Rajdowe Samochodowe Mistrzostwa Polski 1999

Ten artykuł dotyczy sezonu 1999 Rajdowych Samochodowych Mistrzostw Polski.

Kalendarz

Klasyfikacje

Klasyfikacja generalna kierowców

Punkty w klasyfikacji generalnej przyznawano za 10 pierwszych miejsc według systemu: 20-15-12-10-8-6-5-4-3-2-1. Dodatkowy punkt zdobywał kierowca, który wygrał największą liczbę OS-ów. W przypadku uzyskania najlepszego czasu na OS-ie przez większą liczbę zawodników (remis), każdy z zawodników zostawał uznany za zwycięzcę danego odcinka specjalnego. W przypadku równej liczby zwycięstw na OS-ach, o przyznaniu dodatkowego punktu decydowała mniejsza liczba remisów, a jeżeli i to kryterium nie da rezultatu, większa liczba miejsc drugich, trzecich, czwartych itd. aż do skutku, a w ostateczności wyższa pozycja w klasyfikacji generalnej rajdu. Nie uwzględniono wyników kierowców nie zgłoszonych do RSMP (startujących np. podczas Rajdu Polski). Nie zaliczano kierowców którzy nie zostali sklasyfikowani w minimum dwóch rajdach.

Poz. Kierowca ZIM WAR ELM POL KOR WIS KAR Suma punktów 1 Krzysztof Hołowczyc 1* DK 1* NU* 1* 1* 85 2 Janusz Kulig 2 2 NU NU 2 2* 1* 82 3 Leszek Kuzaj 3 11 2 2 3 NU 2 69 4 Robert Gryczyński 4 1* 3 1 NU NU NU 63 5 Marek Gieruszczak 9 3 4 3 4 3 NU 58 6 Robert Herba 7 5 5 5 6 4 44 7 Paweł Dytko 6 6 NU 10 5 5 7 33 8 Tomasz Kuchar 17 10 7 4 10 NU 3 28 9 Wiesław Stec 8 9 9 8 NU 7 6 20 10 Jarosław Pineles NU 8 6 NU NU NU 4 19 11 Cezary Fuchs NU 4 NU 7 14 12 Zbigniew Stec 5 7 NU NU 12 13 Tomasz Czopik NU 16 NU 9 10 5 11 14 Lech Koraszewski NU 12 8 8 8 9 15 Mariusz Ficoń NU 13 6 6 16 Krzysztof Tercjak 21 6 6 17 Bartłomiej Baniowski NU 23 7 NU NU 4 18 Damian Gielata 11 12 8 NU 11 NU 3 19 Jacek Jerschina NU 13 NU 15 9 NU 2 20 Łukasz Sztuka NU 15 NU 9 17 NU NU 2 21 Piotr Starczukowski 29 29 27 24 16 9 2 22 Krzysztof Koczur 23 16 13 18 10 1 NK Jan Kościuszko 10 NU NU NU NU (1) NK Dariusz Poletyło NU NU 10 NU NU NU (1) Klucz punktacji: 20-15-12-10-8-6-4-3-2-1 * dodatkowy punkt za wygranie największej liczby OSów Oznaczenia: NU – nie ukończył DK – dyskwalifikacja Kolor Opis Złoty Zwycięzca Srebrny 2. miejsce Brązowy 3. miejsce Zielony Punktowane miejsce Niebieski Ukończył nie punktował Fioletowy Nie ukończył NU Czarny Wykluczony X Biały Nie wystartował NW Puste Nie brał udziału

Pogrubioną czcionką wyróżniono zdobywców tytułów Mistrzów i Wicemistrzów Polski

Grupa N^[1]

Grupa N – Samochody turystyczne wyprodukowane w co najmniej 2 500 egzemplarzach, w ciągu kolejnych 12 miesięcy. Prawie całkowity zakaz przeróbek mających na celu poprawienie osiągów samochodu.

Msc	Kierowca	Samochód	Punkty
1	Robert Herba	Mitsubishi Lancer Evo V / VI	50
2	Paweł Dytko	Mitsubishi Lancer Evo IV	35
3	Wiesław Stec	Mitsubishi Lancer Evo III	22

Formuła 2^[1]

Formuła 2 – Samochody gr. A lub N z napędem na jedną oś, o pojemności skokowej silnika do 2000 cm³, bez turbodoładowania. Do kategorii tej zaliczano też tzw. „kit cars”

Msc	Kierowca	Samochód	Punkty
1	Tomasz Kuchar	Volkswagen Golf Kit Car	51
2	Damian Gielata	Seat Ibiza GTi 16V / Skoda Felicia Kit Car	28
3	Michał Bębenek	Renault Clio Williams	20

Klasa A-6^[1]

kl. A-6 – do 1600 cm³, Grupa A – Samochody turystyczne wyprodukowane w co najmniej 2 500 egzemplarzach, w ciągu kolejnych 12 miesięcy z dużą liczbą możliwych przeróbek polepszających osiągi pojazdu. Do grupy A zaliczano też pojazdy kategorii WRC (World Rally Cars). W samochodach tych dopuszczano bardzo duże modyfikacje w stosunku do modelu bazowego. Roczna produkcja samochodu WRC nie mogła być mniejsza niż 20 egzemplarzy, z tym że model bazowy musiał być produkowany w serii co najmniej 25 000 sztuk rocznie.

Msc	Kierowca	Samochód	Punkty
1	Jacek Jerschina	Peugeot 106 Maxi	26
2	Tomasz Kochański	Daewoo Lanos / Toyota Corolla	21
3	Łukasz Sztuka	Skoda Felicia Kit Car / Ford Puma Kit Car	20

Klasa A-5^[1]

kl. A-5 – do 1400 cm³, Grupa A – Samochody turystyczne wyprodukowane w co najmniej 2 500 egzemplarzach, w ciągu kolejnych 12 miesięcy z dużą liczbą możliwych przeróbek polepszających osiągi pojazdu. Do grupy A zaliczano też pojazdy kategorii WRC (World Rally Cars). W samochodach tych dopuszczano bardzo duże modyfikacje w stosunku do modelu bazowego. Roczna produkcja samochodu WRC nie mogła być mniejsza niż 20 egzemplarzy, z tym że model bazowy musiał być produkowany w serii co najmniej 25 000 sztuk rocznie.

Msc	Kierowca	Samochód	Punkty
1	Piotr Starczukowski	Nissan Micra	30
2	Adam Piskozub	Nissan Micra	12
3	Jerzy Mazur	Nissan Micra	8

Klasa N-3^[1]

N-3 – do 2000 cm³

Msc	Kierowca	Samochód	Punkty
1	Michał Bębenek	Renault Clio Williams	50
2	Aleksander Bubel	Opel Astra GSi 16V	26
3	Marek Glier	Opel Astra GSi 16V	24

Klasa N-1^[1]

kl. N-1 – do 1150 cm³

Msc	Kierowca	Samochód	Punkty
1	Jan Chudzikiewicz	Fiat Cinquecento Sporting	32
2	Michał Gołębiowski	Fiat Seicento Sporting / Fiat Cinquecento Sporting	26
3	Marek Ryndak	Fiat Cinquecento Sporting	24

Punktacja RSMP – klasyfikacja indywidualna o Puchar Peugeot^[2][1]

Msc	Kierowca	Pilot	Samochód	Punkty
1	Marcin Turski	Przemysław Bosek	Peugeot 106 Rallye	242
2	Krzysztof Koczur	Ryszard Ciupka	Peugeot 106 Rallye	214
3	Adam Szyma	Jarosław Gieras	Peugeot 106 Rallye	194

Puchar Seicento Sporting^[1]

kl. N-PSS – Puchar Seicento Sporting – samochody Fiat Seicento Sporting gr. N. Startować mogli zawodnicy do 30 roku życia. Zawodnicy byli zobowiązani do uczestnictwa w co najmniej 4 eliminacjach RSMP.

Msc	Kierowca	Samochód	Punkty
1	Damian Jurczak	Fiat Seicento Sporting	240
2	Sebastian Lewandowski	Fiat Seicento Sporting	221
3	Maciej Woda	Fiat Seicento Sporting	210

Klasyfikacja zespołów producentów^[1]

W klasyfikacji zespołów producentów zgłoszony mógł być zespół, który legitymował się licencją sponsorską wydaną przez PZM ważną 1 rok kalendarzowy i którego wyłącznym lub jednym z partnerów jest firma będąca producentem lub oficjalnym importerem marki samochodowej na terenie RP. Każda z takich firm może zgłosić tylko jeden zespół. Zespół stanowił 1 – 2 samochody. Punkty do klasyfikacji zespołów producentów przyznawano tylko najwyżej sklasyfikowanej załodze każdego zespołu w każdym rajdzie. Klasyfikacja zespołów producentów prowadzona była w każdym rajdzie w wypadku zgłoszenia minimum jednego takiego zespołu.

Klasyfikacja zespołów sponsorskich^[1]

W klasyfikacji zespołów sponsorskich zgłoszony mógł być zespół, który legitymował się licencją sponsorską wydaną przez PZM ważną 1 rok kalendarzowy. Zespół stanowił 1 – 3 samochody. Punkty do klasyfikacji zespołów sponsorskich przyznawano tylko najwyżej sklasyfikowanej załodze każdego zespołu w każdym rajdzie. Klasyfikacja zespołów sponsorskich w rajdzie prowadzono była, jeżeli w rajdzie wystartowały co najmniej 2 zgłoszone zespoły.

Przypisy

Bibliografia

• „Auto Sport”, 1999. Ronalp sp. z o.o.. ISSN 1428-3263.