Różyńsk (gmina)
gmina wiejska | |||
1973–1976 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | 1973–75: białostockie | ||
Powiat | ełcki (do 1975) | ||
Siedziba | |||
Powierzchnia (1974) | 119,82[1] km² | ||
Populacja (1974) • liczba ludności |
| ||
Szczegółowy podział administracyjny (1973) | |||
| |||
Portal Polska |
Różyńsk (początkowo Rożyńsk[3]) – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1973–1976[4] w woj. białostockim, a następnie w woj. suwalskim (dzisiejsze woj. warmińsko-mazurskie). Nazwa gminy pochodzi od wsi Różyńsk, lecz siedzibą władz gminy był Skomack Wielki[3].
Gmina została utworzona 1 stycznia 1973 roku w powiecie ełckim w woj. białostockim. W skład gminy weszły sołectwa: Grabnik, Guzki, Klusy, Lepaki Wielkie, Lepaki Małe, Mołdzie, Ogródek, Rogale, Rostki Skomackie, Rożyńsk Wielki i Skomack Wielki[3][5].
1 czerwca 1975 roku gmina weszła w skład nowo utworzonego woj. suwalskiego[6].
1 lipca 1976 roku gmina została zniesiona, a jej tereny przyłączone do gmin Ełk, Orzysz i Stare Juchy[7].
Nie mylić z pobliską gminą Różyńsk Wielki.
Przypisy
- ↑ Wykaz powierzchni jednostek podziału terytorialnego dla potrzeb statystycznych, stan w dniu 1 I 1974. GUS, 1974
- ↑ Liczba ludności z publikacji "Rocznik Demograficzny Polski", GUS 1975-1995
- ↑ a b c Uchwała Wojewódzkiej Rady Narodowej Nr XXI/72/72 z dnia 9 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie białostockim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 2 stycznia 1973 r., Poz. 1)
- ↑ Ciąg istnienia gminy: od 1 stycznia 1973 do 30 czerwca 1976
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 92
- ↑ Dz.U. z 1976 r. nr 23, poz. 142
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).