyplina	rugby union
Organizator	World Rugby
Szczegóły turnieju
Gospodarz	Anglia
Otwarcie	18 września 2015, Londyn
Zamknięcie (finał)	31 października 2015, Londyn
Liczba drużyn	20 (z 6 konfederacji)
Liczba aren	13 (w 11 miastach)
I miejsce	Nowa Zelandia
II miejsce	Australia
III miejsce	Południowa Afryka
Statystyki turnieju
Liczba meczów	48
Liczba punktów	2439 (50,81 na mecz)
Oglądalność	2 477 805 (51 621 na mecz)
Najlepiej punktujący	Nicolás Sánchez (97)
Najwięcej przyłożeń	Julian Savea (8)
Strona internetowa

Puchar Świata w Rugby 2015 – ósmy Puchar Świata, zawody o randze mistrzostw świata w rugby union rozgrywane co cztery lata. Turniej w dniach od 18 września do 31 października 2015 roku przeprowadzany był w Anglii, która pokonała kandydatury Japonii, Włoch i RPA. Mecze zostały rozegrane na dwunastu angielskich stadionach oraz na Millennium Stadium w Cardiff.

Wybór organizatora

Wstępne głoszenia związków rugby chętnych do zorganizowania zarówno tego turnieju, jak i kolejnego, były przyjmowane przez IRB do 15 sierpnia 2008 roku. Na tym etapie żadne szczegóły nie były wymagane, toteż zgłosiła się rekordowa liczba dziesięciu państw: Anglia, Australia, Irlandia, Jamajka, Japonia, Rosja, RPA, Szkocja, Walia i Włochy, przy czym Jamajka i Rosja zgłosiły swe zainteresowanie jedynie turniejem w roku 2019^[1]. W listopadzie tegoż roku IRB, z uwagi na kryzys ekonomiczny, ogłosiła, iż minimalna opłata na jej rzecz za zorganizowanie turnieju zostanie zmniejszona ze stu do osiemdziesięciu milionów funtów, zapowiedziała także wprowadzenie systemu podziału zysków uzyskanych ponad tę kwotę^[2].

Z ośmiu federacji, które złożyły wstępne zgłoszenia, cztery przedstawiły oficjalne wnioski w wyznaczonym terminie 8 maja 2009^[3], a kilka dni później zaprezentowały swoje kandydatury^[4]. Irlandia wycofała się z kandydowania ze względów finansowych spowodowanych przez światowy kryzys^[5], Szkocja natomiast nie znalazła współorganizatora, nie mając potrzebnej infrastruktury^[6]. Australijczycy odpadli z rywalizacji nie mogąc zagwarantować wymaganego przez organizatorów wyniku finansowego – 80 mln funtów wpływu do kasy IRB^[7]. Walijczycy wycofali swoją kandydaturę popierając Anglików w zamian za zorganizowanie kilku meczów w Cardiff^[8].

Pozostałe cztery związki zagwarantowały sobie wsparcie rządów. RPA argumentowała swoją kandydaturę dużymi tradycjami rugby, pewnością zorganizowania rentownej imprezy oraz już gotową infrastrukturą, przygotowaną na Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2010^[9][10]. Atutem Włochów miała być relatywnie nieduża odległość dla kibiców z Wysp Brytyjskich i Francji, duże stadiony, w tym jeden udostępniony przez Francuzów w Marsylii oraz sygnalizowaną przez IRB chęcią rozegrania turnieju w kraju rozwijającym się pod względem rugby^[11][12]. Podobnie przedstawiała swoją kandydaturę Japonia – byłby to pierwszy Puchar Świata rozegrany w Azji, z meczami planowanymi również w Hongkongu i Singapurze, przez kraj z rozbudowaną infrastrukturą i doświadczeniem w organizacji największych sportowych imprez^[9][13]. Anglia ostatecznie przedstawiła samodzielną kandydaturę^[14][15], rozważając wcześniej wspólny wniosek wraz z krajami celtyckimi^[16].

Rugby World Cup Limited, zarządzająca organizacją turniejów o Puchar Świata, 30 czerwca 2009 roku zarekomendowała Zarządowi IRB w swoim raporcie Anglię i Japonię jako potencjalnych gospodarzy kolejnych dwóch Pucharów Świata^[17]. Argumentowała to maksymalizowaniem zysków w roku 2015 i możliwością zorganizowania wówczas kolejnego Pucharu Świata w regionie ważnym z punktu widzenia rozwoju dyscypliny^[18]. Potwierdzająca tę rekomendację decyzja o przyznaniu Anglii i Japonii organizacji turniejów odpowiednio w 2015 i 2019 zapadła stosunkiem głosów 16 do 10 i została ogłoszona przez przewodniczącego IRB, Bernarda Lapasseta, w Dublinie 28 lipca 2009 roku^[19].

Informacje ogólne

W kwietniu 2013 roku rozpoczęto proces wyboru baz dla uczestniczących w turnieju reprezentacji. Powinny one mieścić hotel, basen, siłownię i dwa obiekty treningowe – kryty i na otwartym powietrzu. Ponad osiemdziesiąt ośrodków złożyło aplikacje, a spośród nich zostanie wybranych około pięćdziesięciu, które zostały następnie przedstawione zespołom^[20][21][22]. Wstępną selekcję przeszło sześćdziesiąt pięć kandydatur^[23], a ostatecznie pod koniec sierpnia 2014 roku wybrano czterdzieści jeden^[24][25][26]. Zespoły miały przybywać do Anglii pomiędzy 9 a 16 września^[27], a na każdy z nich czekała przygotowana ceremonia powitalna^[28].

Na początku września 2013 roku organizatorzy zaprezentowali design^[29], a w połowie sierpnia roku następnego samą oficjalną piłkę turniejową^[30] przygotowaną przez firmę Gilbert, dla której miał być to już szósty turniej w tej roli^[31][32]. We wrześniu 2013 roku podany został orientacyjny harmonogram sprzedaży i zakres cen biletów – od 7 funtów za ulgowy bilet na mecze fazy grupowej do 715 GBP za najdroższą wejściówkę na finał^[21]. Zgodnie z zapowiedziami w listopadzie tego roku potwierdzono rozpiętość cenową wejściówek i ramowy plan ich sprzedaży, a także szczegółowe ceny biletów na każde ze spotkań – podkreślając, iż spośród 2,3 miliona biletów ponad milion będzie dostępnych w cenie poniżej 100 GBP^[33][34]. Po sprzedaży pakietów meczowo-hotelowo-wycieczkowych^[35] i półmilionowej puli wejściówek dla lokalnych klubów rugby z Anglii i Walii we wrześniu 2014 roku rozpoczęły się zapisy na zakup biletów dla szerokiej publiczności^[36][37][38]. Mimo iż do dyspozycji było około miliona wejściówek^[39], ponadpięciomilionowy popyt znacznie przekroczył podaż i w każdym z 48 spotkań przynajmniej w jednej grupie cenowej bilety musiały zostać przydzielone metodą losowania, a w dwudziestu trzech we wszystkich^[40][41]. Pozostałe bilety, w liczbie około trzystu tysięcy, trafiły do sprzedaży w listopadzie 2014 roku z priorytetem dla osób, które nie miały szczęścia we wcześniejszym losowaniu^[42]. W tej turze rozeszło się sto pięćdziesiąt tysięcy, reszta zaś pozostała dostępna aż do ich wyprzedania^[43]. Organizatorzy dodatkowo rozpoczęli kampanię zniechęcającą do zakupu biletów od nieautoryzowanych dystrybutorów^[44], zapowiedziano także utworzenie platformy do wymiany lub odsprzedaży biletów po cenie zakupu^[45]. Uruchomiona ona została w marcu 2015 roku^[46] i w kolejnych miesiącach pojawiały się na niej bilety pochodzące ze zwrotów od komerycyjnych partnerów, zmian w konfiguracji stadionów powiększających ich pojemność oraz od osób pragnących je odsprzedać^{[47][48][49][50][51][52][53]}. Design biletów został zaprezentowany w czerwcu 2015 roku: w pięciu wariantach prócz Pucharu Webba Ellisa zawierający podobizny czterech zwycięskich kapitanów – Johna Ealesa, Francois Pienaara, Martina Johnsona i Richiego McCaw – oraz Jonny’ego Wilkinsona wykonującego zwycięskiego dropgola w finale edycji 2003^[54]. Pomimo zapewnienia przez organizatorów platformy do odsprzedaży biletów i ostrzeżeń o możliwym niehonorowaniu wejściówek zakupionych od nieautoryzowanych sprzedawców ich ceny na rynku wtórnym osiągały ceny nawet ponad stukrotnie wyższe od nominalnych ściągając krytykę opozycji na gabinet Davida Camerona za niezablokowanie możliwości takiej odsprzedaży podobnie jak to było w przypadku Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012 i Igrzysk Wspólnoty Narodów 2014^{[55][56][57][58]}. City of London Police dodatkowo na początku września 2015 roku odkryła, że w obiegu pojawiły się podrobione bilety^[59], ostrzegała także, żeby fani nie dali naciągnąć się na scam^[60].

Na turnieju zjawić się miało 920 graczy i działaczy, dwa tysiące dziennikarzy prasowych i fotografów, tysiąc osób obsługi telewizyjnej i radiowej oraz ponad sześćdziesięciu arbitrów i innych oficjeli. Dla potrzeb zawodników przygotowane zostało 740 pokojów hotelowych i 151 tysięcy posiłków, zaś obsługiwać ich miało łącznie 1100 osób. W czasie turnieju potrzebne było 1400 piłek, dwadzieścia bramek, dwieście podstawek do kopów, sto rowerów treningowych, dwieście worków do trenowania szarży oraz dwadzieścia maszyn do treningu młyna. Infrastruktura techniczna objęła zaś 11 kilometrów światłowodów i 42 kilometry przewodów miedzianych, zaś w sprawnym przeprowadzeniu turnieju pomagało 6000 wolontariuszy^[61]. Rekrutacja wolontariuszy rozpoczęła się w marcu 2014 roku, a trzy czwarte z nich miało pochodzić z angielskich i walijskich klubów rugby^[62]. Wstępnie zgłosiło się około dwudziestu tysięcy chętnych, a ich kwalifikacje były sprawdzane w drugiej połowie roku 2014^[63]. Dodatkowo ponad setka młodych graczy nominowanych przez swoje kluby otrzymała szansę na uczestniczenie w tym wydarzeniu jako część tzw. ball teams^[64].

Organizatorzy uruchomili także dodatkowe inicjatywy takie jak Posts in the Parks^[65], strefy dla fanów^[66], kampanię informującą o możliwych problemach komunikacyjnych w meczowych dniach^[67] czy objazd Pucharu Webba Ellisa po kraju^[21][68] oraz świecie^[69][70]. Dzieciom rugby miał zaś przybliżyć Baranek Shaun^[71]. Honorowym prezydentem komitetu organizacyjnego został książę Harry^[72].

W połowie listopada 2014 organizatorzy opublikowali przygotowany przez EY raport dotyczący wpływu turnieju na gospodarkę. Szacowany był on na 2,2 mld GBP, z czego blisko miliard miałby przełożyć się na wzrost PKB^[73], wartości te były w zgodzie z raportem zamówionym w Deloitte przez IRB w roku 2008^[74][75].

W tych zawodach – po raz pierwszy w dużym turnieju rugby – została zastosowana znana m.in. z tenisa czy siatkówki technologia Hawk-Eye. Wspomóc miała ona w podejmowaniu decyzji zarówno TMO, jak i meczowych komisarzy odpowiedzialnych za karanie zawodników grających sprzecznie z fair play oraz personel medyczny monitorujący urazy głowy. Jej debiut nastąpił w rozegranych pod koniec sierpnia 2015 roku przedturniejowych meczach międzynarodowych^{[76][77][78][79]}.

Terminarz

W maju 2012 roku IRB ustaliła ramy czasowe turnieju – mecz otwarcia zaplanowany został na 18 września, a finał na 31 października 2015 roku na Twickenham Stadium^[80]. Rok później, wraz z ogłoszeniem listy stadionów, przedstawiono terminarz zawodów – faza grupowa trwać będzie od 18 września do 11 października, mecze ćwierćfinałowe odbędą się w dniach 17 i 18 października, półfinały w dniach 24 i 25 października, mecz o trzecie miejsce rozegrany zostanie 30 października, finał zaś dzień później^[81][82]. Zgodnie ze wcześniejszymi zapowiedziami^[21] w listopadzie 2013 roku ogłoszono godziny rozpoczęcia meczów^[83][84], które następnie uległy nieznacznym zmianom^[85].

Uczestnicy

Kwalifikacje

W turnieju głównym uczestniczyć będzie dwadzieścia zespołów. Automatyczny awans uzyskało dwanaście drużyn, które w swoich grupach Pucharu Świata w Rugby 2011 zajęły jedno z trzech pierwszych miejsc^[86]. O pozostałe osiem miejsc zostały rozegrane kilkustopniowe eliminacje.

Podczas spotkania szefów związków rugby najlepszych zespołów świata 10 października 2011 delegaci jednogłośnie wyrazili poparcie dla utrzymania takiej samej liczby zespołów i systemu rozgrywek jak w trwającej wówczas edycji. Rekomendacje to zostały przekazane do IRB, który miał podjąć decyzje dotyczące tych kwestii po zakończeniu Pucharu Świata 2011^[87].

Na początku stycznia 2012 roku RWCL ogłosiła, iż oficjalne decyzje odnośnie do kwalifikacji zostaną ogłoszone w marcu^[88], natomiast te dotyczące potwierdzenia dat turnieju, stadionów i rozstawienia drużyn do końca tegoż roku^[89].

W marcu 2012 roku został ogłoszony schemat kwalifikacji, w których o osiem miejsc rywalizowało osiemdziesiąt reprezentacji z sześciu zamieszkanych kontynentów, które w sumie rozegrały 184 mecze^[90][91]. Rozpoczęły się one w marcu 2012 roku meczem pomiędzy Meksykiem a Jamajką sędziowanym przez arbitra finału poprzedniego turnieju, Craiga Jouberta^[92], zakończyły zaś drugim meczem barażowym Urugwaj–Rosja w październiku 2014 roku^[93].

Zakwalifikowane drużyny

Drużyna	Podstawa kwalifikacji	Liczba występów	Najlepszy wynik	Ostatni występ
Anglia	Gospodarz	7	Mistrz świata (2003)	2011
Nowa Zelandia	Złoty medal 2011	7	Mistrz świata (1987, 2011)	2011
Francja	Srebrny medal 2011	7	II miejsce (1987, 1999, 2011)	2011
Australia	Brązowy medal 2011	7	Mistrz świata (1991, 1999)	2011
Południowa Afryka	Uczestnik z 2011	5	Mistrz świata (1995, 2007)	2011
Argentyna	Uczestnik z 2011	7	III miejsce (2007)	2011
Irlandia	Uczestnik z 2011	7	Ćwierćfinał (1987, 1991, 1995, 1999, 2003, 2011)	2011
Szkocja	Uczestnik z 2011	7	IV miejsce (1991)	2011
Walia	Uczestnik z 2011	7	III miejsce (1987)	2011
Włochy	Uczestnik z 2011	7	Faza grupowa (1987, 1991, 1995, 1999, 2003, 2007, 2011)	2011
Tonga	Uczestnik z 2011	6	Faza grupowa (1987, 1995, 1999, 2003, 2007, 2011)	2011
Samoa	Uczestnik z 2011	6	Faza grupowa (1991, 1995, 1999, 2003, 2007, 2011)	2011
Namibia	Afrykańskie kwalifikacje	4	Faza grupowa (1999, 2003, 2007, 2011)	2011
Kanada	Amerykańskie kwalifikacje	7	Ćwierćfinał (1991)	2011
Stany Zjednoczone	Amerykańskie kwalifikacje	6	Faza grupowa (1987, 1991, 1999, 2003, 2007, 2011)	2011
Gruzja	Europejskie kwalifikacje	3	Faza grupowa (2003, 2007, 2011)	2011
Rumunia	Europejskie kwalifikacje	7	Faza grupowa (1987, 1991, 1995, 1999, 2003, 2007, 2011)	2011
Japonia	Azjatyckie kwalifikacje	7	Faza grupowa (1987, 1991, 1995, 1999, 2003, 2007, 2011)	2011
Fidżi	Kwalifikacje w Oceanii	6	Ćwierćfinał (1987, 2007)	2011
Urugwaj	Baraż	2	Faza grupowa (1999, 2003)	2003

Losowanie grup

Automatycznie zakwalifikowane drużyny zostały podzielone na trzy koszyki według rankingu IRB przygotowanego po zakończeniu serii testmeczów, które odbyły się w listopadzie i na początku grudnia 2012 roku^[94][95], w pozostałych dwóch koszykach znajdowały się natomiast zespoły, które walczyły w kwalifikacjach^[96].

Koszyk 1  Nowa Zelandia  Południowa Afryka  Australia  Francja

Koszyk 2  Anglia  Irlandia  Samoa  Argentyna

Koszyk 3  Walia  Włochy  Tonga  Szkocja

Koszyk 4 Oceania 1 Europa 1 Azja 1 Ameryka 1

Koszyk 5 Afryka 1 Europa 2 Ameryka 2 Baraż

Transmitowane w Internecie losowanie grup turnieju głównego odbyło się 3 grudnia 2012 roku w Londynie. W jego wyniku powstały cztery grupy. Potwierdzono jednocześnie, iż system rozgrywek nie ulegnie zmianie w porównaniu z Pucharem Świata 2011^[97].

Grupa A  Australia  Anglia  Walia  Fidżi Oceania 1  Urugwaj Baraż

Grupa B  Południowa Afryka  Samoa  Szkocja  Japonia Azja 1  Stany Zjednoczone Ameryka 2

Grupa C  Nowa Zelandia  Argentyna  Tonga  Gruzja Europa 1  Namibia Afryka 1

Grupa D  Francja  Irlandia  Włochy  Kanada Ameryka 1  Rumunia Europa 2

Składy

Każda reprezentacja uczestnicząca w turnieju mogła wystawić drużynę składającą się z trzydziestu jeden zawodników. Termin przesyłania składów do World Rugby upłynął 31 sierpnia 2015 roku. Po tym terminie zgłoszony gracz mógł być zastąpiony za zgodą World Rugby jedynie w przypadku kontuzji. Raz zastąpiony zawodnik nie mógł ponownie zagrać w turnieju, a zastępujący go gracz uprawniony był do wzięcia udziału w meczu po upływie 48 godzin.

Sędziowie

W kwietniu 2015 roku World Rugby podała listę arbitrów wyznaczonych do sędziowania zbliżającego się turnieju^[98], tydzień przed turniejem wyznaczono także osoby odpowiedzialne za utrzymywanie dyscypliny i karanie za nieprzestrzeganie zasad gry^[99]. Przydzielenie sędziów do meczów fazy grupowej nastąpiło 1 lipca tegoż roku^[100][101].

Stadiony

Po oficjalnej decyzji przyznającej Anglii organizację Pucharu Świata RFU przedstawił wstępną listę stadionów, na których miałyby odbywać się mecze mistrzostw. Wybrano jedenaście angielskich obiektów i jeden w Walii^[102]. Przeniesienie niektórych spotkań do Cardiff RFU argumentowało pojemnością tamtejszego stadionu i lepszą dostępnością dla publiczności z zachodniej części Anglii. Konieczne w tym wypadku było wyrażenie zgody przez IRB^[103], którą otrzymano w maju 2009 roku^[104]. Dwa z tych stadionów były narodowymi stadionami rugby (Twickenham i Millennium Stadium), kolejne dwa klubowymi stadionami rugby (Welford Road Stadium i Kingsholm Stadium), a pozostałe służyły przede wszystkim do rozgrywania meczów piłki nożnej^[105]. Zgodnie ze wstępnymi założeniami, wszystkie stadiony miały gościć mecze w fazie grupowej, a w fazie pucharowej finał, obydwa półfinały i jeden z ćwierćfinałów miały się odbyć na Twickenham, jeden ćwierćfinał na Wembley, a dwa pozostałe na Millennium Stadium, na Emirates Stadium natomiast mecz o trzecie miejsce^[106].

W październiku 2012 roku upublikowano zaakceptowaną przez IRB listę siedemnastu stadionów w piętnastu miastach, spośród których na początku 2013 roku miało zostać wyznaczonych maksymalnie dwanaście obiektów, które będą gościć mecze turnieju finałowego. Oprócz trzech aren w Londynie (Twickenham, Wembley i Olimpijskiego) wytypowano jeszcze Villa Park (Birmingham), Brighton Community Stadium (Brighton), Ashton Gate (Bristol), Millennium Stadium (Cardiff), Coventry Stadium (Coventry), Pride Park (Derby), Kingsholm Stadium (Gloucester), Elland Road (Leeds), Leicester City Stadium (Leicester), Old Trafford (Manchester), Stadium mk (Milton Keynes), St James’ Park (Newcastle upon Tyne), St Mary’s Stadium (Southampton) oraz Stadium of Light (Sunderland)^{[107][108][109]}. Po skreśleniu Welford Road na liście pozostały zatem jedynie trzy typowe stadiony rugby^[110]. W związku z planowanym remontem Ashton Gate, jego miejsce na prowizorycznej liście w marcu 2013 roku zajął Sandy Park w Exeter^[111]. Na początku kwietnia zaś z powodu obaw o murawę wycofali się właściciele Manchesteru United^[112], możliwość zorganizowania spotkań otrzymał zatem obiekt miejscowego rywala – Etihad Stadium^[113], większą liczbę spotkań skłonni byli również przyjąć Walijczycy^[114].

Oficjalną listę trzynastu stadionów IRB przedstawiła 2 maja 2013 roku^[81][82].

Londyn	Londyn	Londyn	Cardiff
Twickenham	Wembley	Stadion Olimpijski	Millennium Stadium
Pojemność: 81 605[115]	Pojemność: 90 000[116]	Pojemność: 54 000[117]	Pojemność: 74 154[118]
Manchester	Twickenham Wembley Stadion Olimpijski Millennium Stadium City of Manchester Stadium St James’ Park Elland Road Leicester City Stadium Villa Park Kingsholm Stadium Stadium mk Brighton Community Stadium Sandy Park		Newcastle upon Tyne
City of Manchester Stadium			St James’ Park
Pojemność: 47 800[119]			Pojemność: 52 409[120]
Leeds			Leicester
Elland Road			Leicester City Stadium
Pojemność: 37 914[121]			Pojemność: 32 312[122]
Birmingham			Gloucester
Villa Park			Kingsholm Stadium
Pojemność: 42 785[123]			Pojemność: 16 500[124]
Milton Keynes	Brighton		Exeter
Stadium mk	Brighton Community Stadium		Sandy Park
Pojemność: 30 717[125]	Pojemność: 30 750[126]		Pojemność: 12 300[127]
(c) en:User:Zorro77, CC BY-SA 2.5			(c) Valerie Huggins, CC BY-SA 2.0

Faza grupowa

Dwadzieścia zespołów uczestniczących w Pucharze Świata podzielonych zostało podczas losowania 3 grudnia 2012 roku na cztery grupy liczące po pięć drużyn. O awansie do ćwierćfinału dwóch najlepszych z każdej grupy drużyn decydowała suma punktów zgromadzonych w czterech meczach rozgrywanych w grupie systemem kołowym. Zwycięzca meczu zyskiwał cztery punkty, za remis przysługiwały dwa punkty, porażka nie była punktowana, a zdobycie przynajmniej czterech przyłożeń lub przegrana nie więcej niż siedmioma punktami premiowana była natomiast punktem bonusowym. W przypadku równej liczby punktów, o tym, która drużyna zostanie wyżej sklasyfikowana decydowało kolejno^[128]:

1. wynik meczu pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
2. lepsza różnica punktów zdobytych i straconych we wszystkich meczach grupowych;
3. lepsza różnica przyłożeń zdobytych i straconych we wszystkich meczach grupowych;
4. liczba punktów zdobytych we wszystkich meczach grupowych;
5. liczba przyłożeń zdobytych we wszystkich meczach grupowych;
6. ranking World Rugby z 12 października 2015 roku.

Grupa A

Poz.	Zespół	Mecze				Punkty			Pkt bonus	Pkt
		M	W	R	P	+	−	+/−
1.	Australia	4	4	0	0	141	35	+106	1	17
2.	Walia	4	3	0	1	111	62	+49	1	13
3.	Anglia	4	2	0	2	133	75	+58	3	11
4.	Fidżi	4	1	0	3	84	101	−17	1	5
5.	Urugwaj	4	0	0	4	30	226	−196	0	0

18 września 2015 20:00 GMT (UTC+00) sędzia: Jaco Peyper	Anglia	35:11	Fidżi	Twickenham Stadium, Londyn widzów: 80 015
	Punkty: Ford 8 (pd 2K) Farrell 7 (2pd K) B. Vunipola 5 (P) Brown 10 (2P) karne przyłożenie – 5	(18:8) Relacja	Punkty: Volavola 3 (K) Nadolo 8 (P K) Matawalu

20 września 2015 14:30 GMT (UTC+00) sędzia: Wayne Barnes	Walia	54:9	Urugwaj	Millennium Stadium, Cardiff widzów: 71 887
	Punkty: Lee 5 (P) Priestland 14 (7pd) Allen 15 (3P) G. Davies 10 (2P) Amos 5 (P) Tipuric 5 (P)	(28:9) Relacja	Punkty: Berchesi 9 (3K)

23 września 2015 16:45 GMT (UTC+00) sędzia: Glen Jackson	Australia	28:13	Fidżi	Millennium Stadium, Cardiff widzów: 67 253
	Punkty: Foley 13 (2pd 3K) Pocock 10 (2P) Kepu 5 (P) Kuridrani	(18:3) Relacja	Punkty: Nadolo 8 (pd 2K) Volavola 5 (P) Maʻafu

26 września 2015 20:00 GMT (UTC+00) sędzia: Jérôme Garcès	Anglia	25:28	Walia	Twickenham Stadium, Londyn widzów: 81 129
	Punkty: Farrell 20 (pd dg 5K) May 5 (P)	(16:9) Relacja	Punkty: Biggar 23 (pd 7K) G. Davies 5 (P)

27 września 2015 12:00 GMT (UTC+00) sędzia: Pascal Gaüzère	Australia	65:3	Urugwaj	Villa Park, Birmingham widzów: 39 605
	Punkty: Cooper 10 (5pd) McCalman 10 (2P) Mumm 5 (P) Mitchell 10 (2P) Speight 5 (P) Tomane 5 (P) Toʻomua 5 (P) McMahon 10 (2P) Kuridrani 5 (P) Cooper	(31:3) Relacja	Punkty: Berchesi 3 (K)

1 października 2015 16:45 GMT (UTC+00) sędzia: John Lacey	Walia	23:13	Fidżi	Millennium Stadium, Cardiff widzów: 71 576
	Punkty: Biggar 13 (2pd 3K) G. Davies 5 (P) Baldwin 5 (P)	(17:6) Relacja	Punkty: Volavola 8 (pd 2K) Goneva 5 (P)

3 października 2015 20:00 GMT (UTC+00) sędzia: Romain Poite	Anglia	13:33	Australia	Twickenham Stadium, Londyn widzów: 81 010
	Punkty: Farrell 8 (pd 2K) Watson 5 (P) Farrell	(3:17) Relacja	Punkty: Foley 28 (2P 3pd 4K) Giteau 5 (P)

6 października 2015 20:00 GMT (UTC+00) sędzia: JP Doyle	Fidżi	47:15	Urugwaj	Stadium mk, Milton Keynes widzów: 30 048
	Punkty: Nadolo 17 (P 6pd) Murimurivalu 5 (P) Nakarawa 5 (P) Kenatale 5 (P) Cavubati 5 (P) 2 karne przyłożenia – 10 Maʻafu	(26:10) Relacja	Punkty: Ormaechea 7 (P pd) Durán 3 (K) Arboleya 5 (P) Ormaechea

10 października 2015 16:45 GMT (UTC+00) sędzia: Craig Joubert	Australia	15:6	Walia	Twickenham Stadium, Londyn widzów: 80 863
	Punkty: Foley 15 (5K) Genia, Mumm	(9:6) Relacja	Punkty: Biggar 6 (2K) Cuthbert

10 października 2015 20:00 GMT (UTC+00) sędzia: Chris Pollock	Anglia	60:3	Urugwaj	City of Manchester Stadium, Manchester widzów: 50 778
	Punkty: Watson 10 (2P) Easter 15 (3P) Slade 5 (P) Nowell 15 (3P) Farrell 8 (4pd) Ford 2 (pd) karne przyłożenie – 5	(21:3) Relacja	Punkty: Berchesi 3 (K) Vilaseca

Grupa B

Poz.	Zespół	Mecze				Punkty			Pkt bonus	Pkt
		M	W	R	P	+	−	+/−
1.	Południowa Afryka	4	3	0	1	176	56	+120	4	16
2.	Szkocja	4	3	0	1	136	93	+43	2	14
3.	Japonia	4	3	0	1	98	100	−2	0	12
4.	Samoa	4	1	0	3	69	124	−55	2	6
5.	Stany Zjednoczone	4	0	0	4	50	156	−106	0	0

19 września 2015 16:45 GMT (UTC+00) sędzia: Jérôme Garcès	Południowa Afryka	32:34	Japonia	Brighton Community Stadium, Brighton widzów: 29 290
	Punkty: Pollard 5 (pd K) Lambie 7 (2pd K) Strauss 5 (P) B. du Plessis 5 (P) Louw 5 (P) De Jager 5 (P) Oosthuizen	(12:10) Relacja	Punkty: Gorōmaru 24 (P 2pd 5K) Hesketh 5 (P) Leitch 5 (P)

20 września 2015 12:00 GMT (UTC+00) sędzia: George Clancy	Samoa	25:16	Stany Zjednoczone	Brighton Community Stadium, Brighton widzów: 29 178
	Punkty: Stanley 3 (K) T. Pisi 12 (4K) Treviranus 5 (P) Nanai-Williams 5 (P)	(14:8) Relacja	Punkty: MacGinty 6 (2K) Baumann 5 (P) Wyles 5 (P)

23 września 2015 14:30 GMT (UTC+00) sędzia: John Lacey	Szkocja	45:10	Japonia	Kingsholm Stadium, Gloucester widzów: 14 354
	Punkty: Laidlaw 20 (4pd 4K) Russell 5 (P) Hardie 5 (P) Bennett 10 (2P) Seymour 5 (P)	(12:7) Relacja	Punkty: Gorōmaru 5 (pd K) Mafi 5 (P) Matsushima

26 września 2015 16:45 GMT (UTC+00) sędzia: Wayne Barnes	Południowa Afryka	46:6	Samoa	Villa Park, Birmingham widzów: 39 526
	Punkty: Pollard 14 (pd 4K) Lambie 2 (pd) Habana 5 (P) Pietersen 15 (3P) Brits 5 (P) Burger 5 (P)	(17:6) Relacja	Punkty: Stanley 6 (2K)

27 września 2015 14:30 GMT (UTC+00) sędzia: Chris Pollock	Szkocja	39:16	Stany Zjednoczone	Elland Road, Leeds widzów: 33 521
	Punkty: Russell 5 (pd K) Laidlaw 6 (3pd) Hogg 3 (K) Weir 5 (P) Scott 5 (P) Maitland 5 (P) Visser 5 (P) Nel 5 (P)	(6:13) Relacja	Punkty: MacGinty 11 (pd 3K) Lamositele 5 (P)

3 października 2015 14:30 GMT (UTC+00) sędzia: Craig Joubert	Samoa	5:26	Japonia	Stadium mk, Milton Keynes widzów: 29 019
	Punkty: Perez 5 (P) Levave, Taulafo, Paulo	(0:20) Relacja	Punkty: Gorōmaru 16 (2pd 4K) Yamada 5 (P) karne przyłożenie – 5

3 października 2015 16:45 GMT (UTC+00) sędzia: Nigel Owens	Południowa Afryka	34:16	Szkocja	St James’ Park, Newcastle upon Tyne widzów: 50 900
	Punkty: Pollard 19 (2pd dg 4K) Habana 5 (P) Pietersen 5 (P) Burger 5 (P) J. du Plessis	(20:3) Relacja	Punkty: Laidlaw 8 (pd 2K) Weir 3 (K) Seymour 5 (P) Laidlaw

7 października 2015 16:45 GMT (UTC+00) sędzia: Pascal Gaüzère	Południowa Afryka	64:0	Stany Zjednoczone	Stadion Olimpijski, Londyn widzów: 54 658
	Punkty: Mvovo 5 (P) Pollard 8 (4pd) Steyn 6 (3pd) B. du Plessis 5 (P) Habana 15 (3P) De Allende 5 (P) Louw 10 (2P) Kriel 5 (P) karne przyłożenie – 5	(14:0) Relacja

10 października 2015 14:30 GMT (UTC+00) sędzia: Jaco Peyper	Samoa	33:36	Szkocja	St James’ Park, Newcastle upon Tyne widzów: 51 982
	Punkty: T. Pisi 16 (P pd 3K) Leiataua 5 (P) Lee-Lo 5 (P) Matuʻu 5 (P) Faʻapale 2 (pd)	(26:23) Relacja	Punkty: Laidlaw 26 (P 3pd 5K) Seymour 5 (P) Hardie 5 (P) Wilson

11 października 2015 20:00 GMT (UTC+00) sędzia: Glen Jackson	Stany Zjednoczone	18:28	Japonia	Kingsholm Stadium, Gloucester widzów: 14 517
	Punkty: Ngwenya 5 (P) Wyles 5 (P) MacGinty 8 (pd 2K) Fry	(8:17) Relacja	Punkty: Matsushima 5 (P) Fujita 5 (P) Mafi 5 (P) Gorōmaru 13 (2pd 3K)

Grupa C

Poz.	Zespół	Mecze				Punkty			Pkt bonus	Pkt
		M	W	R	P	+	−	+/−
1.	Nowa Zelandia	4	4	0	0	174	49	+125	3	19
2.	Argentyna	4	3	0	1	179	70	+109	3	15
3.	Gruzja	4	2	0	2	53	123	−70	0	8
4.	Tonga	4	1	0	3	70	130	−60	2	6
5.	Namibia	4	0	0	4	70	174	−104	1	1

19 września 2015 12:00 GMT (UTC+00) sędzia: Nigel Owens	Tonga	10:17	Gruzja	Kingsholm Stadium, Gloucester widzów: 14 200
	Punkty: Morath 5 (pd K) Vainikolo 5 (P)	(3:10) Relacja	Punkty: Kwirikaszwili 7 (2pd K) Tchilaiszwili 5 (P) Gorgodze 5 (P) Kwirikaszwili

20 września 2015 16:45 GMT (UTC+00) sędzia: Romain Poite	Nowa Zelandia	26:16	Argentyna	Stadion Wembley, Londyn widzów: 89 019
	Punkty: Carter 16 (2pd 4K) A. Smith 5 (P) Cane 5 (P) McCaw, C. Smith	(12:13) Relacja	Punkty: Pagadizabal 5 (P) Sánchez 11 (pd 3K) Matera

24 września 2015 20:00 GMT (UTC+00) sędzia: Romain Poite	Nowa Zelandia	58:14	Namibia	Stadion Olimpijski, Londyn widzów: 51 280
	Punkty: Barrett 23 (2P 5pd K) B. Smith 5 (P) Taylor 5 (P) Savea 5 (P) Fekitoa 5 (P) Milner-Skudder 10 (2P) Vito 5 (P)	(34:6) Relacja	Punkty: Kotzé 9 (3K) Deysel 5 (P) Engels

25 września 2015 16:45 GMT (UTC+00) sędzia: JP Doyle	Argentyna	54:9	Gruzja	Kingsholm Stadium, Gloucester widzów: 14 256
	Punkty: Bosch 4 (2pd) Sánchez 15 (3pd dg 2K) Imhoff 10 (2P) Landajo 5 (P) Cordero 10 (2P) Cubelli 5 (P) Lavanini 5 (P)	(14:9) Relacja	Punkty: Kwirikaszwili 9 (3K) Gorgodze

29 września 2015 16:45 GMT (UTC+00) sędzia: Glen Jackson	Tonga	35:21	Namibia	Sandy Park, Exeter widzów: 10 103
	Punkty: Lilo 7 (2pd K) Morath 3 (K) Ram 10 (2P) Fosita 5 (P) Veainu 10 (2P)	(22:7) Relacja	Punkty: Kotzé 6 (3pd) Burger 10 (2P) Tromp 5 (P)

2 października 2015 20:00 GMT (UTC+00) sędzia: Pascal Gaüzère	Nowa Zelandia	43:10	Gruzja	Millennium Stadium, Cardiff widzów: 69 187
	Punkty: Carter 8 (4pd) Coles 5 (P) Savea 15 (3P) Read 5 (P) Fekitoa 5 (P) Naholo 5 (P)	(22:10) Relacja	Punkty: Malaguradze 5 (pd K) Ciklauri 5 (P)

4 października 2015 14:30 GMT (UTC+00) sędzia: Jaco Peyper	Argentyna	45:16	Tonga	Leicester City Stadium, Leicester widzów: 29 124
	Punkty: Sánchez 25 (P 4pd 4K) Tuculet 5 (P) Imhoff 5 (P) Montoya 5 (P) Cordero 5 (P)	(20:13) Relacja	Punkty: Morath 11 (P 2K) Tongaʻuiha 5 (P)

7 października 2015 20:00 GMT (UTC+00) sędzia: George Clancy	Namibia	16:17	Gruzja	Sandy Park, Exeter widzów: 11 156
	Punkty: Kotzé 16 (P pd 3K) Coetzee, Larson, Bothma	(6:0) Relacja	Punkty: Kwirikaszwili 7 (2pd K) Malaguradze 5 (P) Gorgodze 5 (P) Bregwadze

9 października 2015 20:00 GMT (UTC+00) sędzia: John Lacey	Nowa Zelandia	47:9	Tonga	St James’ Park, Newcastle upon Tyne widzów: 50 985
	Punkty: B. Smith 5 (P) Woodcock 5 (P) Milner-Skudder 10 (2P) Williams 5 (P) Cane 5 (P) Nonu 5 (P) Carter 12 (6pd) Read	(14:3) Relacja	Punkty: Morath 9 (3K) Ngauamo

11 października 2015 12:00 GMT (UTC+00) sędzia: Pascal Gaüzère	Argentyna	64:19	Namibia	Leicester City Stadium, Leicester widzów: 30 198
	Punkty: Hernández 5 (P) Moroni 5 (P) Agulla 5 (P) Isa 5 (P) Noguera Paz 5 (P) Alemanno 5 (P) Senatore 5 (P) Montoya 5 (P) Cubelli 5 (P) González Iglesias 11 (4pd K) Socino 8 (4pd) Bosch	(36:7) Relacja	Punkty: Tromp 5 (P) Greyling 5 (P) Jantjies 5 (P) Kotzé 4 (2pd) Greyling, Du Plessis

Grupa D

Poz.	Zespół	Mecze				Punkty			Pkt bonus	Pkt
		M	W	R	P	+	−	+/−
1.	Irlandia	4	4	0	0	134	35	+99	2	18
2.	Francja	4	3	0	1	120	63	+57	2	14
3.	Włochy	4	2	0	2	74	88	−14	2	10
4.	Rumunia	4	1	0	3	60	129	−69	0	4
5.	Kanada	4	0	0	4	58	131	−73	2	2

19 września 2015 14:30 GMT (UTC+00) sędzia: Glen Jackson	Irlandia	50:7	Kanada	Millennium Stadium, Cardiff widzów: 68 523
	Punkty: Madigan 6 (3pd) Sexton 14 (P 3pd K) D. Kearney 5 (P) Henderson 5 (P) Payne 5 (P) R. Kearney 5 (P) Cronin 5 (P) O’Brien 5 (P) O’Connell	(29:0) Relacja	Punkty: Hirayama 2 (pd) Van der Merwe 5 (P) Cudmore

19 września 2015 20:00 GMT (UTC+00) sędzia: Craig Joubert	Francja	32:10	Włochy	Twickenham Stadium, Londyn widzów: 76 232
	Punkty: Michalak 19 (2pd 5K) Spedding 3 (K) Slimani 5 (P) Mas 5 (P)	(15:3) Relacja	Punkty: Venditti 5 (P) Allan 5 (pd K)

23 września 2015 20:00 GMT (UTC+00) sędzia: Jaco Peyper	Francja	38:11	Rumunia	Stadion Olimpijski, Londyn widzów: 50 626
	Punkty: Parra 9 (3pd K) Kockott 4 (2pd) Fickou 5 (P) Guitone 10 (2P) Fofana 5 (P) Nyanga 5 (P)	(17:6) Relacja	Punkty: Vlaicu 6 (2K) Ursache 5 (P) Ion

26 września 2015 14:30 GMT (UTC+00) sędzia: George Clancy	Włochy	23:18	Kanada	Elland Road, Leeds widzów: 33 120
	Punkty: Allan 13 (2pd 3K) Garcia 5 (P) Rizzo 5 (P)	(13:10) Relacja	Punkty: Hirayama 8 (pd 2K) Van der Merwe 5 (P) Evans 5 (P)

27 września 2015 16:45 GMT (UTC+00) sędzia: Craig Joubert	Irlandia	44:10	Rumunia	Stadion Wembley, Londyn widzów: 89 267
	Punkty: Madigan 11 (4pd K) Reddan 3 (K) Henry 5 (P) Earls 10 (2P) R. Kearney 5 (P) Bowe 10 (2P)	(18:3) Relacja	Punkty: Vlaicu 2 (pd) Calafeteanu 3 (K) Tonița 5 (P) Gál

1 października 2015 20:00 GMT (UTC+00) sędzia: JP Doyle	Francja	41:18	Kanada	Stadium mk, Milton Keynes widzów: 28 145
	Punkty: Michalak 14 (4pd 2K) Parra 2 (pd) Guirado 5 (P) Papé 5 (P) Slimani 5 (P) Grosso 5 (P) Fofana 5 (P)	(24:12) Relacja	Punkty: Hirayama 8 (pd 2K) Carpenter 5 (P) Van der Merwe 5 (P)

4 października 2015 16:45 GMT (UTC+00) sędzia: Jérôme Garcès	Irlandia	16:9	Włochy	Stadion Olimpijski, Londyn widzów: 53 187
	Punkty: Sexton 11 (pd 3K) Earls 5 (P) O’Mahony	(10:6) Relacja	Punkty: Allan 9 (3K)

6 października 2015 16:45 GMT (UTC+00) sędzia: Wayne Barnes	Kanada	15:17	Rumunia	Leicester City Stadium, Leicester widzów: 27 153
	Punkty: Hirayama 2 (pd) McRorie 3 (K) Van der Merwe 5 (P) Hassler 5 (P) Sinclair	(8:0) Relacja	Punkty: Vlaicu 7 (2pd K) Macovei 10 (2P) Fercu

11 października 2015 14:30 GMT (UTC+00) sędzia: Romain Poite	Włochy	32:22	Rumunia	Sandy Park, Exeter widzów: 11 450
	Punkty: Allan 17 (P 3pd 2K) Sarto 5 (P) Gori 5 (P) Zanni 5 (P)	(22:3) Relacja	Punkty: Apostol 10 (2P) Popîrlan 5 (P) Vlaicu 7 (2pd K) Van Heerden

11 października 2015 16:45 GMT (UTC+00) sędzia: Nigel Owens	Francja	9:24	Irlandia	Millennium Stadium, Cardiff widzów: 72 163
	Punkty: Spedding 6 (2K) Parra 3 (K)	(6:9) Relacja	Punkty: R. Kearney 5 (P) Murray 5 (P) Madigan 8 (pd 2K) Sexton 6 (2K)

Faza pucharowa

Drabinka

	Ćwierćfinały				Półfinały				Finał
	17 października 2015
	Południowa Afryka	23
					24 października 2015
	Walia	19
					Południowa Afryka	18
	17 października 2015
					Nowa Zelandia	20
	Nowa Zelandia	62
									31 października 2015
	Francja	13
									Nowa Zelandia	34
	18 października 2015
									Australia	17
	Irlandia	20
					25 października 2015
	Argentyna	43
					Argentyna	15			Mecz o 3. miejsce
	18 października 2015
					Australia	29
	Australia	35							Południowa Afryka	24
	Szkocja	34							Argentyna	13
									30 października 2015

Ćwierćfinały

17 października 2015 16:00 BST (UTC+01) sędzia: Wayne Barnes	Południowa Afryka	23:19	Walia	Twickenham Stadium, Londyn widzów: 79 572
	Punkty: Pollard 18 (dg 5K) Du Preez 5 (P)	(12:13) Relacja	Punkty: Biggar 14 (pd dg 3K) G. Davies 5 (P)

17 października 2015 20:00 BST (UTC+01) sędzia: Nigel Owens	Nowa Zelandia	62:13	Francja	Millennium Stadium, Cardiff widzów: 71 619
	Punkty: Carter 17 (7pd K) Savea 15 (3P) Kerr-Barlow 10 (2P) Kaino 5 (P) Milner-Skudder 5 (P) Read 5 (P) Retallick 5 (P)	(29:13) Relacja	Punkty: Parra 5 (pd K) Picamoles 5 (P) Spedding 3 (K) Picamoles

18 października 2015 13:00 BST (UTC+01) sędzia: Jérôme Garcès	Irlandia	20:43	Argentyna	Millennium Stadium, Cardiff widzów: 72 316
	Punkty: Madigan 10 (2pd 2K) Fitzgerald 5 (P) Murphy 5 (P)	(10:20) Relacja	Punkty: Sánchez 23 (4pd 5K) Imhoff 10 (2P) Moroni 5 (P) Tuculet 5 (P) Herrera

18 października 2015 16:00 BST (UTC+01) sędzia: Craig Joubert	Australia	35:34	Szkocja	Twickenham Stadium, Londyn widzów: 77 110
	Punkty: Foley 10 (2pd 2K) Mitchell 10 (2P) Ashley-Cooper 5 (P) Hooper 5 (P) Kuridrani 5 (P)	(15:16) Relacja	Punkty: Laidlaw 19 (2pd 5K) Bennett 5 (P) Horne 5 (P) Seymour 5 (P) Maitland

Półfinały

24 października 2015 16:00 BST (UTC+01) sędzia: Jérôme Garcès	Południowa Afryka	18:20	Nowa Zelandia	Twickenham Stadium, Londyn widzów: 80 090
	Punkty: Pollard 15 (5K) Lambie 3 (K) Habana	(12:7) Relacja	Punkty: Carter 10 (2pd dg K) Barrett 5 (P) Kaino 5 (P) Kaino

25 października 2015 16:00 GMT (UTC+00) sędzia: Wayne Barnes	Argentyna	15:29	Australia	Twickenham Stadium, Londyn widzów: 80 025
	Punkty: Sánchez 15 (5K) Lavanini	(9:19) Relacja	Punkty: Ashley-Cooper 15 (3P) Foley 9 (3pd K) Simmons 5 (P)

Mecz o 3. miejsce

30 października 2015 20:00 GMT (UTC+00) sędzia: John Lacey	Południowa Afryka	24:13	Argentyna	Stadion Olimpijski, Londyn widzów: 55 925
	Punkty: Pollard 14 (pd 4K) Etzebeth 5 (P) Pietersen 5 (P)	(16:0) Relacja	Punkty: Sánchez 8 (pd dg K) Orlandi 5 (P) Cubelli

Finał

31 października 2015 16:00 GMT (UTC+00) sędzia: Nigel Owens	Nowa Zelandia	34:17	Australia	Twickenham Stadium, Londyn widzów: 80 125
	Punkty: Carter 19 (2pd dg 4K) Barrett 5 (P) Nonu 5 (P) Milner-Skudder 5 (P) Ben Smith	(16:3) Relacja	Punkty: Foley 7 (2pd K) Kuridrani 5 (P) Pocock 5 (P)

Partnerzy

Światowi Partnerzy

• Emirates^[129]
• Heineken^[130][131]
• Land Rover^[132]
• Société Générale^[133]
• DHL^[134]
• MasterCard^[135]

Oficjalni Partnerzy

• Canterbury of New Zealand – stroje sportowe^[136]
• Clifford Chance – usługi prawnicze^[136]
• Gilbert – piłka^[31]
• ITV – główny nadawca^[81][137]
• Trinity Mirror – oficjalny wydawca przedmeczowych programów i przedturniejowego magazynu^[138]
• Dove – oficjalne męskie kosmetyki^[139]
• Duracell – oficjalny dostawca baterii^[140]
• William Grant & Sons – oficjalny dostawca alhokolu^[141]
• Heathrow^[142]
• UK Anti-Doping – organizator badań antydopingowych^[143]
• Tissot – oficjalny pomiar czasu^[144]

Oficjalni Sponsorzy

• Canon^[145]
• The Coca-Cola Company^[146]
• Toshiba^[147]
• Fujitsu^[148]

Transmisje telewizyjne

Kraj	Język	Stacja telewizyjna
Francja	francuski	TF1[149], Canal+[150]
Indie	angielski	Sony Six[151]
Irlandia	angielski	TV3[152]
Niemcy	niemiecki	Eurosport[153]
Nowa Zelandia	angielski	SKY New Zealand[154]
Polska	polski	Polsat Sport
Rosja	rosyjski	Pieriec[155]
Rumunia	rumuński	Digi Sport[156]
Ameryka Południowa	hiszpański, portugalski	ESPN[157]
Stany Zjednoczone	angielski	Universal Sports, NBC[158]
Włochy	włoski	Sky Italia[159]

Statystyki

Statystyki podane za stroną ESPN Scrum dla drużyn^[160], punktów zawodników^[161] oraz przyłożeń^[162].

Drużyna	W	P	R	PZ	PS	Różnica	P	pd	K	dg
Nowa Zelandia	7	0	0	290	97	+193	39	28	11	2
Australia	6	1	0	222	118	+104	28	17	16	0
Południowa Afryka	5	2	0	241	108	+133	26	15	25	2
Argentyna	4	3	0	250	143	+107	27	23	21	2
Irlandia	4	1	0	154	78	+76	18	14	12	0
Walia	3	2	0	130	85	+45	12	11	15	1
Szkocja	3	2	0	170	128	+42	17	14	19	0
Francja	3	2	0	133	125	+8	13	13	14	0
Japonia	3	1	0	98	100	−2	9	7	13	0
Anglia	2	2	0	133	75	+58	16	10	10	1
Włochy	2	2	0	74	88	−14	7	6	9	0
Gruzja	2	2	0	53	123	−70	5	5	6	0
Fidżi	1	3	0	84	101	−17	10	8	6	0
Samoa	1	3	0	69	124	−55	7	2	10	0
Tonga	1	3	0	70	130	−60	8	3	8	0
Rumunia	1	3	0	60	129	−69	7	5	5	0
Kanada	0	4	0	58	131	−173	7	4	5	0
Namibia	0	4	0	70	174	−104	8	6	6	0
Stany Zjednoczone	0	4	0	50	156	−106	5	2	7	0
Urugwaj	0	4	0	30	226	−196	2	1	6	0

Punkty Nazwisko Drużyna P pd K dg 97 Nicolás Sánchez  Argentyna 1 13 20 2 93 Handré Pollard  Południowa Afryka 0 9 23 2 82 Daniel Carter  Nowa Zelandia 0 23 10 2 82 Bernard Foley  Australia 2 12 16 0 79 Greig Laidlaw  Szkocja 1 13 16 0 58 Ayumu Gorōmaru  Japonia 1 7 13 0 56 Dan Biggar  Walia 0 4 15 1 44 Tommaso Allan  Włochy 1 6 9 0 43 Owen Farrell  Anglia 0 8 8 1 40 Julian Savea  Nowa Zelandia 8 0 0 0

Nazwisko Drużyna Przyłożenia Julian Savea  Nowa Zelandia 8 Nehe Milner-Skudder  Nowa Zelandia 6 Gareth Davies  Walia 5 Bryan Habana  Południowa Afryka 5 Juan José Imhoff  Argentyna 5 JP Pietersen  Południowa Afryka 5 Adam Ashley-Cooper  Australia 4 Drew Mitchell  Australia 4 Tommy Seymour  Szkocja 4 DTH van der Merwe  Kanada 4

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona RWC (ang. • hiszp. • fr. • jap.)

Puchar świata w rugby union Mężczyźni Nowa Zelandia 1987 Anglia 1991 RPA 1995 (F) Walia 1999 Australia 2003 Francja 2007 Nowa Zelandia 2011 (Q S) Anglia 2015 (Q S) Japonia 2019 (Q S) Francja 2023 (Q) Kobiety Walia 1991 Szkocja 1994 Holandia 1998 Hiszpania 2002 Kanada 2006 Anglia 2010 Francja 2014 Irlandia 2017 Nowa Zelandia 2021