Reguła braci mniejszych
Autor | Franciszek z Asyżu |
---|---|
Tematyka | prawo |
Typ utworu | reguła zakonna |
Wydanie oryginalne | |
Miejsce wydania | Włochy |
Język | łacina |
Data wydania | 1223 |
Reguła braci mniejszych, łac. Regula Fratrum Minorum, zwana Regułą św. Franciszka, Regułą franciszkańską, a w historiografii Zakonu Regułą zatwierdzoną (Regula bullata) − reguła Zakonu Braci Mniejszych, podstawowy obok Konstytucji i Statutów Generalnych dokument normujący życie franciszkanów, franciszkanów konwentualnych, kapucynów i innych instytutów zakonnych należących do I Zakonu św. Franciszka.
Została zredagowana przez św. Franciszka z Asyżu w eremie w Fonte Colombo, w latach 1221–1223. Zatwierdził ją papież Honoriusz III bullą Solet annuere z dnia 29 listopada 1223.
Oryginał papieskiej bulli z tekstem Reguły zatwierdzonej przechowywany jest w klasztorze Sacro Convento w Asyżu.
Reguła składa się z 12 rozdziałów:
- W Imię Pańskie! Zaczyna się sposób życia braci mniejszych
- Kandydaci i sposób ich przyjmowania
- Oficjum Boskie i post i jak bracia mają iść przez świat
- Bracia nie powinni przyjmować pieniędzy
- Sposób pracy
- Bracia nie powinni niczego nabywać na własność; zbieranie jałmużny i bracia chorzy
- Nakładanie pokuty braciom grzeszącym
- Wybór ministra generalnego tego braterstwa i kapituła w Zielone Święta
- Kaznodzieje
- Upominanie i poprawianie braci
- Bracia nie powinni wchodzić do klasztoru mniszek
- Ci, którzy udają się do Saracenów i innych niewiernych
Bibliografia
- Kajetan Ambrożkiewicz OFMCap (tłum.): Pisma św. Franciszka z Asyżu. Wyd. 3. Warszawa: Ojcowie Kapucyni, 1990, s. 86-98.
- Ernesto Caroli (pod red.): Fonti francescane. Editio Minor. Mediolan-Padwa-Asyż: Editrici Francescane, 1995, s. 55-65. ISBN 88-8135-001-7. (wł.)
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Górną częścią najstarsze Portret Franciszek z Asyżu, ścienne malowidła w Sacro Speco w Subiaco.