Relikt glacjalny

Ten artykuł od 2012-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Relikt glacjalny (brzoza karłowata)

Relikt glacjalny (r. polodowcowy) – organizm (takson) będący pozostałością z okresu lodowcowego. W tym okresie pewne gatunki dokonywały ekspansji na tereny położone bardziej na południe od ich zwykłego miejsca występowania. Niektóre z nich mimo ocieplenia się klimatu nie wyginęły i przetrwały oddzielone barierą geograficzną od pierwotnego obszaru w refugiach o sprzyjających warunkach klimatycznych, np. na terenach górskich, na torfowiskach.

Przykłady reliktów glacjalnych we florze Polski:

• brzoza karłowata Betula nana
• brzoza niska Betula humilis
• dębik ośmiopłatkowy Dryas octopetala
• malina moroszka Rubus chamaemorus
• wierzba lapońska Salix lapponum
• wierzba zielna Salix herbacea
• wierzba żyłkowana Salix reticulata
• bażyna czarna Empetrum nigrum subsp. nigrum
• bażyna obupłciowa Empetrum nigrum subsp. hermafroditum
• skalnica śnieżna Saxifraga nivalis
• zimoziół północny Linnaea borealis
• błotniszek wełnisty Helodium blandowii
• szarota drobna Gnaphalium supinum

Przykłady reliktów glacjalnych w faunie Polski:

• ryjówka średnia (Sorex caecutiens)
• zając bielak (Lepus timidus)
• skrzelopływka bagienna (Branchinecta paludosa)
• Bathyphantes eumenis (pająk)