Rachis

Budowa ciała trylobita. Rachis oznaczone liczbą 5 i zielonym kolorem na drugim rysunku

Rachis[1] (ang. axial lobe, axial ring) – środkowa część ciała trylobitów.

Rachis stanowi środkowy z trzech płatów budujących poszczególne segmenty ciała, oddzielony od płatów bocznych (pleur) za pomocą bruzd osiowych (ang. axial furrows). Rachis jest częścią wysklepioną, wyniesioną ponad poziom pleur. Na segmentach tułowia przednia wypustka rachis danego segmentu wchodzi pod tylną krawędź segmentu poprzedniego, tworząc mechanizm kotwiczący. Na głowie rachis przedłuża się w glabellę, która może dochodzić do przedniego jej brzegu. U zdecydowanej większość gatunków rachis przedłuża się również ku tyłowi na pygidium[2][3].

Przypisy

  1. Czesław Jura: Bezkręgowce. Podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy. Wyd. 3. PWN, 2005, s. 420-423.
  2. Riccardo Levi-Setti: Trilobites. University of Chicago Press, 1995. ISBN 978-0-226-47452-6.
  3. Rhona M. Black: The elements of palaeontology. Wyd. II. Cambridge University Press, 1988, s. 151–152. ISBN 978-0-521-34836-2.

Media użyte na tej stronie

Trilobites main morphological groups.svg
Autor: Sam Gon III, derivative by Obsidian Soul, Licencja: CC0
The trilobite body is divided into three major sections (tagmata): 1 – cephalon; 2 – thorax; 3 – pygidium. Trilobites are so named for the three longitudinal lobes: 4 – right pleural lobe; 5 – axial lobe; 6 – left pleural lobe; the antennae and legs are not shown in these diagrams.