Rajd polski

Rajd polski

II wojna światowa, front wschodni
Czas	5 stycznia – 17 kwietnia 1944
Miejsce	Puszcza Solska, Lasy Janowskie, Lasy Sieniawskie
Terytorium	Polska pod okupacją III Rzeszy (Generalne Gubernatorstwo)
Przyczyna	chęć odciążenia frontu poprzez niszczenie linii komunikacyjnych przeciwnika
Wynik	sukces partyzantów radzieckich
Strony konfliktu
ZSRR  III Rzesza
Dowódcy
Petro Werszyhora ?
Siły
1350 partyzantów ?
Straty
163 zabitych, 352 rannych, 107 zaginionych 5160 „zlikwidowanych”

Rajd polski – działanie rajdowe przeprowadzone przez Partyzanckie Zgrupowanie Obwodu Sumskiego (od 23 lutego 1 Ukraińska Dywizja Partyzancka im. Kowpaka) z terenów północno-zachodniego Wołynia do centralnej Polski (Puszcza Solska, Lasy Janowskie, Lasy Sieniawskie) pod dowództwem podpułkownika Petra Werszyhory.

Historia

Zgodnie z rozkazem Ukraińskiego Sztabu Ruchu Partyzanckiego celem rajdu trwającego od 5 stycznia do 17 kwietnia 1944 była dywersja i sabotaż na tyłach wojsk niemieckich oraz niszczenie linii komunikacyjnych i zaopatrzeniowych – miało to pomóc Armii Czerwonej w kolejnych ofensywach na tym odcinku frontu wschodniego II wojny światowej. Oprócz walk z Niemcami „kowpakowcy” współpracowali z polską ludnością cywilną i partyzantami Armii Krajowej, Batalionów Chłopskich i Armii Ludowej w walkach z Ukraińską Powstańczą Armią.

Oddział Werszyhory liczący 1350 partyzantów uzbrojony był w:

• 69 karabinów maszynowych,
• 311 pistoletów maszynowych,
• 17 karabinów przeciwpancernych,
• 3 granatniki,
• 1 armatę kalibru 76 mm i 4 armaty kalibru 45 mm.

Oddział przebył w sumie ponad 2100 kilometrów w wyniku czego:

• zdobył 9 miasteczek,
• stoczył 139 potyczek,
• wysadził 24 pociągi, 66 mostów i 1176 metrów torów kolejowych,
• zniszczył 75 czołgów i samochodów pancernych (28 w walce, resztę na platformach kolejowych), 196 samochodów, 5 samolotów oraz wiele armat, moździerzy, granatników i ciężkich karabinów maszynowych.

Podczas rajdu (według danych Wasyla Wojcechowycza) zlikwidowano 5160 Niemców a 600 wzięto do niewoli. Straty partyzantów to 163 poległych, 352 rannych i 107 zaginionych.

Po odpoczynku na Polesiu „kowpakowcy” przeprowadzili rajd niemeński trwający od 22 czerwca do 15 lipca 1944, łącząc się tego dnia z oddziałami Armii Czerwonej nacierającymi na Niemców w ramach operacji „Bagration”.

Zobacz też

• Rajd Kowpaka

Bibliografia

• Marian Sztarski: Zuchwały rajd. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07385-6.