Regelinda

Regelinda
Postać Regelindy - gotycka figura w katedrze naumburskiej
margrabina miśnieńska
Okres	od 1009 do ok. 1030
Jako żona	Hermana I
Dane biograficzne
Dynastia	Piastowie
Data urodzenia	zapewne 989
Data śmierci	21 marca około 1030
Ojciec	Bolesław I Chrobry
Matka	Emnilda słowiańska
Mąż	Herman I

Regelinda (ur. zapewne 989, zm. po 1014) – polska księżniczka z dynastii Piastów, córka Bolesława I Chrobrego, margrabina miśnieńska.

Życiorys

Była jedną z trzech córek Bolesława I Chrobrego i jego trzeciej żony Emnildy; jej rodzonymi braćmi byli król Polski Mieszko II i książę Otton, a rodzonymi siostrami nieznana z imienia ksieni i nieznana z imienia żona księcia ruskiego Świętopełka I. Regelinda była przyrodnią siostrą Bezpryma i Matyldy.

W 1002 lub 1003 roku została wydana za mąż za Hermana, syna miśnieńskiego margrabiego Ekkeharda I. W 1009 roku mąż Regelindy został margrabią Miśni.

Data śmierci Regelindy nie jest znana. Wiadomo tylko tyle, że zmarła po 1014 roku; przypuszcza się, że jednak nie wcześniej niż około 1030 roku. Nie zachowały się żadne informacje na temat jej ewentualnego potomstwa.

Regelinda w kulturze

Regelinda jest najbardziej znana z naturalnej wielkości posągu z katedry naumburskiej, przedstawiającego (niem.) Die lächelinde Polin (pol.) śmiejącą się Polkę. Pojawiły się również głosy kwestionujące tę identyfikację, jednakże tradycyjna teza jest nadal aktualna. Dzieło to wykonane około 1240 r. jest przypisywane anonimowemu rzeźbiarzowi Mistrzowi Naumburskiemu. Należy do najbardziej znanych poloników w europejskiej sztuce gotyckiej.

Regelinda jest bohaterką opowiadań Uśmiech księżniczki (Maria Krüger, zbiór Złota korona) oraz W Gnieźnie w roku tysięcznym (Anna Lisowska-Niepokólczycka, zbiór Zrękowiny księżniczki).

Postać Regelindy pojawia się w książce Elżbiety Cherezinskiej pt. "Królowa".

Genealogia

Bibliografia

• Balzer O., Genealogia Piastów, Kraków 1895.
• Jasiński K., Rodowód pierwszych Piastów, Wrocław-Warszawa 1992.