Raniero Vanni d’Archirafi

Raniero Vanni d’Archirafi
Data i miejsce urodzenia7 czerwca 1931
Genewa
Zawód, zajęciedyplomata, urzędnik państwowy
Alma MaterUniwersytet Rzymski – La Sapienza

Raniero Vanni d’Archirafi (ur. 7 czerwca 1931 w Genewie[1]) – włoski dyplomata i urzędnik państwowy, ambasador Włoch na różnych placówkach, w latach 1993–1995 członek Komisji Europejskiej ds. odpowiedzialny za rynek wewnętrzny.

Życiorys

Absolwent prawa na Uniwersytet Rzymski – La Sapienza. Od 1956 pracował we włoskim resorcie spraw zagranicznych. Pełnił różne funkcje na placówkach dyplomatycznych w Niemczech Zachodnich, Argentynie i przy Europejskiej Wspólnocie Gospodarczej. Zajmował też różne stanowiska w administracji MSZ[1]. Był m.in. szefem gabinetu politycznego ministra Emilia Colombo[2].

W 1984 objął stanowisko ambasadora Włoch w Hiszpanii, w 1987 został ambasadorem w RFN. W 1989 powołany na dyrektora generalnego do spraw gospodarczych w rządzie Giulia Andreottiego, a w 1991 przeszedł na stanowisko dyrektora generalnego do spraw politycznych. W latach 1993–1995 był członkiem Komisji Europejskiej, którą kierował Jacques Delors[3]. Po odejściu z KE do 1998 ponownie pełnił funkcję ambasadora Włoch w Hiszpanii[4].

Pozostał następnie w Hiszpanii, pracując przez kilka lat dla spółek włoskiego koncernu Finmeccanica oraz jako prezes włoskiego przedsiębiorstwa RCS MediaGroup (wydawcy m.in. „El Mundo”)[5].

Odznaczony Orderem Zasługi Republiki Włoskiej klasy III (1977)[6], II (1980)[7] oraz I (1990)[8].

Przypisy

  1. ↑ a b Raniero Vanni d’Archirafi (niem.). munzinger.de. [dostęp 2016-10-06].
  2. ↑ Alla CEE commissari a sorpresa (wł.). corriere.it, 5 grudnia 1992. [dostęp 2016-10-07].
  3. ↑ EuropEFE Board of Directors (ang.). efefoundation.org. [dostęp 2016-10-07].
  4. ↑ Capi della missione diplomatica Italiana in Spagna (wł.). ambmadrid.esteri.it. [dostęp 2016-10-07].
  5. ↑ Rcs Iberica, alla presidenza arriva l’ ex commissario Ue Vanni d’ Archirafi (wł.). corriere.it, 27 czerwca 2002. [dostęp 2016-10-07].
  6. ↑ Commendatore Ordine al Merito della Repubblica Italiana (wł.). quirinale.it, 2 czerwca 1977. [dostęp 2016-10-07].
  7. ↑ Grande Ufficiale Ordine al Merito della Repubblica Italiana (wł.). quirinale.it, 2 czerwca 1980. [dostęp 2016-10-07].
  8. ↑ Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana (wł.). quirinale.it, 18 kwietnia 1990. [dostęp 2016-10-07].
Trzecia Komisja Jacques’a Delorsa