Puchar Świata w Rugby 7 (2018)

Puchar Świata w Rugby 7 2018

2018 Rugby World Cup Sevens

2013 2022
Dyscyplina	rugby 7
Organizator	World Rugby
Szczegóły turnieju
Gospodarz	San Francisco,  Stany Zjednoczone
Otwarcie	20 lipca 2018
Zamknięcie (finał)	22 lipca 2018
Liczba drużyn	24+16
Liczba aren	1 (w 1 mieście)

Puchar Świata w Rugby 7 2018 – siódmy Puchar Świata, turniej o randze mistrzostw świata w rugby 7 rozgrywany co cztery lata, który odbył się w San Francisco w dniach od 20 do 22 lipca 2018 roku. Rywalizowały w nim dwadzieścia cztery drużyny męskie i szesnaście żeńskich. Tytuły mistrzowskie obroniły reprezentacje Nowej Zelandii.

Wybór organizatora

W związku z przyjęciem rugby siedmioosobowego w poczet sportów olimpijskich^[1], przyszłość Pucharu Świata stanęła pod znakiem zapytania, IRB bowiem przekonywała MKOl, że występ na igrzyskach będzie najważniejszą imprezą sportową w tej dyscyplinie^[2]. W marcu 2013 roku pojawiły się jednak informacje o zachowaniu turnieju i dopasowaniu jego terminarza do cyklu olimpijskiego^[3][4], potwierdzone następnie przez IRB w połowie czerwca tego roku, co oznaczało, że kolejny Puchar Świata odbędzie się w roku 2018 – pięć lat po poprzednim^[5].

Zgodnie z ogłoszonym przez IRB w styczniu 2014 roku harmonogramem wstępne zgłoszenia związków rugby chętnych do zorganizowania turnieju były przyjmowane do 28 lutego, termin na złożenie oficjalnych kandydatur upływał 5 grudnia tego roku, zaś sam gospodarz miał zostać wybrany w maju 2015 roku^[6]. Zgłosiło się czternastu kandydatów^[7]: Anglia, Fidżi^[8], Francja, Hiszpania, Holandia, Hongkong^[9], Nowa Zelandia, Portugalia, RPA, Szkocja^[10], Singapur^[11][12], USA^[13][14], Walia^[15][16] i Zjednoczone Emiraty Arabskie^[17]. W połowie maja 2015 roku World Rugby wyznaczyła Stany Zjednoczone na organizatora tego turnieju, a jego rozegranie zostało zaplanowane na dwóch arenach – AT&T Park w San Francisco i Avaya Stadium w San Jose^[18], ostatecznie jednak zawody gościł tylko pierwszy z nich^[19][20].

Informacje ogólne

We wrześniu 2016 roku World Rugby zaprezentowała logo zawodów zawierające symbol miasta gospodarza – Golden Gate Bridge – oraz uruchomiła stronę internetową turnieju, jednocześnie przedstawiono schemat kwalifikacji^[21]. Oficjalna turniejowa piłka, przygotowana przez firmę Gilbert, została przedstawiona pod koniec lutego 2018 roku^[22].

Sprzedaż biletów została uruchomiona na rok przed rozpoczęciem zawodów – 20 lipca 2017 roku – wcześniejszy dostęp mogły otrzymać osoby, które zapisały się do oficjalnego newslettera zawodów^[23][24]. Już w pierwszych siedmiu dniach sprzedano, w postaci trzydniowych wejściówek, ponad czterdzieści tysięcy biletów dla kibiców z trzydziestu sześciu państw^[25], a ich cena – w zależności od miejsca – mieściła się w przedziale od 134 do 614 USD^[26]. Sprzedaż biletów, za minimum 108 USD, uprawniających do wejścia na nienumerowane miejsca w jeden z turniejowych dni rozpoczęła się natomiast w połowie listopada tegoż roku^[27][28]. Na początku maja 2018 roku sprzedaż wejściówek osiągnęła 63 tysiące, jednocześnie rozpoczęto sprzedaż biletów na wszystkie kategorie miejsc^[29].

Organizatorzy szacowali, iż do sprawnego przeprowadzenia zawodów będzie potrzebnych do 1200 ochotników^[30][31]. Uruchomiono także dodatkowe inicjatywy skierowane do młodzieży^[32][33].

NBC Sports transmitował wszystkie mecze zawodów^[34], a prócz oficjalnej aplikacji turnieju i strony z komentarzem na żywo organizatorzy przygotowali również m.in. możliwość typowania wyników oraz wykorzystali elementy rzeczywistości rozszerzonej i wirtualnej^[35]. Uruchomiono także kampanię #BeYourself propagującą czysty sport, zdrowe odżywanie oraz trening, wpisującą się w działającą już inicjatywę Keep Rugby Clean dotyczącą edukacji antydopingowej^[36].

Uczestnicy

W turnieju uczestniczyło 16 drużyn żeńskich i 24 męskie. Składy zespołów podano dzień przed zawodami^[37][38][39].

Kwalifikacje

Schemat kwalifikacji został opublikowany we wrześniu 2016 roku. Automatyczny awans do turnieju finałowego uzyskali w przypadku mężczyzn ćwierćfinaliści, a wśród kobiet półfinalistki poprzedniego Pucharu Świata. O pozostałe miejsca odbywały się eliminacje oparte o ranking światowego cyklu oraz regionalne kwalifikacje zaplanowane na okres od czerwca 2017 do kwietnia 2018 roku^[21][40][41].

Mężczyźni

Kobiety

Zawody

Na początku kwietnia 2017 roku World Rugby ustaliła ramy czasowe turnieju – mecze zostały zaplanowane w dniach od 20 do 22 lipca 2017 roku na mieszczącym czterdzieści dwa tysiące widzów AT&T Park w San Francisco^[42].

Pod koniec lipca 2017 roku przedstawiono nowy format rozgrywania zawodów^[24]. W przeciwieństwie do poprzednich edycji turniej miał być rozgrywany jedynie systemem pucharowym. W szesnastozespołowym turnieju kobiet miała zostać rozstawiona czołowa ósemka – automatyczni kwalifikanci z edycji 2013 oraz drużyny, które awansowały poprzez WSS – do których dolosowano by reprezentacje z turniejów regionalnych. Wśród mężczyzn natomiast czołowa ósemka – ćwierćfinaliści PŚ 2013 – znalazłaby się w 1/8 finału, zaś pozostała szesnastka miała zagrać w ośmiu parach w rundzie wstępnej^[43]. Pod koniec listopada tego roku ogłoszono jednak, że przy niezmienionym systemie gier zespoły zostaną rozstawione według wyników osiągniętych w światowych cyklach oraz kwalifikacjach do nich^[44]. Sam format wywołał mieszane opinie zarówno wśród ekspertów, trenerów i fanów – zarówno przed, jak i po zawodach^{[45][46][47][48][49][50]}.

Rozstawienie zespołów ogłoszono w połowie kwietnia 2018 roku – na sto dni przed rozpoczęciem turnieju^[51][52], zaś szczegółowy rozkład gier na początku maja tegoż roku^[53][54].

Zawody sędziowało dziewiętnaścioro arbitrów z czternastu krajów^[55][56][57].

Dla siedmiu zawodniczek (Beatriz Futuro, Claire Allan, Heather Fisher, Fanny Horta, Zenay Jordaan, Marina Bravo, Bárbara Pla) i sześciu zawodników (James Rodwell, Manoël Dall Igna, Collins Injera, Alatasi Tupou, Scott Riddell, Philip Snyman) był to trzeci turniej finałowy Pucharu Świata^[58].

Turniej mężczyzn

W zawodach triumfowali All Blacks Sevens w finale pokonując Anglików, brąz przypadł zaś Blitzboks. Nowozelandczycy zostali tym samym pierwszym zespołem w historii, który zdobył Melrose Cup trzykrotnie, oraz pierwszym męskim, który obronił tytuł mistrzowski^[59]. Najwięcej punktów zdobył reprezentant Papui-Nowej Gwinei Manu Guise, zaś w klasyfikacji przyłożeń z sześcioma zwyciężyli Joe Ravouvou i Siviwe Soyizwapi^[60].

	Półfinały				Finał
	22 lipca 2018
	Południowa Afryka	7
	Anglia	29
					22 lipca 2018
					Anglia	12
					Nowa Zelandia	33
					Mecz o 3. miejsce
	22 lipca 2018			22 lipca 2018
	Fidżi	17		Południowa Afryka	24
	Nowa Zelandia	22			Fidżi	19

Turniej kobiet

W zawodach triumfowały Nowozelandki zostając pierwszym zespołem, który obronił tytuł mistrzowski. W finale pokonały znajdujące się po raz pierwszy na tym etapie rozgrywek Francuzki, brąz przypadł zaś Australijkom^[61][62]. Najwięcej punktów zdobyła przedstawicielka mistrzowskiej drużyny Michaela Blyde, która wszystkie punkty zdobyła z dziewięciu przyłożeń zwyciężając również w tej klasyfikacji^[63].

	Półfinały				Finał
	21 lipca 2018
	Nowa Zelandia	26
	Stany Zjednoczone	21
					21 lipca 2018
					Nowa Zelandia	29
					Francja	0
					Mecz o 3. miejsce
	21 lipca 2018			21 lipca 2018
	Australia	12		Stany Zjednoczone	14
	Francja	19			Australia	24

Partnerzy

• AEG^[64]
• PrimeSport^[65]
• Tudor^[66]
• BLASS Wines^[67]
• San Francisco Travel^[68]
• UL^[69]
• Gilbert^[22]
• HSBC^[70]

Przypisy