Rów Orawicki

Widok na Rów Podtatrzański z Rzędowego Zwornika (północnego wierzchołka Osobitej)

Rów Orawicki (słow. Oravická brázda) – odcinek Rowu Podtatrzańskiego od przełęczy Borek po Bramę Orawską. Tworzą go kolejno: Dolina Mihulcza, Kotlina Orawicka i Dolina Cicha Orawska[1]:

Rów Orawicki oddziela Tatry Zachodnie od Skoruszyńskich Wierchów i Orawicko-Witowskich Wierchów[1]. Zabudowana jest tylko niewielka, środkowa jego część – osiedle Orawice. Pozostałą część zajmują lasy, lub rozległe łąki i polany. Tatrzańska część wchodzi w skład TANAP-u[2]

Cały Rów Orawicki należy do zlewni Morza Czarnego. Najniższe miejsce rowu znajduje się w Orawicach, przy kapielisku termalnym. Płynąca tędy rzeka Orawica zbiera wody z całego Rowu Orawickiego, przełamuje Pogórze Skoruszyńskie i spływa w północno-zachodnim kierunku nienależącą już do rowu Doliną Orawicką[1].

Widok na Rów Orawicki z Bobrowca

Przypisy

  1. a b c Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ​ISBN 83-71-04-009-1
  2. Turystyczna mapa Słowacji. [dostęp 2019-11-13].

Media użyte na tej stronie

Mihulcza Czuba Rów Orawicki.jpg
Autor: Rafał Kozubek, Licencja: CC BY-SA 3.0
Mihulcza Czuba (przed nią polana Siodło), w dole Rów Orawicki z Orawicami, nad nim pasmo Magury Witowskiej, w oddali po prawej Pasmo Gubałowskie
Dolina Juraniowa T30.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Widok z Bobrowca