Risto Jussilainen

Risto Jussilainen

(c) Tadeusz Mieczyński, CC BY-SA 3.0 Risto Jussilainen podczas zawodów PŚ w Zakopanem (2006).
Data i miejsce urodzenia	10 czerwca 1975 Jyväskylä
Klub	Jyväskylän Hiihtoseura
Reprezentacja	Finlandia
Debiut w PŚ	5 grudnia 1992, Falun (40. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	30 grudnia 1993, Oberstdorf (28. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	28 listopada 1999, Kuopio (2. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	3 marca 2001, Oberstdorf
Rekord życiowy	224,5 m na Letalnicy w Planicy (20 marca 2005)[1]
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie srebro Salt Lake City 2002 Drużynowo Mistrzostwa świata srebro Lahti 2001 K-116 druż. srebro Lahti 2001 K-90 druż. srebro Oberstdorf 2005 K-120 druż. Mistrzostwa świata juniorów złoto Harrachov 1993 Drużynowo
Inne nagrody
Puchar świata w skokach 3. miejsce 2000/2001 Puchar Świata w lotach narciarskich 3. miejsce 2000/2001 Puchar Kontynentalny 3. miejsce 1994/1995 Puchar KOP 1. miejsce 2000/2001

Risto Kalevi Jussilainen (ur. 10 czerwca 1975 w Jyväskylä) – fiński skoczek narciarski, srebrny medalista olimpijski, trzykrotny medalista mistrzostw świata, złoty medalista mistrzostw świata juniorów i zdobywca Pucharu KOP.

Przebieg kariery

W Pucharze Świata w skokach narciarskich zadebiutował 5 grudnia 1992 w Falun, zajmując 40. miejsce. W sezonie 1992/1993 wystartował jeszcze trzykrotnie, jednak punktów nie zdobył. Wobec tego nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. W lutym 1993 wystartował na mistrzostwach świata w Falun, gdzie był piętnasty na dużej skoczni, a na normalnej zajął 36. miejsce. Wystartował także w konkursie drużynowym, w którym Finowie zajęli szóste miejsce. Miesiąc później wraz z kolegami z reprezentacji zdobył złoty medal na mistrzostwach świata juniorów w Harrachovie.

Pierwsze punkty Pucharu Świata wywalczył w sezonie 1993/1994. Miało to miejsce w pierwszym konkursie 42. edycji Turnieju Czterech Skoczni 30 grudnia 1993 roku w Oberstdorfie, gdzie zajął 28. miejsce. W następnych dwóch konkursach nie punktował, a w czwartym już nie wystartował. W klasyfikacji końcowej zajął 38. miejsce. W tym sezonie wystartował już tylko w Lahti (5 marca 1994), gdzie zajął 29. miejsce. Wyniki te dały mu 84. miejsce w klasyfikacji generalnej. W sezonie 1994/1995 wystartował sześciokrotnie, w tym cztery razy punktował. Najlepszy wynik osiągnął 18 lutego 1995 w Vikersund, gdzie był jedenasty. Częściej startował w Pucharze Kontynentalnym i w klasyfikacji końcowej sezonu 1994/1995 zajął trzecie miejsce. Jednocześnie w klasyfikacji generalnej PŚ zajął 54. miejsce.

Nie pojawił się w żadnym z konkursów Pucharu Świata w sezonie 1995/1996, skupiając się na startach w Pucharze Kontynentalnym, jednak i tam nie osiągał sukcesów. Podobnie sytuacja wyglądała w sezonie 1997/1998. Do rywalizacji w Pucharze Świata wrócił na rok w sezonie 1996/1997, ale punkty zdobył tylko trzykrotnie. Na stałe do czołówki powrócił w sezonie 1998/1999. Startował sporadycznie, był między innymi jedenasty 6 marca 1999 w Lathi. Wystartował także na mistrzostwach świata w Ramsau, gdzie w swoim jedynym starcie zajął 35. miejsce w konkursie indywidualnym na normalnej skoczni.

Przełom nastąpił w sezonie 1999/2000, kiedy to zajął w końcowej klasyfikacji ósme miejsce. Zaczął od wywalczenia swego pierwszego podium w PŚ – 28 listopada 1999 w Kuopio był drugi za swoim rodakiem Ville Kantee. Był ponadto trzeci w Val di Fiemme (5 grudnia 1999) oraz w Sapporo (22 stycznia 2000). Łącznie trzynastokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, jednak zdarzyły mu się także słabsze występy. Najpierw w lutym w Iron Mountain zajął 47. miejsce, a następnie w ostatnim konkursie sezonu, 19 marca 2000 w Planicy zajął 49. miejsce. W lutym 2000 wziął także udział w mistrzostwach świata w lotach w Vikersund, gdzie był jedenasty.

Latem 2000 zajął piąte miejsce w klasyfikacji końcowej siódmej edycji Letniego Grand Prix w skokach. Przy tym raz stanął na podium – 27 sierpnia 2000 w Hakubie był drugi za Janne Ahonenem. Najlepsze wyniki osiągnął jednak w sezonie 2000/2001. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata był trzeci, ustępując tylko Adamowi Małyszowi i Martinowi Schmittowi. Ci sami skoczkowie, chociaż w odwrotnej kolejności, wyprzedzili go w sezonie 2000/2001 Pucharu Świata w lotach. Ośmiokrotnie stawał na podium, w tym 3 marca 2001 w Oberstdorfie po raz pierwszy zwyciężył w zawodach Pucharu Świata. Na mistrzostwach świata w Lahti zdobył srebrne medale w obu konkursach drużynowych, ale indywidualnie plasował się w drugiej dziesiątce.

Sezon 2001/2002 zaczął się dla niego bardzo obiecująco. W drugim konkursie sezonu odniósł zwycięstwo w Kuopio. Jednak 2 grudnia 2001 w Titisee-Neustadt zaliczył upadek, po którym skakał już słabiej. Znalazł się w kadrze na igrzyska olimpijskie w Salt Lake City, gdzie zdobył drużynowo srebrny medal, a indywidualnie był osiemnasty na dużej skoczni. Po igrzyskach zajął dziesiąte miejsce na mistrzostwach świata w lotach w Harrachovie. Taką też pozycję zajął w klasyfikacji końcowej Pucharu Świata. W klasyfikacji generalnej PŚ sezonu 2002/2003 zdobył zaledwie 13 punktów – wszystkie w inauguracyjnych konkursach w Ruce. W następnej edycji w ogóle nie punktował.

Sezon 2004/2005 rozpoczął w Pucharze Kontynentalnym. Wkrótce został powołany do kadry na 53. Turniej Czterech Skoczni i nie oddał miejsca w reprezentacji do końca sezonu. Z konkursu na konkurs skakał coraz lepiej, aż w końcu po raz pierwszy od kilku lat stanął na podium – zajął trzecie miejsce 16 stycznia 2005 na skoczni Kulm w Tauplitz. Następnie powtórzył te wyniki w Titisee-Neustadt i Zakopanem. W tym sezonie po raz ostatni stanął na podium zawodów PŚ – 6 lutego 2005 w Sapporo zajął drugie miejsce za Roarem Ljøkelsøyem. Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie zdobył srebro w drużynie na dużej skoczni, a indywidualnie był jedenasty na normalnej skoczni i ósmy na dużej. W ostatnim konkursie cyklu, 20 marca 2005 w Planicy skoczył 224,5 m, co jest jego rekordem życiowym^[1]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata zajął ostatecznie dwunaste miejsce.

W sezonie 2005/2006 wystartował w większości zawodów, jednak często nie punktował lub nie przechodził przez kwalifikacje. Najlepsze wyniki osiągnął w słabiej obsadzonych konkursach w Sapporo w dniach 21 i 22 stycznia 2006, gdzie najpierw był piąty, a następnie ósmy. Były to jedyne przypadki w tym sezonie, kiedy znalazł się w czołowej dziesiątce. W lutym 2006 wystartował na igrzyskach olimpijskich w Turynie, gdzie w swoim jedynym starcie zajął 35. miejsce w konkursie indywidualnym na dużej skoczni. W klasyfikacji generalnej PŚ zajął 30. miejsce.

Zakończył karierę po sezonie 2006/2007, w którym tylko dwukrotnie wystartował w konkursach PŚ, odpadając już po pierwszej serii skoków. Częściej startował w Pucharze Kontynentalnym, gdzie jego najlepszym wynikiem było piąte miejsce w zawodach w Rovaniemi 12 grudnia 2006.

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2002 Salt Lake City/Park City	–	18. miejsce (K-120)
2006 Turyn/Pragelato	–	35. miejsce (K-125)

Drużynowo

2002 Salt Lake City/Park City

–

srebrny medal[a]

Starty R. Jussilainena na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
18.	13 lutego	2002	Park City	Utah Olympic Park	K-120	–	indywid.	121,5 m	117,5 m	226,2 pkt	55,2 pkt	Simon Ammann
2.	18 lutego	2002	Park City	Utah Olympic Park	K-120	–	druż.[a]	124,5 m	126,0 m	974,0 pkt (251,4 pkt)	0,1 pkt	Niemcy
35.	18 lutego	2006	Pragelato	Trampolino a Monte	K-125	HS-140	indywid.	114,0 m	–	91,7 pkt	185,2 pkt	Thomas Morgenstern

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
15.	21 lutego	1993	Falun	Skocznia duża indywidualnie	186,4 pkt	55,0 pkt	Espen Bredesen
6.	23 lutego	1993	Falun	Skocznia duża drużynowo[b]	702,4 pkt	119,1 pkt	Norwegia
36.	27 lutego	1993	Falun	Skocznia normalna indywidualnie	179,1 pkt	58,7 pkt	Masahiko Harada
35.	26 lutego	1999	Ramsau	Skocznia normalna indywidualnie	106,0 pkt	149,0 pkt	Kazuyoshi Funaki
12.	19 lutego	2001	Lahti	Skocznia duża indywidualnie	216,6 pkt	59,7 pkt	Martin Schmitt
2.	21 lutego	2001	Lahti	Skocznia duża drużynowo[c]	900,2 pkt	39,6 pkt	Niemcy
14.	23 lutego	2001	Lahti	Skocznia normalna indywidualnie	204,0 pkt	42,0 pkt	Adam Małysz
2.	23 lutego	2001	Lahti	Skocznia normalna drużynowo[d]	951,5 pkt	2,0 pkt	Austria
11.	19 lutego	2005	Oberstdorf	Skocznia normalna indywidualnie	244,5 pkt	11,5 pkt	Rok Benkovič
4.	20 lutego	2005	Oberstdorf	Skocznia normalna drużynowo[e],	928,0 pkt	42,5 pkt	Austria
8.	25 lutego	2005	Oberstdorf	Skocznia duża indywidualnie	291,3 pkt	21,9 pkt	Janne Ahonen
2.	26 lutego	2005	Oberstdorf	Skocznia duża drużynowo[f]	1122,9 pkt	14,4 pkt	Austria

Mistrzostwa świata w lotach

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
11.	13 lutego	2000	Vikersund	Loty indywidualnie	431,8 pkt	105,0 pkt	Sven Hannawald
10.	10 marca	2002	Harrachov	Loty indywidualnie	315,6 pkt	80,7 pkt	Sven Hannawald

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
1.	3 marca	1993	Harrachov	Skocznia normalna drużynowo[g]	?	-	-

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1992/1993: -
• sezon 1993/1994: 84.
• sezon 1994/1995: 54.
• sezon 1996/1997: 63.
• sezon 1998/1999: 43.
• sezon 1999/2000: 8.
• sezon 2000/2001: 3.
• sezon 2001/2002: 10.
• sezon 2002/2003: 69.
• sezon 2004/2005: 12.
• sezon 2005/2006: 30.
• sezon 2006/2007: -

Miejsca na podium

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Skocznia	Nota	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	28 listopada 1999	Kuopio	Puijo	105,6 pkt	2.	-5,4 pkt	Ville Kantee
2.	5 grudnia 1999	Predazzo	Trampolino Dal Ben K-120	237,9 pkt	3.	-4,4 pkt	Andreas Widhölzl
3.	22 stycznia 2000	Sapporo	Ōkurayama	223,3 pkt	3.	-15,5 pkt	Martin Schmitt
4.	13 stycznia 2001	Harrachov	Čerťák K-185	356,4 pkt	3.	-36,3 pkt	Adam Małysz
5.	24 stycznia 2001	Hakuba	Skocznia Olimpijska	247,9 pkt	2.	-19,9 pkt	Martin Schmitt
6.	28 stycznia 2001	Sapporo	Ōkurayama	278,4 pkt	2.	-5,4 pkt	Adam Małysz
7.	3 lutego 2001	Willingen	Mühlenkopfschanze	283,4 pkt	3.	-9,8 pkt	Ville Kantee
8.	4 lutego 2001	Willingen	Mühlenkopfschanze	279,5 pkt	2.	-36,5 pkt	Adam Małysz
9.	3 marca 2001	Oberstdorf	Heini-Klopfer-Skiflugschanze	384,5 pkt	1.	-	-
10.	4 marca 2001	Oberstdorf	Heini-Klopfer-Skiflugschanze	394,3 pkt	3.	-0,7 pkt	Martin Schmitt
11.	18 marca 2001	Planica	Velikanka	217,0 pkt	2.	-0,6 pkt	Martin Schmitt
12.	24 listopada 2001	Kuopio	Puijo	253,9 pkt	1.	-	-
13.	16 stycznia 2005	Tauplitz/Bad Mitterndorf	Kulm	396,9 pkt	3.	-15,4 pkt	Adam Małysz
14.	23 stycznia 2005	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	251,3 pkt	3.	-15,1 pkt	Jakub Janda
15.	29 stycznia 2005	Zakopane	Wielka Krokiew	254,4 pkt	3.	-14,5 pkt	Adam Małysz i Roar Ljøkelsøy
16.	6 lutego 2005	Sapporo	Ōkurayama	262,8 pkt	2.	-29,3 pkt	Roar Ljøkelsøy

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

Do sezonu 1992/1993 obowiązywała inna punktacja za konkurs Pucharu Świata.

Sezon 1992/1993
																	punkty
40	51	-	49	55	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 1993/1994
																			punkty
-	-	-	-	-	28	40	42	-	-	-	-	-	-	29	-	-	-	-	5
Sezon 1994/1995
																					punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	41	48	24	-	-	-	-	-	-	11	30	29	34
Sezon 1996/1997
																									punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	38	46	13	35	26	42	25	-	-	-	-	-	-	31
Sezon 1998/1999
																													punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	34	50	42	29	34	25	q	50	-	-	34	q	-	17	11	26	40	36	25	23	24	72
Sezon 1999/2000
																										punkty
-	2	6	3	12	5	8	19	20	18	6	19	6	3	13	9	10	9	21	21	47	16	8	10	20	49	675
Sezon 2000/2001
																					punkty
24	47	5	27	7	11	11	3	5	41	2	5	2	3	2	1	3	4	9	9	2	938
Sezon 2001/2002
																						punkty
4	1	9	10	20	17	37	13	22	7	20	15	13	-	13	11	-	-	10	17	10	12	474
Sezon 2002/2003
																											punkty
28	21	q	39	-	-	-	-	q	32	q	32	39	-	-	-	-	-	q	47	-	-	34	34	-	-	-	13
Sezon 2004/2005
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	12	20	33	39	26	7	3	15	3	3	11	5	2	16	19	6	47	25	15	14	526
Sezon 2005/2006
																						punkty
19	22	29	36	11	27	40	43	q	-	-	5	8	38	26	-	22	18	q	q	-	-	155
Sezon 2006/2007
																								punkty
40	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	38	-	-	-	-	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował (lub nie zakwalifikował się[h])

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• 1993/1994 – 38.
• 1998/1999 – 37.
• 1999/2000 – 14.
• 2000/2001 – 7.
• 2001/2002 – 8.
• 2002/2003 – 47.
• 2004/2005 – 25.
• 2005/2006 – 68.

Turniej Nordycki (Skandynawski)

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• 1999 – 33.
• 2000 – 11.
• 2001 – 4.
• 2002 – 8.
• 2003 – 49.
• 2005 – 22.
• 2006 – 35.

Puchar Świata w lotach narciarskich

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1994/1995: 20.
• sezon 1996/1997: 45.
• sezon 1998/1999: 25.
• sezon 1999/2000: 28.
• sezon 2000/2001: 3.

Letnie Grand Prix w skokach narciarskich

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• 1994 – 49.
• 1999 – 54.
• 2000 – 5.
• 2001 – 65.
• 2002 – 29.

Miejsca na podium chronologicznie

1. Hakuba – 27 sierpnia 2000 (2. miejsce)

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

W 1994 i 1995 roku sumowano punkty za wszystkie skoki (tak jak np. w TCS)

1994
			punkty
q	35	q	174.5
1999
					punkty
30	30	38	-	-	2
2000
								punkty
20	4	19	5	10	2	6	34	264
2001
							punkty
30	-	-	-	-	-	-	1
2002
						punkty
-	-	-	12	44	17	36
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował (lub nie zakwalifikował się[i])

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• JUSSILAINEN Risto - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2022-10-06]. (ang.).
• Adam Kwieciński: JUSSILAINEN Risto 1975.06.10 FIN. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2022-10-06].