Ramón Fonst

Ramón Fonst

Data i miejsce urodzenia	31 sierpnia 1883 Hawana
Data i miejsce śmierci	10 września 1959 Hawana
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Drużyna mieszana Igrzyska olimpijskie złoto St. Louis 1904 szermierka (floret drużynowo) Reprezentacja  Kuba Igrzyska olimpijskie złoto Paryż 1900 szermierka (szpada amatorzy) złoto St. Louis 1904 szermierka (floret) złoto St. Louis 1904 szermierka (szpada) srebro Paryż 1900 szermierka (szpada amatorzy i zawodowcy) Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów złoto Meksyk 1926 floret złoto Meksyk 1926 szabla złoto Meksyk 1926 szpada złoto Hawana 1930 floret złoto Hawana 1930 szpada złoto Panama 1938 szpada, drużynowo srebro Panama 1938 floret, drużynowo

Ramón Fonst Segundo (ur. 31 sierpnia 1883 w Hawanie, zm. 10 września 1959 tamże) – kubański szermierz, multimedalista olimpijski. Przewodniczący Kubańskiego Komitetu Olimpijskiego.

Życiorys

Fonst urodził się na Kubie, jednak większość swojej młodości spędził we Francji, gdzie uczył się szermierki.

Dwukrotnie startował na igrzyskach olimpijskich. Po raz pierwszy miało to miejsce na igrzyskach w Paryżu, podczas których miał ukończone 16 lat. W szpadzie amatorów, w której wystartowało 102 zawodników (najwięcej ze wszystkich konkurencji szermierczych na tych zawodach), zdobył złoty medal – został tym samym pierwszym mistrzem olimpijskim, reprezentującym kraj z Ameryki Łacińskiej^[a][1]. Wystąpił także w szpadzie amatorów i zawodowców, w której do startu stanęło po czterech najlepszych zawodników z każdej kategorii (łącznie ośmiu). Fonst wywalczył wicemistrzostwo olimpijskie, przegrywając jedynie z zawodowcem Albertem Ayatem. Pozostałe sześć pojedynków wygrał^[2].

Cztery lata później wystąpił w trzech konkurencjach, zdobywając w każdej z nich złoty medal. We florecie wygrał wszystkie siedem spotkań^[3]. Nie są znane dokładne rezultaty w szpadzie, lecz wiadomo, iż Fonst okazał się najlepszy wśród pięciu startujących zawodników^[4]. Wraz z rodakiem Manuelem Díazem i Amerykaninem Albertsonem Van Zo Postem zwyciężył w zawodach drużynowych we florecie, pokonując drużynę amerykańską^[5]. Na igrzyskach pojawił się także 20 lat później. Mając już ponad 40 lat, uczestniczył w Paryżu w szpadzie indywidualnie i drużynowo, jednak nie stanął tym razem na podium (indywidualnie dotarł do półfinału). Był też chorążym reprezentacji podczas ceremonii otwarcia igrzysk.

Po igrzyskach w Paryżu nie zakończył kariery. Nadal brał udział m.in. w igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów. W Meksyku w 1926 roku wygrał indywidualnie wszystkie konkurencje szermiercze, zdobył bowiem złote medale we florecie, szabli i szpadzie. W 1930 roku w Hawanie zwyciężył we florecie i szpadzie. Na drodze ku trzeciemu złotemu medalowi stanęła mu kontuzja kostki lub stopy, którą odniósł podczas zawodów w szabli (miał wtedy stoczone pięć pojedynków – wszystkie wygrane)^[6]. W wieku niemal 55 lat zdobył medale na igrzyskach w Panamie (1938). W szpadzie został drużynowym złotym medalistą, zaś we florecie drużynowym wicemistrzem^[7].

W latach 1941–1946 był przewodniczącym Kubańskiego Komitetu Olimpijskiego. Aż do śmierci pracował jako doradca w Departamencie Wychowania Fizycznego i Sportu przy kubańskim ministerstwie edukacji. Zmarł w 1959 roku w Hawanie, w wyniku powikłań związanych z cukrzycą^[6].

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Ramón Fonst. olympedia.org. [dostęp 2020-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-08)]. (ang.).