Rajdowe Mistrzostwa Świata 1977
 | |
| Liczba rajdów | 20 |
|---|---|
| Pierwsza runda | |
| Ostatnia runda | |
| Mistrzowie | |
| Kierowcy | |
| Konstruktorzy | |
| Poprzedni sezon • Następny sezon | |
Rajdowe Mistrzostwa Świata w roku 1977 były 5 sezonem Rajdowych Mistrzostwach Świata FIA. Sezon składał się z 20 rajdów. We wszystkich rajdach byli punktowani kierowcy, ale tylko w 11 z 20 były punktowane zespoły. Najlepszym kierowcom rajdowym w roku 1978 (tzw. FIA Cup for Rally Drivers) został Włoch Sandro Munari startujący samochodem Lancia Stratos HF, drugi był Szwed Björn Waldegård, a trzeci Francuz Bernard Darniche. Tytuł konstruktorów wygrał Fiat przed Fordem i Toyotą.
Kalendarz[1]
Kalendarz producenckich mistrzostw świata w porównaniu z ubiegłorocznym sezonem zwiększył się o jedno wydarzenie. Obejmował jedenaście rajdów, z kalendarza usunięto Rajd Maroka, a wprowadzono dwa nowe: Rajd Nowej Zelandii i Rajd Kanady. Kierowcy natomiast o tytuł FIA Cup for Rally Drivers rywalizowali w dwudziestu rajdach: wszystkich jedenastu rajdach o mistrzostwo producentów, pięciu rajdach o najwyższym współczynniku, zaliczanych do Mistrzostw Europy w roku 1977 oraz czterech rajdach wybranych przez FIA.
| Runda | Data | Nazwa rajdu | Zwycięzca | Wyniki | |
|---|---|---|---|---|---|
| Kier. | Zesp. | ||||
| 1 | 1 | 22–28 stycznia |  45. Rajd Monte Carlo |  Sandro Munari | Wyniki |
| 2 | 4-6 lutego |  12. Rajd Arktyczny | Ari Vatanen | Wyniki | |
| 3 | 2 | 11–13 lutego |  27. Rajd Szwecji | Stig Blomqvist | Wyniki |
| 4 | 3 | 1–6 marca |  10. Rajd Portugalii | Markku Alén | Wyniki |
| 5 | 4 | 7–11 kwietnia |  25. Rajd Safari | Björn Waldegård | Wyniki |
| 6 | 5 | 1–7 maja |  8. Rajd Nowej Zelandii | Fulvio Bacchelli | Wyniki |
| 7 | 6 | 28 maja-3 czerwca |  24. Rajd Grecji | Björn Waldegård | Wyniki |
| 8 | 12–17 czerwca | 5. Rajd Giro d’Italia | Vittorio Coggiola | Wyniki | |
| 9 | 5–9 lipca |  20. Rajd South Africa | Sandro Munari | Wyniki | |
| 10 | 8–10 lipca |  37. Rajd Polski |  Bernard Darniche | Wyniki | |
| 11 | 7 | 26–28 sierpnia | 27. Rajd Finlandii | Kyösti Hämäläinen | Wyniki |
| 12 | 2–4 wrześnaia | 14. Rajd San Martino di Castrozza | Sandro Munari | Wyniki | |
| 13 | 8 | 14–18 września |  5. Rajd Kanady | Timo Salonen | Wyniki |
| 14 | 15–24 września | 36. Tour de France Automobile | Bernard Darniche | Wyniki | |
| 15 | 9 | 4–8 października | 19. Rajd San Remo | Jean Claude Andruet | Wyniki |
| 16 | 8–12 października |  12. Southern Cross Rally | Rauno Aaltonen | Wyniki | |
| 17 | 21–23 października |  25. Rally RACE de España | Michèle Mouton | Wyniki | |
| 18 | 10 | 5–6 listopada | 21. Rajd Francji | Bernard Darniche | Wyniki |
| 19 | 11 | 20–24 listopada |  26. Rajd Wielkiej Brytanii | Björn Waldegård | Wyniki |
| 20 | 15–20 grudnia |  9. Rajd Wybrzeża Kości Słoniowej | Andrew Cowan | Wyniki | |
Wyniki
Klasyfikacja zespołowa
W sezonie 1977 obowiązywał nowy, bardziej złożony system punktacji w klasyfikacji producentów. Składał się on z dwóch grup punktacji, które do siebie dodawano.
Wpierw punkty dla producenta zdobywał najwyżej sklasyfikowany samochód danej marki według klucza:
| Pozycja | 1º | 2º | 3º | 4º | 5º | 6º | 7º | 8º | 9º | 10º |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Punkty | 10 | 9 | 8 | 7 | 6 | 5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Dodatkowe punkty były przyznawane dla najwyżej sklasyfikowanego samochodu danej marki za zajęcie miejsca od pierwszego do ósmego w swojej grupie, pod warunkiem, że dany zespół znalazł się w pierwszej dziesiątce w klasyfikacji generalnej, według klucza:
| Pozycja | 1º | 2º | 3º | 4º | 5º | 6º | 7º | 8º |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Punkty | 8 | 7 | 6 | 5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
W klasyfikacji ostatecznej na koniec sezonu uwzględniane był osiem[2] z jedenastu najlepszych startów. W tabeli poniżej punkty nie brane pod uwagę w końcowej klasyfikacji ujęto w nawiasach.
| Miejsce | Zespół | MCO | SWE | POR | KEN | NZL | GRE | FIN | ITA | CAN | FRA | GBR | Pkt |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Fiat | 16 | 14 | 18 | - | 18 | (12) | 16 | 18 | 18 | 18 | (6) | 136 |
| 2 |  Ford | - | 14 | 16 | 18 | 16 | 18 | 18 | 14 | (10) | - | 18 | 132 |
| 3 |  Toyota | - | 10 | 14 | - | 8 | - | 12 | 8 | - | - | 16 | 68 |
| 4 |  Opel | 9 | 17 | 13 | - | - | 4 | 8 | - | 13 | - | 1 | 65 |
| 5 | Lancia | 18 | - | - | 14 | - | - | - | - | 12 | 16 | - | 60 |
| 6 | Datsun | - | - | - | 16 | - | 14 | - | 10 | - | - | - | 40 |
| 7 | Porsche | 14 | - | 4 | - | - | - | - | - | 9 | 8 | - | 35 |
| 8 | Saab | - | 18 | - | - | - | - | - | 10 | - | - | 2 | 30 |
| 9 | Mitsubishi | - | - | - | 12 | 3 | - | - | 13 | - | - | - | 28 |
| 10 | Chrysler | - | - | - | - | - | 10 | 14 | - | - | - | - | 24 |
| 11 | Renault | - | - | - | - | - | 7 | - | - | 11 | - | - | 18 |
| 12 | British Leyland | - | - | - | - | - | - | - | 12 | - | - | 4 | 16 |
| 13 | Peugeot | - | - | - | 6 | - | - | - | - | - | 9 | - | 15 |
| 14 | Seat | 14 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 14 |
| 15 | Citroën | - | - | - | - | - | 13 | - | - | - | - | - | 13 |
| 16 | Renault Alpine | 10 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 10 |
| Mazda | - | - | - | - | 10 | - | - | - | - | - | - | 10 | |
| 18 | Volvo | - | 8 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 8 |
| 19 |  Škoda | - | - | - | - | - | - | 7 | - | - | - | - | 7 |
| Alfa Romeo | - | - | - | - | - | - | - | - | 7 | - | - | 7 | |
| 21 |  Lada | - | 4 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 4 |
Klasyfikacja kierowców FIA Cup for Rally Drivers
W tej klasyfikacji mającej wyłonić najlepszego zawodnika mistrzostw, punktowano sześć pierwszych pozycji w rajdzie na zasadzie:
| Pozycja | 1º | 2º | 3º | 4º | 5º | 6º |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Punkty | 9 | 6 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Do klasyfikacji ostatecznej sezonu zaliczano pięć z jedenastu najlepszych rajdów w mistrzostwach producentów, dwa z pięciu najlepszych rajdów w Mistrzostwach Europy i dwa z czterech pozostałych rajdów.
| Miejsce | Kierowca | MCO | FIN | SWE | POR | KEN | NZL | GRE | ITA | RPA | POL | FIN | ITA | CAN | FRA | ITA | AUS | ESP | FRA | GBR | CIV | Pkt. |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Sandro Munari | 9 | - | - | - | 4 | - | - | NU | 9 | - | - | 9 | - | - | NU | - | NU | NU | 0 | - | 31 |
| 2 | Björn Waldegård | - | - | - | 6 | (9)[a] | - | 9 | - | - | - | 4 | - | - | - | 2 | - | - | - | 9 | - | 30 |
| 3 | Bernard Darniche | NU | - | - | - | - | - | - | - | - | 9 | - | - | - | 9 | - | - | - | 9 | - | - | 27 |
| 4 | Jean-Claude Andruet | 6 | - | - | 3 | - | - | NU | NU | - | - | - | - | - | - | 9 | - | - | NU | - | - | 18 |
| 5 | Timo Salonen | - | NU | - | - | - | - | - | - | - | - | 6 | - | 9 | - | - | - | - | - | NU | - | 15 |
| Ari Vatanen | - | 9 | - | NU | NU | 6 | NU | - | - | - | NU | - | NU | - | NU | - | - | - | NU | - | 15 | |
| Rauno Aaltonen | - | - | - | - | 6 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 9 | - | - | - | - | 15 | |
| 8 | Markku Alén | NU | - | NU | 9 | - | 4 | NU | - | - | - | NU | - | NU | - | - | - | - | - | NU | - | 13 |
| Fulvio Bacchelli | NU | - | - | NU | - | 9 | NU | NU | - | - | - | - | - | - | NU | - | - | 4 | - | - | 13 | |
| 10 | Andrew Cowan | - | - | - | - | 3 | - | - | - | NU | - | - | - | - | - | - | - | - | - | NU | 9 | 12 |
| Kyösti Hämäläinen | - | (2) | 2 | - | - | - | - | - | - | - | 9 | - | - | - | - | - | - | - | 1 | - | 12 |
Rajdy Mistrzostw Europy
Rajdy wybrane przez FIA
- ↑ Szwedzki kierowca Björn Waldegård zdobył więcej punktów niż Włoch Sandro Munari, ale zgodnie z przepisami, nie biorąc udziału w żadnej rajdzie zaliczanym do Rajdowych Mistrzostw Europy, jego najlepszy wynik w rundach WRC (tj. jedno z jego trzech zwycięstw) nie został uwzględniony (w tabeli w nawiasie).
Linki zewnętrzne
- Wyniki sezonu na stronie eWRC.com
Przypisy
- ↑ Season 1977 Cup for Rally Drivers 1977. www.ewrc-results.com. [dostęp 2015-01-23]. (ang.).
- ↑ Home > Seasons > Season 1977 > Championship standings. www.juwra.com. [dostęp 2020-05-07]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Flaga Finlandii
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
.svg)
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of the Ivory Coast, written by Jon Harald Søby, modified by Zscout370. The colors match to what is reported at http://fotw.vexillum.com/flags/ci.html.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flag of South Africa, also known as the Oranje-Blanje-Blou, used from 31 maja 1928 until 27 kwietnia 1994
Map of World Rally Championship rallies held in 1977. Color coding is black for tarmac events, brown for gravel, blue for snow/ice, and red for mixed surface events.