Puchar Europy Środkowej w piłce nożnej

Puchar Europy Środkowej

Pohár Švehla,
Dr. Gerö Cup

Państwo	Austria  Czechosłowacja  Jugosławia  Szwajcaria  Węgry  Włochy
Dyscyplina	piłka nożna
Data założenia	1927
Data rozwiązania	1960
Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca	Włochy (1927)
Ostatni zwycięzca	Czechosłowacja (1960)
Najwięcej zwycięstw	Włochy – 2 razy (1927–1930, 1933–1935)

Puchar Europy Środkowej to pierwsze w Europie międzynarodowe rozgrywki piłkarskie, które odbywały się w latach 1927-1960, w których o mistrzostwo rywalizowały między sobą reprezentacje Europy Środkowej.

Historia

Na początku XX wieku jednym z głównych ośrodków rozwoju piłki nożnej w Europie kontynentalnej były miasta Austro-Węgier, których czołowe kluby od 1897 roku grały w turnieju zwanym Challenge Cup. Po upadku imperium w wyniku I wojny światowej, państwa powstałe na jego terytorium nadal wiodły prym w rozwoju tego sportu. W szczególności niektóre z pierwszych profesjonalnych lig piłkarskich w Europie powstały w Austrii (1924), na Węgrzech (1925) i Czechosłowacji (1926).

W celu dalszej promocji piłki nożnej i przywrócenia sportu w regionie, Sekretarz Generalny Austriackiego Związku Piłki Nożnej Hugo Meisl w lipcu 1927 roku podjął szereg inicjatyw mających na celu organizację międzynarodowych turniejów z udziałem reprezentacji narodowych i niektórych klubów w krajach Europy Środkowej. Jedną z takich inicjatyw był Puchar Europy Środkowej z udziałem reprezentacji narodowych, którego pierwsze mecze odbyły się we wrześniu 1927 roku.

Turniej został pierwotnie nazwany imieniem Antonína Švehli (Pohár Švehla), premiera Czechosłowacji i jednego z założycieli turnieju, a od 1954 roku turniej stał się znany jako Dr. Gerö Cup, nazwany na cześć dyrektora Austriackiego Związku Piłki Nożnej, austriackiego ministra spraw zagranicznych i byłego sędziego pucharu Josef Gerö. W literaturze niektórych uczestniczących krajów Puchar był rozgrywany pod różnymi nazwami, w krajach niemieckojęzycznych nazywał się Europapokal lub Europameisterschaft, na Węgrzech – Európa Kupa, we Włoszech – Coppa Internazionale, w Czechosłowacji – Mezinárodní póhar.

W pierwszym turnieju uczestniczyły reprezentacje założycieli: Austrii, Węgier, Czechosłowacji i Włoch^[1]. Później do czterech krajów założycielskich dołączyła Szwajcaria, a następnie w 1955 roku Jugosławia. W turnieju wzięły udział także drużyny z Polski i Rumunii, ale ich związki piłkarskie odmówiły udziału w meczach z profesjonalistami, dlatego grały tylko z amatorskimi reprezentacjami.

Turniej odbywał się w systemie każdy z każdym, w którym rywalizujące ze sobą drużyny spotkały się dwukrotnie (jeden u siebie i jeden na wyjeździe). Zwykle turniej trwał 2-3 lata, a ostatnie turnieje przez 5 lat. Turniej został wyeliminowany w 1960 roku wraz z nadejściem Mistrzostw Europy.

Medaliści Pucharu Europy Środkowej

Sezon K T Mistrz Wicemistrz III miejsce Br. Król strzelców Uwagi Puchar Europy Środkowej 1927–1930 1 Włochy - 11 pkt Austria - 10 pkt Czechosłowacja - 9 pkt 6 Julio Libonatti, Gino Rossetti 4 drużyny 1931–1932 1 Austria - 11 pkt Włochy - 9 pkt Węgry - 8 pkt 8 István Avar 5 drużyn 1933–1935 2 Włochy - 11 pkt Austria - 9 pkt Węgry - 9 pkt 7 Leopold Kielholz, György Sárosi 5 drużyn 1936–1938     przerwano po aneksji Austrii przez Rzeszę Niemiecką 12 marca 1938 roku 1948–1953 1 Węgry - 11 pkt Czechosłowacja - 9 pkt Austria - 9 pkt 10 Ferenc Puskás 5 drużyn 1955–1960 1 Czechosłowacja - 16 pkt Węgry - 15 pkt Austria - 11 pkt 7 Lajos Tichy 6 drużyn

Klasyfikacja medalowa

Lp.	Reprezentacja	Miejsca na podium			Zwycięskie sezony
1.	Włochy	2	1	0	1927–1930, 1933–1935
2.	Austria	1	2	2	1931–1932
3.	Węgry	1	1	2	1948–1953
4.	Czechosłowacja	1	1	1	1955–1960

Zobacz też

• Puchar Mitropa - odpowiednik rozgrywek dla klubów

Przypisy

Bibliografia

• Puchar Europy Środkowej w bazie RSSSF (ang.)