Richard Freitag

Richard Freitag
Ilustracja
(c) Sandro Halank, Wikimedia Commons, CC BY-SA 4.0
Data i miejsce urodzenia

14 sierpnia 1991
Erlabrunn

Klub

SG Nickelhütte-Aue

Debiut w PŚ

29 grudnia 2009 w Oberstdorfie (46. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

3 stycznia 2010 w Innsbrucku (30. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

3 grudnia 2011 w Lillehammer (2. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

11 grudnia 2011 w Harrachovie

Rekord życiowy

243,0 m na Letalnicy w Planicy (24 marca 2018)[1][2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
srebroPjongczang 2018duża druż.
Mistrzostwa świata
złotoFalun 2015norm. druż. miesz.
złotoSeefeld in Tirol 2019duża druż.
srebroVal di Fiemme 2013duża druż.
brązVal di Fiemme 2013norm. druż. miesz.
Mistrzostwa świata w lotach
srebroVikersund 2012drużynowo
srebroTauplitz 2016drużynowo
brązOberstdorf 2018indywidualnie
Mistrzostwa świata juniorów
srebroOtepää 2011drużynowo
Puchar Świata w skokach narciarskich
FIS Crystal Globe.svg 2. miejsce
2017/2018
Inne
Gold medal with cup.svg Skok Roku
2012[3]

Richard Freitag (ur. 14 sierpnia 1991 w Erlabrunn) – niemiecki skoczek narciarski. Drużynowy srebrny medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2018. Drużynowy medalista mistrzostw świata: złoty z 2015 i brązowy z 2013 w drużynie mieszanej oraz złoty z 2019 i srebrny z 2013 w zespole męskim. Indywidualny brązowy medalista Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2018, drużynowy srebrny medalista z 2012 i 2016. Drugi zawodnik klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2017/2018. Medalista mistrzostw kraju.

Jest synem Holgera Freitaga, skoczka narciarskiego w latach 80. reprezentującego NRD. Swoje pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata odniósł w tym samym miejscu – Harrachovie – w którym jedyne w karierze zwycięstwo odniósł jego ojciec[4]. Skoki narciarskie uprawia również młodsza siostra Richarda, Selina Freitag[5].

Przebieg kariery

Lata 2007-2009

1 września 2007 zadebiutował w zawodach FIS Cup. W konkursie w Oberwiesenthal zajął 27. miejsce[6]. W styczniu 2009 dwukrotnie zwyciężył w zawodach FIS Cup rozgrywanych w Harrachovie. Tydzień później – 17 stycznia – po raz pierwszy wystartował w Pucharze Kontynentalnym. W zawodach na skoczni w Bischofshofen zajął 10. miejsce. W kolejnych zawodach sezonu 2008/2009 jeszcze kilkukrotnie zajmował miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce[7].

Sezon 2009/2010

W lipcu 2009, reprezentując Saksonię, zdobył brązowy medal mistrzostw Niemiec w zawodach drużynowych[8]. 3 października 2009 w Klingenthal zadebiutował w zawodach Letniego Grand Prix, zajmując 39. pozycję. 12 grudnia 2009 w Vikersund zajął trzecie miejsce w konkursie Pucharu Kontynentalnego, po raz pierwszy stając na podium zawodów tej rangi. 29 grudnia zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 46. miejsce w konkursie Turnieju Czterech Skoczni w Oberstdorfie. 3 stycznia 2010 podczas zawodów w Innsbrucku zdobył swój pierwszy punkt do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, zajmując 30. miejsce. Był to jego jedyny punkt PŚ w sezonie. 6 marca w Oslo zajął drugie miejsce w zawodach Pucharu Kontynentalnego. Znalazł się w składzie reprezentacji Niemiec na Mistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich 2010 w Planicy. Zajął w nich 28. miejsce indywidualnie oraz 7. w drużynie[9].

Sezon 2010/2011

8 grudnia 2010 zajął 3. miejsce w konkursie Pucharu Kontynentalnego w Rovaniemi, a trzy dni później był drugi w Vikersund. Od połowy grudnia rozpoczął starty w Pucharze Świata. Pierwsze w sezonie punkty zdobył w Engelbergu, zajmując 22. miejsce, a 29 grudnia w Oberstdorfie był 13. W kolejnych konkursach również zajmował miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. W styczniu 2011 wystartował w mistrzostwach świata juniorów w Otepää. Indywidualnie zajął 9. miejsce, natomiast w drużynie zdobył srebrny medal. W marcu wystąpił na seniorskich Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2011, na których zajął 15. miejsce w konkursie indywidualnym na skoczni dużej oraz 4. w konkursie drużynowym[10]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2010/2011 zajął 38. miejsce z 105 punktami[11].

Sezon 2011/2012

W większości konkursów Letniego Grand Prix 2011 Freitag zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce. W sierpniu stanął na podium zawodów w Hinterzarten (3. miejsce) i Courchevel (2. miejsce)[12]. Na Mistrzostwach Niemiec 2011 zdobył srebrny medal indywidualnie[13].

W otwierających sezon 2011/2012 Pucharu Świata zawodach w Ruce zajął 9. miejsce. Kolejny konkurs, 3 grudnia 2011 w Lillehammer, ukończył na drugiej pozycji, tym samym po raz pierwszy w karierze zajmując miejsce na podium PŚ[12]. 11 grudnia odniósł swoje pierwsze zwycięstwo: na skoczni w Harrachovie wyprzedził Austriaka Thomasa Morgensterna i swojego rodaka Severina Freunda[14]. Przez cały sezon regularnie zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce. Po raz kolejny na podium stanął w Zakopanem, dwukrotnie: 20 i 21 stycznia 2012 zajmując drugie miejsce.

W lutym wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2012 w Vikersund. Indywidualnie zajął 9. miejsce[12], zaś w zawodach drużynowych reprezentacja Niemiec, w której obok Freitaga wystartowali również Andreas Wank, Maximilian Mechler i Severin Freund, zdobyła srebrny medal. Sam Freitag dwukrotnie poprawiał w nich swój rekord życiowy, w drugiej serii ustanawiając skokiem na 230 metrów nowy rekord Niemiec[15]. 8 marca 2012 w Trondheim po raz czwarty w sezonie zajął 2. miejsce w zawodach Pucharu Świata[12]. Sezon zakończył na 6. miejscu klasyfikacji generalnej z 1031 punktami[11].

Sezon 2012/2013

W Letnim Grand Prix 2012 trzykrotnie zajmował lokaty w pierwszej dziesiątce, najwyżej klasyfikowanym będąc na 5. miejscu[16]. Na Mistrzostwach Niemiec 2012 indywidualnie zdobył brązowy medal[17].

W pierwszej części sezonu 2012/2013 Freitag zajmował z reguły miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. Lepsze wyniki osiągnął w zawodach na skoczni w Krasnej Polanie, rozgrywanych 7 i 8 grudnia 2012 jako próba przed igrzyskami w Soczi, w pierwszym konkursie zajmując 6., a w drugim 2. miejsce. Po raz kolejny na podium stanął 9 stycznia 2013 w Wiśle, ponownie kończąc zawody na drugiej pozycji. 16 lutego na mamuciej skoczni Heini-Klopfer-Skiflugschanze w Oberstdorfie po raz drugi w karierze wygrał zawody Pucharu Świata[16].

Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2013. Indywidualnie zajął 6. miejsce zarówno na skoczni normalnej, jak i dużej, zdobył natomiast dwa medale w zawodach drużynowych: brązowy w konkursie mieszanym na skoczni normalnej oraz srebrny w drużynie męskiej na skoczni dużej. 10 marca w Lahti po raz kolejny zwyciężył w zawodach Pucharu Świata. Pięć dni później był drugi w Trondheim[16]. Cały sezon zakończył na 8. miejscu klasyfikacji generalnej z 736 punktami[11].

Sezon 2013/2014

Zwyciężył w pierwszym konkursie Letniego Grand Prix 2013, rozgrywanym w Hinterzarten. Miejsca w najlepszej dziesiątce zajął jeszcze w dwóch innych[18].

Z powodu kontuzji stopy[19] nie startował w początkowych konkursach sezonu 2013/2014 Pucharu Świata. W pierwszym występie po powrocie, 7 grudnia w Lillehammer zajął 3. miejsce. Na tej samej pozycji ukończył również zawody w Zakopanem 19 stycznia 2014. W międzyczasie osiągał gorsze wyniki, najwyżej sklasyfikowanym będąc na 9. miejscu. Na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014 indywidualnie zajął 20. lokatę na skoczni normalnej i 21. na dużej, a w konkursie drużynowym nie wystąpił. W większości konkursów Pucharu Świata rozgrywanych po igrzyskach nie zdobywał punktów[18]. Sezon zakończył na 24. pozycji w klasyfikacji generalnej z 313 punktami[11].

Sezon 2014/2015

W ramach Letniego Grand Prix 2014 zajął 1. miejsce w konkursie w Klingenthal. Poza tym jeszcze dwukrotnie zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce[20]. Zwyciężył w indywidualnym konkursie Mistrzostw Niemiec 2014[21].

Po słabszym początku sezonu 2014/2015 Pucharu Świata zwyciężył w konkursie w Engelbergu 20 grudnia 2014. Kolejną wygraną odniósł w Innsbrucku w ramach 63. Turnieju Czterech Skoczni[20]. Cały turniej ukończył na 6. miejscu w klasyfikacji generalnej[11]. Po jego zakończeniu osiągał gorsze wyniki w Pucharze Świata – najwyżej klasyfikowany był na 8. pozycji, najczęściej zajmował miejsca w drugiej dziesiątce[20].

Wystartował w Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015. Indywidualnie zajął 7. miejsce na skoczni normalnej i 15. na skoczni dużej, w drużynie męskiej był 5., zaś w konkursie drużyn mieszanych zdobył, wraz z Cariną Vogt, Kathariną Althaus i Severinem Freundem, złoty medal[20]. W klasyfikacji generalnej sezon Pucharu Świata zakończył na 12. pozycji z 622 punktami[11].

Sezon 2015/2016

W pięciu startach w Letnim Grand Prix 2015 najwyżej klasyfikowany był na 5. miejscu. W Pucharze Świata 2015/2016 zajmował głównie miejsca w pierwszej i drugiej dziesiątce. Ani razu nie stanął na podium indywidualnie, w najlepszych występach, w listopadzie 2015 w Klingenthal i w grudniu w Engelbergu, zajmując 4. lokatę[22]. Sezon zakończył na 9. pozycji w klasyfikacji generalnej z 680 punktami[11]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2016. Indywidualnie zajął 8. miejsce, a w konkursie drużynowym zdobył srebrny medal[22].

Sezon 2016/2017

W Letnim Grand Prix 2016 najwyżej klasyfikowany był na 9. miejscu[23]. Na Mistrzostwach Niemiec 2016 zdobył brązowy medal indywidualnie i srebrny w drużynie[24][25]. W Pucharze Świata 2016/2017 raz zajął miejsce na podium – 22 stycznia 2017 był trzeci w Zakopanem. Najczęściej zawody kończył w drugiej dziesiątce[23]. W klasyfikacji generalnej na koniec sezonu znalazł się na 13. miejscu z 507 punktami[11]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017. Indywidualnie był 9. na skoczni normalnej i 19. na dużej, a w drużynie zawody zakończył na 4. pozycji[23].

Sezon 2017/2018

Sezon 2017/2018 Pucharu Świata rozpoczął od 4. miejsca w Wiśle. Pomiędzy 2 grudnia 2017 a 1 stycznia 2018 siedem razy z rzędu stanął na podium cyklu: zajął 1. i 2. miejsce w Niżnym Tagile, zwyciężył w Titisee-Neustadt, był 2. i 1. w Engelbergu, a następnie, w ramach 66. Turnieju Czterech Skoczni, zajął 2. miejsce w Oberstorfie i Garmisch-Partenkirchen[26]. Podczas trzecich zawodów turnieju, rozgrywanych w Innsbrucku, upadł w pierwszej serii konkursowej, w efekcie doznając stłuczenia biodra. Z tego powodu nie wystąpił w kolejnych zawodach Pucharu Świata[27]. Powrócił do startów na Mistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich 2018, zdobywając brązowy medal w zawodach indywidualnych. W konkursie drużynowym zajął 4. miejsce[26].

3 lutego 2018 zajął 2. miejsce w konkursie Pucharu Świata w Willingen. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018. Indywidualnie zajął 9. pozycję zarówno na skoczni normalnej, jak i dużej, zaś w zawodach drużynowych zdobył srebrny medal. W marcowych zawodach Pucharu Świata zajmował głównie miejsca w pierwszej dziesiątce, ale nie stanął na podium indywidualnie, najwyżej sklasyfikowanym będąc na 5. miejscu[26]. Sezon zakończył na 2. pozycji w klasyfikacji generalnej, zdobywając 1070 punktów, o 373 mniej od zwycięzcy cyklu – Kamila Stocha[11].

Sezon 2018/2019

W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata zajmował najczęściej miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. Najwyżej klasyfikowany indywidualnie był na 4. lokacie, 17 lutego 2019 w Willingen[28]. Cały sezon zakończył na 21. miejscu w klasyfikacji generalnej z 331 punktami[11]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017, gdzie indywidualnie zajął 9. pozycję na skoczni dużej oraz 5. na normalnej, zaś w drużynowym konkursie męskim zdobył, wraz z Karlem Geigerem, Stephanem Leyhe oraz Markusem Eisenbichlerem, złoty medal[28].

Sezon 2019/2020

W ramach Letniego Grand Prix 2019 raz stanął na podium zawodów indywidualnych – zajął 3. miejsce w lipcowym konkursie w Hinterzarten[29]. Na Mistrzostwach Niemiec 2019 zdobył brązowy medal indywidualnie[30].

W Pucharze Świata 2019/2020 punkty zdobył jedynie w pierwszych czterech konkursach; najwyżej sklasyfikowany był na 15. miejscu, 30 listopada 2019 w Ruce[29]. Po odpadnięciu w kwalifikacjach do zawodów w Oberstdorfie w ramach 68. Turnieju Czterech Skoczni został wycofany ze startów w cyklu[31]. W dalszej części sezonu okazjonalnie startował w zawodach międzynarodowych w ramach Pucharu Świata i Pucharu Kontynentalnego. W tym drugim cyklu najwyżej znalazł się na 12. miejscu, w lutym 2020 w Renie[29].

Sezon 2020/2021

W Pucharze Świata 2020/2021 wystąpił tylko w ramach niemieckich zawodów 69. Turnieju Czterech Skoczni. Jedyne punkty zdobył w Garmisch-Partenkirchen, gdzie był 27. W trakcie sezonu startował głównie w Pucharze Kontynentalnym. Najwyżej klasyfikowany w zawodach tego cyklu był na 6. miejscu, w rozgrywanym w grudniu 2020 konkursie w Ruce. W styczniu 2021 zwyciężył w zawodach FIS Cup w Szczyrku[32].

Sezon 2021/2022

W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata wystąpił dwukrotnie. W obu konkursach w Titisee-Neustadt, rozegranych 22 i 23 stycznia 2022, zajął 21. pozycję. W oficjalnych zawodach międzynarodowych organizowanych przez FIS po raz ostatni wystąpił 13 lutego 2022, zajmując 25. miejsce w konkursie Pucharu Kontynentalnego w Brotterode[33]. W marcu 2022 ogłosił zakończenie kariery sportowej[34].

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2014 Rosja Soczi/Krasnaja Polana–20. miejsce (K-95), 21. miejsce (K-125)
2018 Korea Południowa Pjongczang–9. miejsce (K-98), 9. miejsce (K-125)

Drużynowo

2018 Korea Południowa Pjongczang–srebrny medal[a]

Starty R. Freitaga na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
20.9 lutego2014Rosja Krasnaja PolanaRusskije GorkiK-95HS-106indywid.100,5 m97,5 m243,7 pkt34,3 pktKamil Stoch
21.15 lutego2014Rosja Krasnaja PolanaRusskije GorkiK-125HS-140indywid.122,5 m126,5 m242,1 pkt36,6 pktKamil Stoch
9.10 lutego2018Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-98HS-109indywid.106,0 m102,5 m240,0 pkt19,3 pktAndreas Wellinger
9.17 lutego2018Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-125HS-142indywid.130,0 m127,5 m260,0 pkt25,7 pktKamil Stoch
2.Silver medal.svg19 lutego2018Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-125HS-142druż.[a]134,5 m134,5 m1075,7 pkt (270,3 pkt)22,8 pktNorwegia

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2011 Norwegia Oslo–15. miejsce (K-120)
2013 Włochy Val di Fiemme/Predazzo–6. miejsce (K-95), 6. miejsce (K-120)
2015 Szwecja Falun–7. miejsce (K-90), 15. miejsce (K-120)
2017 Finlandia Lahti–9. miejsce (K-90), 19. miejsce (K-116)
2019 Austria Seefeld in Tirol/Innsbruck–9. miejsce (K-120), 5. miejsce (K-99)

Drużynowo

2011 Norwegia Oslo–4. miejsce (K-120)[b]
2013 Włochy Val di Fiemme/Predazzo–brązowy medal (drużyna mieszana/K-95)[c], srebrny medal (K-120)[d]
2015 Szwecja Falun–złoty medal (drużyna mieszana/K-90)[e], 5. miejsce (K-120)[f]
2017 Finlandia Lahti–4. miejsce (K-116)[g]
2019 Austria Seefeld in Tirol/Innsbruck–złoty medal (K-120)[h]

Starty R. Freitaga na mistrzostwach świata – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
15.3 marca2011Norwegia OsloHolmenkollbakkenK-120HS-134indywid.129,5 m123,5 m244,7 pkt30,8 pktGregor Schlierenzauer
4.5 marca2011Norwegia OsloHolmenkollbakkenK-120HS-134druż.[b]132,0 m–451,9 pkt (128,0 pkt)48,1 pktAustria
6.23 lutego2013Włochy PredazzoTrampolino Dal BenK-95HS-106indywid.103,5 m97,5 m239,1 pkt13,5 pktAnders Bardal
3.FIS bronze medal.png24 lutego2013Włochy PredazzoTrampolino Dal BenK-95HS-106druż. mix[c]102,5 m97,0 m984,9 pkt (256,3 pkt)26,1 pktJaponia
6.28 lutego2013Włochy PredazzoTrampolino Dal BenK-120HS-134indywid.129,0 m128,5 m280,4 pkt15,4 pktKamil Stoch
2.FIS silver medal.png2 marca2013Włochy PredazzoTrampolino Dal BenK-120HS-134druż.[d]130,0 m129,5 m1121,8 pkt (288,2 pkt)14,1 pktAustria
7.21 lutego2015Szwecja FalunLugnetK-90HS-100indywid.91,5 m90,5 m233,7 pkt19,0 pktRune Velta
1.FIS gold medal.png22 lutego2015Szwecja FalunLugnetK-90HS-100druż. mix.[e]93,5 m92,0 m917,9 pkt (230,7 pkt)–
15.26 lutego2015Szwecja FalunLugnetK-120HS-134indywid.124,0 m120,5 m219,0 pkt49,7 pktSeverin Freund
5.28 lutego2015Szwecja FalunLugnetK-120HS-134druż.[f]121,5 m125,5 m809,2 pkt (207,2 pkt)63,4 pktNorwegia
9.25 lutego2017Finlandia LahtiSalpausselkäK-90HS-100indywid.94,5 m96,0 m250,4 pkt20,4 pktStefan Kraft
19.2 marca2017Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130indywid.121,0 m115,5 m235,7 pkt43,6 pktStefan Kraft
4.4 marca2017Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130druż.[g]128,5 m124,0 m1052,9 pkt (271,5 pkt)51,3 pktPolska
9.23 lutego2019Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130indywid.125,5 m129,5 m248,7 pkt30,7 pktMarkus Eisenbichler
1.FIS gold medal.png24 lutego2019Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130druż.[h]121,0 m120,0 m987,5 pkt (228,2 pkt)–
5.1 marca2019Austria Seefeld in TirolToni-Seelos-OlympiaschanzeK-99HS-109indywid.93,5 m103,5 m211,3 pkt7,0 pktDawid Kubacki

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

Indywidualnie

2010 Słowenia Planica–28. miejsce
2012 Norwegia Vikersund–9. miejsce
2016 Austria Tauplitz–8. miejsce
2018 Niemcy Oberstdorf–brązowy medal

Drużynowo

2010 Słowenia Planica–7. miejsce[i]
2012 Norwegia Vikersund–srebrny medal[j]
2016 Austria Tauplitz–srebrny medal[k]
2018 Niemcy Oberstdorf–4. miejsce[l]

Starty R. Freitaga na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2Skok 3Skok 4NotaStrataZwycięzca
28.19–20 marca2010Słowenia PlanicaLetalnicaK-185HS-215indywid.181,5 m198,5 m170,0 m193,5 m685,7 pkt250,1 pktSimon Ammann
7.21 marca2010Słowenia PlanicaLetalnicaK-185HS-215druż.[i]164,5 m156,5 m1332,9 pkt (280,0 pkt)308,5 pktAustria
9.24–25 lutego2012Norwegia VikersundVikersundbakkenK-195HS-225indywid.210,0 m212,0 m–[m]–[m]356,3 pkt52,4 pktRobert Kranjec
2.FIS silver medal.png26 lutego2012Norwegia VikersundVikersundbakkenK-195HS-225druż.[j]223,5 m230,0 m1625,2 pkt (452,2 pkt)23,2 pktAustria
8.15–16 stycznia2016Austria TauplitzKulmK-200HS-225indywid.211,5 m186,0 m231,0 m–[m]542,8 pkt97,3 pktPeter Prevc
2.FIS silver medal.png17 stycznia2016Austria TauplitzKulmK-200HS-225druż.[k]213,5 m207,0 m1357,3 pkt (355,3 pkt)110,4 pktNorwegia
3.FIS bronze medal.png19–20 stycznia2018Niemcy Oberstdorfim. Heiniego KlopferaK-200HS-235indywid.228,0 m225,0 m190,5 m–[m]627,6 pkt24,3 pktDaniel-André Tande
4.21 stycznia2018Niemcy Oberstdorfim. Heiniego KlopferaK-200HS-235druż.[l]221,5 m216,5 m1581,2 pkt (436,3 pkt)80,8 pktNorwegia

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2011 Estonia Otepää–9. miejsce

Drużynowo

2011 Estonia Otepää–srebrny medal[n]

Starty R. Freitaga na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
9.28 stycznia2011Estonia OtepääTehvandiK-90HS-100indywid.89,0 m92,0 m228,5 pkt26,5 pktWładimir Zografski
2.Silver medal with cup.svg30 stycznia2011Estonia OtepääTehvandiK-90HS-100druż.[n]95,5 m90,0 m913,0 pkt (237,5 pkt)7,5 pktAustria

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2009/201090.
2010/201138.
2011/20126.
2012/20138.
2013/201424.
2014/201512.
2015/20169.
2016/201713.
2017/20182.
2018/201921.
2019/202044.
2020/202169.
2021/202259.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaPrzypisy
1.11 grudnia2011Czechy HarrachovČerťákK-125HS-142129,0 m137,5 m292,4 pkt–
2.16 lutego2013Niemcy Oberstdorfim. Heiniego KlopferaK-185HS-213209,0 m206,5 m409,8 pkt* FTT 2013, Loty 2012/2013
3.10 marca2013Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130126,0 m128,5 m274,2 pkt–
4.20 grudnia2014Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-137128,5 m135,5 m277,7 pkt–
5.4 stycznia2015Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130133,5 m132,0 m278,5 pkt* TCS 2014/2015
6.2 grudnia2017Rosja Niżny TagiłAistK-120HS-134135,0 m137,0 m267,5 pkt–
7.10 grudnia2017Niemcy Titisee-NeustadtHochfirstschanzeK-125HS-142145,0 m–128,4 pkt–
8.17 grudnia2017Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-140137,5 m135,0 m286,4 pkt–

Miejsca na podium

Sezon PŚ1. miejsce2. miejsce3. miejsceRazem
2009/2010––––
2010/2011––––
2011/201214–5
2012/201323–5
2013/2014––22
2014/20152––2
2015/2016––––
2016/2017––11
2017/201835–8
2018/2019––––
2019/2020––––
2020/2021––––
2021/2022––––
Suma812323

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.3 grudnia2011Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-90HS-10095,5 m103,5 m273,3 pkt2.6,0 pktAndreas Kofler
2.11 grudnia2011Czechy HarrachovČerťákK-125HS-142129,0 m137,5 m292,4 pkt1.–
3.20 stycznia2012Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134126,5 m126,5 m251,2 pkt2.6,7 pktKamil Stoch
4.21 stycznia2012Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134131,0 m131,0 m296,8 pkt2.3,5 pktGregor Schlierenzauer
5.8 marca2012Norwegia TrondheimGranåsenK-123HS-140140,5 m133,0 m287,9 pkt2.7,2 pktDaiki Itō
6.9 grudnia2012Rosja Krasnaja PolanaRusskije GorkiK-95HS-106100,0 m102,5 m261,7 pkt2.9,6 pktAndreas Kofler
7.9 stycznia2013Polska Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134131,0 m126,5 m261,7 pkt2.12,2 pktAnders Bardal
8.16 lutego2013Niemcy Oberstdorfim. Heiniego KlopferaK-185HS-213209,0 m206,5 m409,8 pkt1.–
9.10 marca2013Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130126,0 m128,5 m274,2 pkt1.–
10.15 marca2013Norwegia TrondheimGranåsenK-124HS-140132,0 m136,0 m278,7 pkt2.1,7 pktKamil Stoch
11.7 grudnia2013Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-90HS-10094,5 m101,0 m280,3 pkt3.8,2 pktGregor Schlierenzauer
12.19 stycznia2014Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134129,0 m–122,1 pkt3.4,9 pktAnders Bardal
13.20 grudnia2014Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-137128,5 m135,5 m277,7 pkt1.–
14.4 stycznia2015Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130133,5 m132,0 m278,5 pkt1.–
15.22 stycznia2017Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134132,5 m131,0 m284,2 pkt3.3,6 pktKamil Stoch
16.2 grudnia2017Rosja Niżny TagiłAistK-120HS-134135,0 m137,0 m267,5 pkt1.–
17.3 grudnia2017Rosja Niżny TagiłAistK-120HS-134131,0 m138,0 m270,9 pkt2.4,8 pktAndreas Wellinger
18.10 grudnia2017Niemcy Titisee-NeustadtHochfirstschanzeK-125HS-142145,0 m–128,4 pkt1.–
19.16 grudnia2017Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-140124,5 m129,5 m253,5 pkt2.0,1 pktAnders Fannemel
20.17 grudnia2017Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-140137,5 m135,0 m286,4 pkt1.–
21.30 grudnia2017Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137128,5 m127,0 m275,5 pkt2.4,2 pktKamil Stoch
22.1 stycznia2018Niemcy Garmisch-PartenkirchenGroße OlympiaschanzeK-120HS-137132,0 m137,0 m275,8 pkt2.7,6 pktKamil Stoch
23.3 lutego2018Niemcy WillingenMühlenkopfschanzeK-130HS-145149,5 m141,5 m260,5 pkt2.0,8 pktDaniel-André Tande

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Sezon 2009/2010
Ruka HS142Lillehammer HS138Lillehammer HS138Engelberg HS137Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS200Tauplitz HS200Sapporo HS134Sapporo HS134Zakopane HS134Zakopane HS134Oberstdorf HS213Klingenthal HS140Willingen HS145Lahti HS130Kuopio HS127Lillehammer HS138Oslo HS134punkty
------46403042------------q1
Sezon 2010/2011
Ruka HS142Kuopio HS127Lillehammer HS138Lillehammer HS138Engelberg HS137Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Harrachov HS205Harrachov HS205Sapporo HS134Sapporo HS134Zakopane HS134Zakopane HS134Zakopane HS134Willingen HS145Klingenthal HS140Oberstdorf HS213Vikersund HS225Vikersund HS225Lahti HS130Planica HS215Planica HS215punkty
----38222113261928--24q----1724--14q-105
Sezon 2011/2012
Ruka HS142Lillehammer HS100Lillehammer HS138Harrachov HS142Harrachov HS142Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS200Tauplitz HS200Zakopane HS134Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Predazzo HS134Predazzo HS134Willingen HS145Oberstdorf HS213Lahti HS97Trondheim HS140Oslo HS134Planica HS215Planica HS215punkty
925611761025121033102286947181326851031
Sezon 2012/2013
Lillehammer HS100Lillehammer HS138Ruka HS142Krasnaja Polana HS106Krasnaja Polana HS106Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Wisła HS134Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Vikersund HS225Vikersund HS225Harrachov HS205Harrachov HS205Klingenthal HS140Oberstdorf HS213Lahti HS130Kuopio HS127Trondheim HS140Oslo HS134Planica HS215Planica HS215punkty
111221621981525111224--1820--3211282394020736
Sezon 2013/2014
Klingenthal HS140Ruka HS142Lillehammer HS100Lillehammer HS138Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS200Tauplitz HS200Wisła HS134Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Willingen HS145Willingen HS145Falun HS134Lahti HS130Lahti HS130Kuopio HS127Trondheim HS140Oslo HS134Planica HS139Planica HS139punkty
--316911--3391129q-193--16214034322635341421313
Sezon 2014/2015
Klingenthal HS140Ruka HS142Ruka HS142Lillehammer HS138Lillehammer HS138Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS225Wisła HS134Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Willingen HS145Willingen HS145Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Vikersund HS225Vikersund HS225Lahti HS130Kuopio HS100Trondheim HS140Oslo HS134Oslo HS134Planica HS225Planica HS225punkty
1016194640--15159161191325121715368--16331440161323622
Sezon 2015/2016
Klingenthal HS140Lillehammer HS100Lillehammer HS100Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Willingen HS145Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Trondheim HS140Vikersund HS225Vikersund HS225Vikersund HS225Lahti HS130Lahti HS100Kuopio HS127Ałmaty HS140Ałmaty HS140Wisła HS134Titisee-Neustadt HS142Planica HS225Planica HS225Planica HS225punkty
41661142479610112963052012151712299256919132011680
Sezon 2016/2017
Ruka HS142Ruka HS142Klingenthal HS140Lillehammer HS138Lillehammer HS138Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Wisła HS134Wisła HS134Zakopane HS134Willingen HS145Oberstdorf HS225Oberstdorf HS225Sapporo HS137Sapporo HS137Pjongczang HS140Pjongczang HS109Oslo HS134Trondheim HS140Vikersund HS225Planica HS225Planica HS225punkty
15161524238714152861263231011114011q148302516507
Sezon 2017/2018
Wisła HS134Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Titisee-Neustadt HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS225Zakopane HS140Willingen HS145Willingen HS145Lahti HS130Oslo HS134Lillehammer HS138Trondheim HS140Vikersund HS240Planica HS240Planica HS240punkty
46121212230--10228158558661070
Sezon 2018/2019
Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS130Bischofshofen HS142Predazzo HS135Predazzo HS135Zakopane HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Lahti HS130Willingen HS145Willingen HS145Oslo HS134Lillehammer HS140Trondheim HS138Vikersund HS240Planica HS240Planica HS240punkty
222114403132q1624827171625--2220q1964--7131524331
Sezon 2019/2020
Wisła HS134Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Klingenthal HS140Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS130Bischofshofen HS142Predazzo HS104Predazzo HS104Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Willingen HS145Bad Mitterndorf HS235Bad Mitterndorf HS235Râșnov HS97Râșnov HS97Lahti HS130Lahti HS130Lillehammer HS140Lillehammer HS140punkty
24151830404161q-------4847q31--------37
Sezon 2020/2021
Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS130Bischofshofen HS142Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Lahti HS130Willingen HS147Willingen HS147Klingenthal HS140Klingenthal HS140Zakopane HS140Zakopane HS140Râșnov HS97Planica HS240Planica HS240Planica HS240punkty
-------4127----------------4
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Ruka HS142Ruka HS142Wisła HS134Klingenthal HS140Klingenthal HS140Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Zakopane HS140Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Willingen HS147Willingen HS147Lahti HS130Lahti HS130Lillehammer HS140Oslo HS134Oslo HS134Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Planica HS240Planica HS240punkty
---------------2121-----------20
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

Sezon
2010/2011		Ruka HS142Willingen HS145Oberstdorf HS213Lahti HS130Planica HS215
--34-
Sezon
2011/2012		Ruka HS142Harrachov HS142Willingen HS145Oberstdorf HS213Lahti HS97Planica HS215
443423
Sezon
2012/2013		Lillehammer HS 100 (mikst)Ruka HS142Zakopane HS134Willingen HS145Oberstdorf HS213Lahti HS130Planica HS215
4143416
Sezon
2013/2014		Klingenthal HS140Lillehammer HS100 (mikst)Zakopane HS134Lahti HS130Planica HS139
--2-4
Sezon
2014/2015		Klingenthal HS140Zakopane HS134Willingen HS145Lahti HS130Planica HS225
11226
Sezon
2015/2016		Klingenthal HS140Willingen HS145Zakopane HS134Oslo HS134Kuopio HS127Planica HS225
114425
Sezon
2016/2017		Klingenthal HS140Zakopane HS134Willingen HS145Oslo HS134Vikersund HS225Planica HS225
213252
Sezon
2017/2018		Wisła HS134Ruka HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Lahti HS130Oslo HS134Vikersund HS240Planica HS240
42321442
Sezon
2018/2019		Wisła HS134Zakopane HS140Lahti HS130Willingen HS145Oslo HS134Vikersund HS240Planica HS240
2-22-22
Sezon
2019/2020		Wisła HS134Klingenthal HS140Zakopane HS140Lahti HS130Oslo HS134
56---
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Freitag w 2009.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2009/201038.
2010/201117.
2011/201210.
2012/201311.
2013/201424.
2014/20156.
2015/20169.
2016/201711.
2017/201827.
2018/201914.
2020/202145.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201715.
20187.
201932.

Willingen Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201811.
20199.
202031.

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
20185.
201918.

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2010/201152.
2011/201211.
2012/201313.
2014/201519.
2015/201613.
2016/201717.
2017/20187.
2018/201921.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2009niesklasyfikowany
2010niesklasyfikowany
20117.
201219.
201312.
20147.
201520.
201627.
201760.
201840.
201922.
202177.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2Nota
1.28 lipca2013Niemcy HinterzartenAdlerschanzeK-95HS-108105,5 m108,0 m246,9 pkt
2.4 października2014Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140131,0 m133,0 m256,4 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.7 sierpnia2011Niemcy HinterzartenAdlerschanzeK-95HS-108106,0 m104,0 m253,9 pkt3.15,0 pktThomas Morgenstern
2.12 sierpnia2011Francja CourchevelTremplin du PrazK-120HS-132129,0 m131,0 m280,6 pkt2.3,2 pktThomas Morgenstern
3.28 lipca2013Niemcy HinterzartenAdlerschanzeK-95HS-108105,5 m108,0 m246,9 pkt1.–
4.4 października2014Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140131,0 m133,0 m256,4 pkt1.–
5.27 lipca2019Niemcy HinterzartenRothaus-SchanzeK-95HS-108103,5 m97,5 m248,7 pkt3.5,2 pktKarl Geiger

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

2009
Hinterzarten HS108Pragelato HS140Courchevel HS132Einsiedeln HS117Zakopane HS134Zakopane HS134Hakuba HS131Hakuba HS131Klingenthal HS140punkty
q-------390
2010
Hinterzarten HS108Courchevel HS132Einsiedeln HS117Wisła HS134Wisła HS134Hakuba HS131Hakuba HS131Liberec HS134Klingenthal HS140punkty
---3934--qq0
2011
Wisła HS134Szczyrk HS106Zakopane HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS132Einsiedeln HS117Hakuba HS131Hakuba HS131Ałmaty HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
8963211---3141265
2012
Wisła HS134Courchevel HS132Hinterzarten HS108Hakuba HS131Hakuba HS131Ałmaty HS140Ałmaty HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
53710----217117
2013
Hinterzarten HS108Wisła HS134Courchevel HS132Einsiedeln HS117Hakuba HS131Hakuba HS131Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Ałmaty HS140Ałmaty HS140Klingenthal HS140punkty
18164------14215
2014
Wisła HS134Einsiedeln HS117Courchevel HS132Hakuba HS131Hakuba HS131Ałmaty HS140Ałmaty HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
154-----41216
2015
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS132Einsiedeln HS117Hakuba HS131Hakuba HS131Czajkowskij HS106Czajkowskij HS140Ałmaty HS140Ałmaty HS140Hinzenbach HS94punkty
117512------17141
2016
Courchevel HS132Wisła HS134Hinterzarten HS108Einsiedeln HS117Hakuba HS131Hakuba HS131Czajkowskij HS140Czajkowskij HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
211421234432--92185
2017
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS132Hakuba HS131Hakuba HS131Czajkowskij HS140Czajkowskij HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
4216------3016
2018
Wisła HS134Hinterzarten HS108Einsiedeln HS117Courchevel HS135Hakuba HS131Hakuba HS131Râșnov HS97Râșnov HS97Hinzenbach HS94punkty
1814-23----2545
2019
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS135Zakopane HS140Hakuba HS131Hakuba HS131Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
2932125--2515100
2021
Wisła HS134Wisła HS134Courchevel HS135Szczuczyńsk HS99Szczuczyńsk HS99Czajkowskij HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
--36----247
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

2011Zakopane HS134Hinterzarten HS108
24
2012Wisła HS134Courchevel HS96 (mikst)Hinterzarten HS108 (mikst)
3-3
2013Hinterzarten HS108 (mikst)Wisła HS134Courchevel HS132 (mikst)
32-
2014Wisła HS134
5
2015Wisła HS134Hinterzarten HS108
2-
2016Wisła HS134
3
2018Wisła HS134Czajkowskij HS140 (mikst)
2-
2019Wisła HS134Hinterzarten HS108 (mikst)Zakopane HS140
-14
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Lotos Poland Tour

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
20115.[35]

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2008/200961.
2009/201018.
2010/201135.
2019/202068.
2020/202119.
2021/202252.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego

Lp.DzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.12 grudnia2009Norwegia VikersundVikersundbakkenK-105HS-117113,5 m119,0 m273,0 pkt3.1,6 pktLukas Müller
2.6 marca2010Norwegia OsloHolmenkollbakkenK-120HS-134130,0 m134,0 m272,2 pkt2.7,5 pktDavid Unterberger
3.8 grudnia2010Finlandia RovaniemiOunasvaaraK-90HS-10092,5 m93,0 m239,5 pkt3.3,5 pktStephan Hocke
4.11 grudnia2010Norwegia VikersundVikersundbakkenK-105HS-117115,5 m112,5 m262,9 pkt2.4,5 pktStephan Hocke

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Sezon 2008/2009
RovaniemiRovaniemiVikersundVikersundLiberecLiberecEngelbergEngelbergBraunlageBraunlageSapporoSapporoSapporoBischofshofenBischofshofenKranjKranjNeustadtNeustadtZakopaneZakopaneIron MountainIron MountainBrotterodeBrotterodeWisłaWisłaTrondheimTrondheimPragelatoPragelatoRukaRukapunkty
-------------1042--29194753--29263629--1412--89
Sezon 2009/2010
RovaniemiRovaniemiVikersundVikersundOtepääOtepääEngelbergEngelbergSapporoSapporoSapporoTitisee-NeustadtBischofshofenBischofshofenIron MountainZakopaneZakopaneKranjKranjBrotterodeBrotterodeWisłaOsloOsloRukaRukapunkty
2017531213-----5----------29--326
Sezon 2010/2011
RovaniemiRovaniemiVikersundVikersundErzurumErzurumEngelbergEngelbergSapporoSapporoSapporoPjongczangPjongczangTitisee-NeustadtTitisee-NeustadtBischofshofenBischofshofenBrotterodeBrotterodeIron MountainIron MountainKranjKranjZakopaneZakopaneKuopioKuopioWisłaWisłapunkty
13352-------------------------205
Sezon 2019/2020
Vikersund HS117Vikersund HS117Ruka HS142Ruka HS142Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Klingenthal HS140Klingenthal HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Planica HS138Planica HS138Brotterode HS117Brotterode HS117Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Predazzo HS135Predazzo HS135Rena HS139Lahti HS130Lahti HS130punkty
----------------242412--36
Sezon 2020/2021
Ruka HS142Ruka HS142Ruka HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Innsbruck HS128Innsbruck HS128Willingen HS147Willingen HS147Willingen HS147Willingen HS147Klingenthal HS140Klingenthal HS140Brotterode HS117Brotterode HS117Zakopane HS140Zakopane HS140Czajkowskij HS140Czajkowskij HS140punkty
688--2920715192612271713--1315282
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou HS140Zhangjiakou HS140Vikersund HS117Vikersund HS117Ruka HS142Ruka HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Oberstdorf HS137Innsbruck HS128Innsbruck HS128Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Brotterode HS117Brotterode HS117Rena HS139Rena HS139Planica HS138Planica HS138Lahti HS130Lahti HS130Zakopane HS140Zakopane HS140Zakopane HS140punkty
--------156--2030283125---------77
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
200945.
201030.
201711.
202132.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

2009
VelenjeKranjKranjVillachVillachLillehammerLillehammerPjongczangPjongczangWisłaWisłapunkty
6252043374145--255363
2010
KranjKranjVelenjeGarmisch-PartenkirchenGarmisch-PartenkirchenCourchevelCourchevelLillehammerLillehammerOsloOsloAłmatyAłmatyWisłaWisłapunkty
19dq1927943626451214----142
2017
Kranj HS109Kranj HS109Szczyrk HS106Wisła HS134Frenštát pod Radhoštěm HS106Stams HS115Stams HS115Trondheim HS138Trondheim HS138Râșnov HS100Râșnov HS100Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
-----112346--95196
2021
Kuopio HS127Kuopio HS127Frenštát pod Radhoštěm HS106Frenštát pod Radhoštěm HS106Râșnov HS97Râșnov HS97Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Oslo HS106Oslo HS106Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
----402514102427141694
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  - zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2007/2008272.
2008/200914.
2009/201099.
2020/202116.
2021/202240.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2Nota
1.10 stycznia2009Czechy HarrachovČerťákK-90HS-10098,0 m99,0 m264,5 pkt
2.11 stycznia2009Czechy HarrachovČerťákK-90HS-10097,5 m98,5 m262,0 pkt
3.19 stycznia2021Polska SzczyrkSkaliteK-95HS-104102,5 m103,5 m252,7 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.10 stycznia2009Czechy HarrachovČerťákK-90HS-10098,0 m99,0 m264,5 pkt1.–
2.11 stycznia2009Czechy HarrachovČerťákK-90HS-10097,5 m98,5 m262,0 pkt1.–
3.19 stycznia2021Polska SzczyrkSkaliteK-95HS-104102,5 m103,5 m252,7 pkt1.–

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

Sezon 2007/2008
BischofshofenBischofshofenOberwiesenthalOberwiesenthalFalunFalunEinsiedelnEinsiedelnNotoddenNotoddenHarrachovHarrachovLauschaLauschaEisenerzEisenerzKuopioKuopioSzczyrkSzczyrkWhistlerWhistlerSapporoZaōZaōpunkty
--2750---------------------4
Sezon 2008/2009
OberwiesenthalOberwiesenthalSzczyrbskie JezioroSzczyrbskie JezioroPredazzoPredazzoEinsiedelnEinsiedelnSzczyrbskie JezioroHarrachovHarrachovYabuliLauschaEisenerzEisenerzNotoddenNotoddenLjubnoLjubnoZaōZaōSapporopunkty
1715-------11-----------230
Sezon 2009/2010
VillachPredazzoPredazzoOberwiesenthalOberwiesenthalSzczyrbskie JezioroSzczyrbskie JezioroFalunFalunEinsiedelnEinsiedelnNotoddenNotoddenHarrachovHarrachovSzczyrkSzczyrkLauschaLauschaVillachKranjKranjZaōZaōCourchevelCourchevelpunkty
4-------------------------50
Sezon 2020/2021
Râșnov HS97Râșnov HS97Kandersteg HS106Kandersteg HS106Zakopane HS140Zakopane HS140Szczyrk HS104Szczyrk HS104Lahti HS100Lahti HS100Villach HS98Villach HS98Oberhof HS100Oberhof HS100punkty
------15----2120166
Sezon 2021/2022
Otepää HS97Otepää HS97Kuopio HS100Kuopio HS127Einsiedeln HS117Einsiedeln HS117Ljubno HS94Ljubno HS94Villach HS98Villach HS98Lahti HS100Lahti HS100Falun HS100Falun HS100Kandersteg HS106Kandersteg HS106Notodden HS100Notodden HS100Zakopane HS105Villach HS98Villach HS98Oberhof HS100Oberhof HS100punkty
------------261810dq69-----113
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

Rekordy skoczni

DataMiejsceSkoczniaPunkt KHSRekordUwagiŹr.
2 marca 2003Niemcy KlingenthalKleine AschbergschanzeK-40–40 m[36]
8 marca 2012Norwegia TrondheimGranåsenK-123HS-140140,5 mPŚ, nieaktualny[37]

Uwagi

  1. ↑ a b Skład zespołu: Karl Geiger, Stephan Leyhe, Richard Freitag, Andreas Wellinger
  2. ↑ a b Skład zespołu: Martin Schmitt, Richard Freitag, Severin Freund i Michael Uhrmann
  3. ↑ a b Skład zespołu: Ulrike Gräßler, Richard Freitag, Carina Vogt i Severin Freund
  4. ↑ a b Skład zespołu: Andreas Wank, Severin Freund, Michael Neumayer i Richard Freitag
  5. ↑ a b Skład zespołu: Carina Vogt, Richard Freitag, Katharina Althaus, Severin Freund
  6. ↑ a b Skład zespołu: Michael Neumayer, Markus Eisenbichler, Richard Freitag, Severin Freund
  7. ↑ a b Skład zespołu: Markus Eisenbichler, Stephan Leyhe, Richard Freitag, Andreas Wellinger
  8. ↑ a b Skład zespołu: Karl Geiger, Richard Freitag, Stephan Leyhe, Markus Eisenbichler
  9. ↑ a b Skład zespołu: Michael Neumayer, Richard Freitag, Martin Schmitt i Michael Uhrmann
  10. ↑ a b Skład zespołu: Andreas Wank, Richard Freitag, Maximilian Mechler i Severin Freund
  11. ↑ a b Skład zespołu: Andreas Wellinger, Stephan Leyhe, Richard Freitag, Severin Freund
  12. ↑ a b Skład zespołu: Andreas Wellinger, Stephan Leyhe, Markus Eisenbichler, Richard Freitag
  13. ↑ a b c d Seria konkursowa została odwołana.
  14. ↑ a b Skład zespołu: Daniel Wenig, Stephan Leyhe, Marinus Kraus, Richard Freitag

Przypisy

  1. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2018-07-01].
  2. ↑ Andrzej Mysiak: Sobota w Planicy: Pięć rekordów życiowych, drugi najdalszy skok Stocha. skokinarciarskie.pl, 2018-03-24. [dostęp 2018-07-01].
  3. ↑ Andrzej Mysiak: Skok Roku 2012 dla Richarda Freitaga. skokinarciarskie.pl, 2013-01-01. [dostęp 2018-07-01].
  4. ↑ Paweł Stawowczyk: Rodzina Freitagów: Historia zatoczyła koło!. skokinarciarskie.pl, 2011-12-12. [dostęp 2013-05-07].
  5. ↑ Dominik Formela: PK Pań w Notodden: Selina Freitag najlepsza. skijumping.pl, 2018-12-14. [dostęp 2018-12-15].
  6. ↑ FREITAG Richard - Athlete Information; Season 2008 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25].
  7. ↑ FREITAG Richard - Athlete Information; Season 2009 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25].
  8. ↑ Wank i Badenia-Wirtembergia zwyciężają. berkutschi.com, 2009-07-18. [dostęp 2018-07-03].
  9. ↑ FREITAG Richard - Athlete Information; Season 2010 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25].
  10. ↑ FREITAG Richard - Athlete Information; Season 2011 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25].
  11. ↑ a b c d e f g h i j FREITAG Richard - Athlete Information; World Cup Standings (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25].
  12. ↑ a b c d FREITAG Richard - Athlete Information; Season 2012 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25].
  13. ↑ Anna Szczepankiewicz: Severin Freund z tytułem Mistrza Niemiec. skijumping.pl, 2011-10-08. [dostęp 2018-07-03].
  14. ↑ Paweł Guzik: PŚ w Harrachovie: Richard Freitag zwycięża!. skijumping.pl, 2011-12-11. [dostęp 2013-05-07].
  15. ↑ Andrzej Mysiak: MŚ Vikersund: Triumf Austriaków, rekord Polski Piotra Żyły!. skokinarciarskie.pl, 2012-02-26. [dostęp 2012-02-28].
  16. ↑ a b c FREITAG Richard - Athlete Information; Season 2013 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25].
  17. ↑ Adrian Dworakowski: Mistrzostwa Niemiec: Freund deklasuje rywali. skijumping.pl, 2012-10-05. [dostęp 2018-07-03].
  18. ↑ a b FREITAG Richard - Athlete Information; Season 2014 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25].
  19. ↑ Tadeusz Mieczyński: Bez Richarda Freitaga w pierwszej części sezonu. skijumping.pl, 2013-10-09. [dostęp 2018-07-02].
  20. ↑ a b c d FREITAG Richard - Athlete Information; Season 2015 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25].
  21. ↑ Aleksandra Kruc: Freitag zwycięża w mistrzostwach Niemiec. skokinarciarskie.pl, 2014-09-06. [dostęp 2018-07-03].
  22. ↑ a b FREITAG Richard - Athlete Information; Season 2016 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25].
  23. ↑ a b c FREITAG Richard - Athlete Information; Season 2017 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25].
  24. ↑ David Siegel niespodziewanym mistrzem Niemiec. berkutschi.com, 2016-10-22. [dostęp 2018-07-03].
  25. ↑ Dominik Formela: Bawarczycy górą w Niemczech. skijumping.pl, 2016-10-21. [dostęp 2018-07-03].
  26. ↑ a b c FREITAG Richard - Athlete Information; Season 2018 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25].
  27. ↑ Dominik Formela, Adam Bucholz: Bez Richarda Freitaga w Bischofshofen [aktualizacja]. skijumping.pl, 2018-01-04. [dostęp 2018-07-03].
  28. ↑ a b FREITAG Richard - Athlete Information; Season 2019 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25].
  29. ↑ a b c FREITAG Richard - Athlete Information; Season 2020 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2020-11-12].
  30. ↑ Dominik Formela: Geiger i Seyfarth mistrzami Niemiec. skijumping.pl, 2019-10-18. [dostęp 2020-11-12].
  31. ↑ Adam Bucholz: Richard Freitag wycofany z Turnieju Czterech Skoczni. skijumping.pl, 2019-12-30. [dostęp 2020-11-12].
  32. ↑ FREITAG Richard - Athlete Information; Season 2021 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2021-07-25].
  33. ↑ FREITAG Richard - Athlete Information; Season 2022 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2022-05-17].
  34. ↑ Dominik Formela: Richard Freitag zakończył karierę. skijumping.pl, 2022-03-19. [dostęp 2022-03-19].
  35. ↑ Marcin Hetnał: Lotos Poland Tour - pierwsza edycja za nami. skijumping.pl, 2011-07-27. [dostęp 2012-04-16].
  36. ↑ Aschberg, Klingenthal (niem.). skisprungschanzen.com. [dostęp 2013-07-29].
  37. ↑ Granåsen, Trondheim (niem.). skisprungschanzen.com. [dostęp 2013-07-29].

Bibliografia

Medaliści olimpijscy w skokach narciarskich (duża skocznia drużynowo)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Olympic flag.svg
Skoczek.svg

Medaliści mistrzostw świata w skokach narciarskich (duża skocznia drużynowo)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Skoczek.svg

Medaliści mistrzostw świata w skokach narciarskich (normalna skocznia drużyn mieszanych)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Skoczek.svg

Medaliści mistrzostw świata w lotach narciarskich (mamucia skocznia indywidualnie)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Skoczek.svg

Medaliści mistrzostw świata w lotach narciarskich (drużynowo)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Skoczek.svg

Mistrzowie Niemiec w skokach narciarskich
Indywidualnie
Skocznia duża
indywidualnie
Skocznia normalna
indywidualnie
Drużynowo

Media użyte na tej stronie

Ski jumping pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ski jumping
FIS Crystal Globe.svg
Autor: Staszek Szybki Jest, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kryształowa Kula FIS
Gold medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Złoty medal z pucharem.
Silver medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Draw of a silver medal, based in Olympic rings.svg.
The joining of the rings is not correct drawn.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
FIS bronze medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Brązowy medal FIS
FIS gold medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Złoty medal FIS
Silver medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Srebrny medal z pucharem.
Civil Ensign of Switzerland.svg
Flag of Switzerland at sea
Flag of Japan (bordered).svg
Flag of Japan (bordered, unrounded corners)
Flag of Slovenia (bordered).svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Olympic flag.svg
Olympic Movement flag

Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.

FIS silver medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
2022-03-28 Empfang des Sächsischen Ministerpräsidenten für die Teilnehmenden der Olympischen Winterspiele 2022 by Sandro Halank–109.jpg
(c) Sandro Halank, Wikimedia Commons, CC BY-SA 4.0
Reception of the Minister President of Saxony for the participants of the Olympic Winter Games 2022: Richard Freitag (Ski Jumping)