Pythium
_(14595003629).jpg) Morfologia Pythium | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | Pythium |
| Nazwa systematyczna | |
| Pythium Pringsh. Jb. wiss. Bot. 1: 304 (1858) | |
| Typ nomenklatoryczny | |
Pythium monospermum Pringsh. 1858 | |
Pythium Pringsh. – rodzaj organizmów zaliczanych do lęgniowców[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Pythiaceae, Peronosporales, Peronosporidae, Peronosporea, Incertae sedis, Oomycota, Chromista[1].
Synonimy: Artotrogus Mont., Eupythium Nieuwl., Nematosporangium (A. Fisch.) J. Schröt., Pythium Nees, Pythium subgen. Nematosporangium A. Fisch., Rheosporangium Edson[2]:
Liczne gatunki dawniej zaliczane do rodzaju Pythium w wyniku badań filogenetycznych zostały przeniesione do innych rodzajów, zwłaszcza Globisporangium[1].
Gatunki występujące w Polsce:
- Pythium diclinum Tokun. 1935
- Pythium hydnosporum (Mont.) J. Schröt. 1879
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum. Wykaz gatunków według W. Mułenki i innych[3].
Morfologia i rozwój
Strzępki o grubości 5-7 µm. Na strzępkach mogą pojedynczo lub w łańcuszkach powstawać nabrzmienia. Poprzeczne septy występują w starszych plechach i oddzielają organy rozmnażania płciowego. Chlamydospor przeważnie nie tworzą. Niekiedy na strzępkach powstają maczugowate appressoria przymocowujące plechę do podłoża. Zarodnie mogą powstawać w różnych miejscach strzępek, zarówno na ich przebiegu, jak i na końcach. Mogą być nitkowate, płatowate, torbielowate lub kuliste. Zarodnie kuliste powstają na trzonkach, które mogą rozrastać się wewnętrznie, lub tworzyć gniazda. Trzonki te są odpowiednikiem konidioforów. Na każdej zarodni powstaje prosta strzępka. Pełni ona rolę kanału, przez który protoplazma zarodni przepływa do cienkościennego pęcherzyka, w którym powstają pływki. Dokonują one infekcji[4].
Gatunki rodzaju Pythium rozmnażają się także płciowo. Większość gatunków jest homotaliczna, ale są także gatunki heterotaliczne. Na końcach, lub na przebiegu strzępek tworzą cienkościenne, gładkie lub pokryte kolcami lęgnie bez peryplazmy, albo z niewielką jej ilością. Są kuliste lub elipsoidalne o średnicy do 25 µm. Na każdej lęgni powstaje 1-3 plemni. W lęgni tworzy się przeważnie jedna oospora o cienkiej lub grubej, ale zawsze gładkiej ścianie. Ooplasty trwałe i dobrze widoczne[4].
Występowanie i znaczenie
Do rodzaju Pythia należą liczne gatunki szeroko rozprzestrzenione na całym świecie. Są pasożytami fakultatywnymi lub saprotrofami roślin i grzybów, ale niektóre są pasożytami także zwierząt. Większość gatunków jest polifagami. Dobrze rozwijają się na sztucznych podłożach tworząc białawe, puszyste i szybko rosnące kolonie[4]. Liczne gatunki przebywają w glebie, u wielu gatunków roślin powodując gnicie korzeni, zgorzel siewek i inne choroby: czarna zgnilizna korzeni truskawki, miękka zgnilizna korzeni i podstawy pędów ogórka, zgnilizna liści i korzeni traw, wodna przyranna zgnilizna bulw ziemniaka[5].
Przypisy
- ↑ a b c Index Fungorum [dostęp 2022-08-11].
- ↑ Species Fungorum [dostęp 2022-08-11].
- ↑ Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4.
- ↑ a b c Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7.
- ↑ Zbigniew Borecki, Małgorzata Solenberg (red.), Polskie nazwy chorób roślin uprawnych, wyd. 2, Poznań: Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne, 2017, ISBN 978-83-948769-0-6.
Media użyte na tej stronie
Autor:
Sorauer, Paul, 1839-1916; Lindau, Gustav, 1866-1923;
Reh, L. (Ludwig), 1867-1940, Licencja: No restrictionsIdentifier: handbuchderpflan02sora (find matches)
Title: Handbuch der Pflanzenkrankheiten
Year: 1908 (1900s)
Authors: Sorauer, Paul, 1839-1916 Lindau, Gustav, 1866-1923 Reh, L. (Ludwig), 1867-1940
Subjects: Plant diseases Parasitic insects Parasitic plants
Publisher: Berlin, P. Parey
Contributing Library: The LuEsther T Mertz Library, the New York Botanical Garden
Digitizing Sponsor: The LuEsther T Mertz Library, the New York Botanical Garden
View Book Page: Book Viewer
About This Book: Catalog Entry
View All Images: All Images From Book
Click here to view book online to see this illustration in context in a browseable online version of this book.
Text Appearing Before Image:
urze, büschelartig nebeneinander stehende Zweige, deren feineEndzweigungen meist gekrümmt sind. An den Enden der Aste ent-stehen kleine Anschwellungen (Fig. 18, If), die sich kuglig vergTöfsernund durch eine Querwand nahe der Basis abgetrennt werden. Gleich-zeitig entstehen auch interkalar in den vegetativen, starken Verzwei-gungen Gemmen (Fig. 18, lg), die nach dem Absterben der Mycelteileauskeimen. Ein Teil der endständigen kugligen Zellen wird zu Konidien,namentlich dann, wenn die Mycelfäden frei in die Luft ragen. DieseKonidien erzeugen entweder sofort Schwärmsporen im Innern oderkeimen nach längerer Ruhepause mit Keimschlauch aus. Ein andererTeil der Kugelzelle wird direkt zu Schwärmsporangien, die seitlicheinen Entleerungshals bilden, zu dem der gesamte Inhalt heraustritt ) Pythium de Barvanum, ein eudopliytischer Schmarotzer usw. Halle 1874. 2) Bot. Zeit. XXXiX, 1881, S. 528. ^) Damping off in Cornell Univ. Agric. Exp. Stat. Bull. 94, Ithaca 1895. 126 III. A. Oomycetes.
Text Appearing After Image:
\y^ Fiff. 18. 3. Peronosporineae. 127 Erklärung der Figur 18.1 Pijtlimm ch BaryuHnm Hesse, m verästeltes Mycel, x die zuerst, /die später gebildete Querwand,u junges Zoosporangium, h Zoosporangium mit ausgewandertem Inhalt ? und bereits gebildetenZoosporen, zz frei gewordene Zoosporen (siehe Figur links unten), p Antheridium, dessen Fortsatz »■das Oogonium o bereits durchwachsen und die Oosphären oo bereits erreicht hat, // reife Oosporemit der doppelt konturierten Wand des Oogoniums og, cp Endospor, das in eine äufsere und innereMembran zerfällt, g im Mj-cel gebildete Zwischenzelle. 2 Pythium hyditosporum (Mont.) Schroet. mitstacheligem Oogon og und Oospore osp. 3 riiyiojili/lioru Cuctortim Lebert, a Konidienträger, h Oospore,aus der sich ein Konidienträger mit Zoosporangien sp entwickelt hat. 4, .5, 7—9 Phytoplithora infestans(Mont.) de By. 4 Kartoffelblatt mit Flecken /,. .5 Konidienträger. 7 Konidien sp, die mit Keim-schläiichen m austreiben, c eine Sekundärkonidie
Note About Images