Robert Kranjec (ur. 16 lipca 1981 w Lublanie ) – słoweński skoczek narciarski , brązowy medalista olimpijski, brązowy medalista mistrzostw świata oraz zdobywca Pucharu Świata w lotach narciarskich w sezonach 2009/2010 i 2011/2012 . Mistrz świata w lotach narciarskich w 2012.
Przebieg kariery Swoją karierę w Pucharze Świata rozpoczął w Trondheim w 1998, jednak przez kilka kolejnych lat startował w nim sporadycznie, nie zdobywając punktów. Pierwsze punkty Pucharu Świata zdobył w Kuopio w listopadzie 2001. W lutym 2002 wystartował na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City , gdzie wspólnie z Damjanem Frasem , Primožem Peterką i Peterem Žontą zdobył brązowy medal w konkursie drużynowym. W indywidualnych startach był piętnasty na normalnej skoczni oraz jedenasty na dużej. Miesiąc później wystąpił na mistrzostwach świata w lotach w Harrachovie , zajmując 11. miejsce. W międzyczasie, 1 marca 2002 roku podczas konkursu w Lahti po raz pierwszy stanął na podium, zajmując trzecie miejsce za Martinem Schmittem i Adamem Małyszem . Na koniec sezonu uplasował się na 16. miejscu w klasyfikacji generalnej. W sezonie 2002/2003 zajął 17. miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ. Wywalczył wtedy jedno podium – 9 lutego 2003 w Willingen ponownie był trzeci. Kilkanaście dni później wziął udział w mistrzostwach świata w Val di Fiemme , gdzie zarówno indywidualnie jak i drużynowo na dużej skoczni był szósty, a na normalnym obiekcie zajął 21. miejsce.
Na mistrzostwach świata w lotach w Planicy w 2004 indywidualnie był dwunasty, a wraz z kolegami z reprezentacji zajął szóstą pozycję. Na rozgrywane rok później mistrzostwa świata w Oberstdorfie Kranjec już nie pojechał. Jednak 26 listopada 2005 w Ruce zajął trzecie miejsce w inauguracyjnych zawodach sezonu 2005/2006 [1] igrzysk olimpijskich w Turynie indywidualnie zajął miejsca w piątej dziesiątce, a w konkursie drużynowym Słoweńcy z Kranjcem w składzie zajęli 10. miejsce. W sezonach 2006/2007 i 2007/2008 zajmował czwarte miejsca na Letalnicy w Planicy . Nie wystąpił na mistrzostwach świata w Sapporo w 2007, a rok później, na mistrzostwach świata w lotach w Oberstdorfie wypadł przeciętnie. Dopiero w sezonie 2008/2009 udało mu się stanąć na najniższym stopniu podium zawodów Pucharu Świata. Na mistrzostwach świata w Libercu indywidualnie plasował się w pierwszej połowie drugiej dziesiątki, a drużynowo Słoweńcy wywalczyli siódme miejsce. W klasyfikacji generalnej plasował się kolejno na miejscach: 27. (2007), 25. (2008) i 23. (2009).
Podczas Letniego Grand Prix 2009 we wszystkich swoich startach znalazł się w pierwszej dziesiątce zawodów. W końcowej klasyfikacji zajął drugie miejsce, przegrywając tylko z Simonem Ammannem . Olimpijski sezon zakończył na najlepszym w karierze 10. miejscu w klasyfikacji PŚ. W przeciwieństwie do ubiegłych lat Kranjec regularnie punktował w konkursach. Na igrzyskach olimpijskich w Vancouver w konkursie na normalnej skoczni był szósty, na dużej zajmował 27. miejsce po pierwszej serii, jednak w drugiej osiągnął 135,5 m (trzecia odległość tej serii) i awansował na dziewiąte miejsce. Drużynowo Słoweńcy zajęli ósmą pozycję. Na mamucich skoczniach zajmował kolejno miejsce pierwsze, drugie i drugie. Te wyniki pozwoliły mu zdobyć małą kryształową kulę za Puchar Świata w lotach narciarskich . Mimo to, na mistrzostwach świata w lotach w Planicy nie zdobył medalu. Indywidualnie był piąty, a w drużynie szósty.
W sezonie 2010/2011 tylko raz stanął na podium. Miało to miejsce w ostatnich zawodach cyklu – 20 marca 2011 był drugi w lotach w Planicy, ulegając tylko Kamilowi Stochowi , a wyprzedzając Adama Małysza. 4 lutego 2011 na skoczni Heini-Klopfer-Skiflugschanze w Oberstdorfie w kwalifikacjach przy skoku na odległość 211,5 m zaliczył upadek[2] Vikersundbakken oddał skok na odległość 232 m, przez co ustanowił swój rekord życiowy[1] mistrzostw świata w Oslo indywidualnie prezentował się słabo. Natomiast w konkursach drużynowych był szósty na normalnej skoczni, a razem z Peterem Prevcem , Jurijem Tepešem i Jernejem Damjanem zdobył brązowy medal na dużym obiekcie. W konkursie drużynowym Słoweńcy wyprzedzili zajmujących czwarte miejsce Niemców o 0,7 punktu.
W marcu 2019 roku ogłosił zakończenie kariery[3]
Jest ponadto pięciokrotnym mistrzem Słowenii: w latach 2009 i 2010 drużynowo i indywidualnie oraz w 2011 w drużynie.
Indywidualnie Drużynowo Starty R. Kranjca na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca 15. 10 lutego 2002 Park City Utah Olympic Park K-90 – indywid. 91,5 m 92,5 m 236,0 pkt 33,0 pkt Simon Ammann 11. 13 lutego 2002 Park City Utah Olympic Park K-120 – indywid. 122,0 m 122,5 m 237,6 pkt 43,8 pkt Simon Ammann 3. 18 lutego 2002 Park City Utah Olympic Park K-120 – druż.[a] 133,0 m 124,5 m 946,3 pkt (264,5 pkt ) 27,8 pkt Niemcy 41. 12 lutego 2006 Pragelato Trampolino a Monte K-95 HS-106 indywid. 91,5 m – 105,5 pkt 161,0 pkt Lars Bystøl 49. 18 lutego 2006 Pragelato Trampolino a Monte K-125 HS-140 indywid. 102,0 m – 63,1 pkt 213,8 pkt Thomas Morgenstern 10. 20 lutego 2006 Pragelato Trampolino a Monte K-125 HS-140 druż.[b] 105,5 m – 390,4 pkt (74,4 pkt ) 593,6 pkt Austria 6. 13 lutego 2010 Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-106 indywid. 102,0 m 102,5 m 259,5 pkt 17,0 pkt Simon Ammann 9. 20 lutego 2010 Whistler Whistler Olympic Park K-125 HS-140 indywid. 118,5 m 135,5 m 233,7 pkt 49,9 pkt Simon Ammann 8. 22 lutego 2010 Whistler Whistler Olympic Park K-125 HS-140 druż.[c] 129,0 m 139,0 m 958,8 pkt (263,4 pkt ) 149,1 pkt Austria DNS 9 lutego 2014 Krasnaja Polana Russkije Gorki K-95 HS-106 indywid. Nie wystartował. – Kamil Stoch 37. 15 lutego 2014 Krasnaja Polana Russkije Gorki K-125 HS-140 indywid. 125,5 m – 108,1 pkt 170,6 pkt Kamil Stoch 5. 17 lutego 2014 Krasnaja Polana Russkije Gorki K-125 HS-140 druż.[d] 120,5 m 131,0 m 995,6 pkt (225,8 pkt ) 45,5 pkt Niemcy
Indywidualnie Drużynowo Starty R. Kranjca na mistrzostwach świata – szczegółowo Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca 6. 22 lutego 2003 Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 – indywid. 127,0 m 128,5 m 260,9 pkt 28,1 pkt Adam Małysz 6. 23 lutego 2003 Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 – druż.[e] 130,0 m 128,0 m 954,5 pkt (266,4 pkt ) 92,1 pkt Finlandia 21. 28 lutego 2003 Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 – indywid. 96,0 m 94,0 m 230,0 pkt 49,0 pkt Adam Małysz 11. 21 lutego 2009 Liberec Ještěd K-90 HS-100 indywid. 95,5 m 97,5 m 254,0 pkt 28,0 pkt Wolfgang Loitzl 15. 27 lutego 2009 Liberec Ještěd K-120 HS-134 indywid. 125,5 m –[j] 125,4 pkt 15,9 pkt Andreas Küttel 7. 28 lutego 2009 Liberec Ještěd K-120 HS-134 druż.[f] 123,0 m 123,0 m 914,6 pkt (240,8 pkt ) 119,7 pkt Austria 32. 26 lutego 2011 Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 indywid. 90,5 m – 100,2 pkt 169,0 pkt Thomas Morgenstern 6. 27 lutego 2011 Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 druż.[g] 101,0 m 100,0 m 924,2 pkt (239,6 pkt ) 101,3 pkt Austria 23. 3 marca 2011 Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 indywid. 125,0 m 121,0 m 230,1 pkt 47,4 pkt Gregor Schlierenzauer 3. 5 marca 2011 Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 druż.[h] 136,0 m – 452,6 pkt (140,6 pkt ) 47,4 pkt Austria 26. 23 lutego 2013 Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 100 m 92 m 219,2 pkt 33,4 pkt Anders Bardal 21. 28 lutego 2013 Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 indywid. 123,0 m 126,5 m 264,5 pkt 31,3 pkt Kamil Stoch 6. 2 marca 2013 Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 druż.[i] 122,0 m 126,0 m 1046,4 pkt (262,0 pkt ) 89,5 pkt Austria
Indywidualnie Drużynowo Starty R. Kranjca na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca 11. 9-10 marca 2002 Harrachov Čerťák K-185 – indywid. 172,0 m 172,0 m –[j] –[j] 312,3 pkt 84,0 pkt Sven Hannawald 12. 20-21 lutego 2004 Planica Velikanka K-185 – indywid. 186,5 m 214,0 m 216,0 m 182,0 m 773,7 pkt 58,4 pkt Roar Ljøkelsøy 6. 22 lutego 2004 Planica Velikanka K-185 – druż.[k] 200,0 m 209,5 m 1503,4 pkt (388,4 pkt ) 208,4 pkt Norwegia 15. 13-14 stycznia 2006 Tauplitz Kulm K-185 HS-203 indywid. 193,0 m 195,0 m 172,0 m 170,0 m 678,5 pkt 109,5 pkt Roar Ljøkelsøy 5. 15 stycznia 2006 Tauplitz Kulm K-185 HS-203 druż.[b] 207,0 m 207,0 m 1252,2 pkt (400,8 pkt ) 245,7 pkt Norwegia 17. 22-23 lutego 2008 Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185 HS-213 indywid. 194,5 m 201,0 m 189,0 m 191,0 m 740,1 pkt 95,3 pkt Gregor Schlierenzauer 12. 24 lutego 2008 Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185 HS-213 druż.[l] 85,0 m –[o] 509,3 pkt (39,0 pkt ) 1044,0 pkt Austria 5. 19-20 marca 2010 Planica Letalnica K-185 HS-215 indywid. 223,5 m 203,0 m 212,5 m 222,5 m 873,5 pkt 62,3 pkt Simon Ammann 6. 21 marca 2010 Planica Letalnica K-185 HS-215 druż.[i] 219,5 m 206,5 m 1378,3 pkt (408,5 pkt ) 263,1 pkt Austria 1. 25 lutego 2012 Vikersund Vikersundbakken K-195 HS-225 indywid. 217,5 m 244,0 m –[j] –[j] 408,7 pkt – 3. 26 lutego 2012 Vikersund Vikersundbakken K-195 HS-225 druż.[m] 235,5 m 205,0 m 1580,4 pkt (423,4 pkt ) 68,0 pkt Austria 29. 14-15 marca 2014 Harrachov Čerťák K-185 HS-205 indywid. 176,5 m 161,0 m –[j] –[j] 304,7 pkt 86,3 pkt Severin Freund 10. 15-16 stycznia 2016 Tauplitz Kulm K-200 HS-225 indywid. 204,5 m 213,5 m 210,0 m –[j] 534,9 pkt 105,2 pkt Peter Prevc 4. 17 stycznia 2016 Tauplitz Kulm K-200 HS-225 druż.[n] 209,0 m 211,5 m 1272,7 pkt (356,0 pkt ) 195,0 pkt Norwegia
Indywidualnie Drużynowo Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca na podium Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Razem 1997/1998 – – – – 1999/2000 – – – – 2000/2001 – – – – 2001/2002 – – 1 1 2002/2003 – – 1 1 2003/2004 – – – – 2004/2005 – – – – 2005/2006 1 – 2 3 2006/2007 – – – – 2007/2008 – – – – 2008/2009 – – 1 1 2009/2010 1 2 – 3 2010/2011 – 1 – 1 2011/2012 2 – 2 4 2012/2013 1 2 3 6 2013/2014 – – 1 1 2014/2015 – – – – 2015/2016 2 1 3 6 2017/2018 – – – – 2018/2019 – – – – Suma 7 6 14 27
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy 1. 26 listopada 2005 Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 144,5 m 135,0 m 305,6 pkt – 2. 9 stycznia 2010 Tauplitz /Bad Mitterndorf Kulm K-185 HS-200 195,0 m 200,0 m 385,5 pkt * Loty 2009/2010 3. 15 stycznia 2012 Tauplitz /Bad Mitterndorf Kulm K-185 HS-200 206,0 m –[q] 212,5 pkt * Loty 2011/2012 4. 16 marca 2012 Planica Letalnica K-185 HS-215 227,5 m 215,0 m 434,3 pkt * Loty 2011/2012 5. 27 stycznia 2013 Vikersund Vikersundbakken K-195 HS-225 231,5 m 230,0 m 416,5 pkt * Loty 2012/2013 6. 12 lutego 2016 Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-225 236,0 m 239,5 m 432,8 pkt * Loty 2015/2016 7. 18 marca 2016 Planica Letalnica K-200 HS-225 224,5 m 236,0 m 447,6 pkt * Loty 2015/2016
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca 1. 1 marca 2002 Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 123,0 m 125,5 m 261,7 pkt 3. 5,1 pkt Martin Schmitt 2. 9 lutego 2003 Willingen Mühlenkopfschanze K-120 HS-145 142,0 m – 157,6 pkt 3. 9,5 pkt Noriaki Kasai 3. 26 listopada 2005 Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 137,5 m – 148,5 pkt 3. 6,9 pkt Jakub Janda 4. 27 listopada 2005 Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 144,5 m 135,0 m 305,6 pkt 1. – – 5. 19 marca 2006 Planica Letalnica K-185 HS-215 220,0 m 223,0 m 442,6 pkt 3. 10,3 pkt Janne Happonen 6. 22 marca 2009 Planica Letalnica K-185 HS-215 205,5 m 212,5 m 409,6 pkt 3. 15,0 pkt Harri Olli 7. 9 stycznia 2010 Tauplitz /Bad Mitterndorf Kulm K-185 HS-200 195,0 m 200,0 m 382,5 pkt 1. – – 8. 10 stycznia 2010 Tauplitz /Bad Mitterndorf Kulm K-185 HS-200 198,5 m 204,5 m 392,6 pkt 2. 9,1 pkt Gregor Schlierenzauer 9. 31 stycznia 2010 Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185 HS-213 202,5 m 214,0 m 418,1 pkt 2. 8,6 pkt Anders Jacobsen 10. 20 marca 2011 Planica Letalnica K-185 HS-213 224,5 m – 215,0 pkt 2. 2,3 pkt Kamil Stoch 11. 15 stycznia 2012 Tauplitz /Bad Mitterndorf Kulm K-185 HS-200 206,0 m –[q] 212,5 pkt 1. – – 12. 11 marca 2012 Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 121,5 m 129,0 m 238,0 pkt. 3. 9,3 pkt Martin Koch 13. 16 marca 2012 Planica Letalnica K-185 HS-213 227,5 m 215,0 m 434,3 pkt 1. – – 14. 18 marca 2012 Planica Letalnica K-185 HS-213 204,0 m – 223,8 pkt 3. 18,7 pkt Martin Koch 15. 19 stycznia 2013 Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 137,0 m 130,5 . 244,4 pkt 3. 5,1 pkt Jan Matura 16. 20 stycznia 2013 Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 131,0 m 134,0 m 245,7 pkt 2. 1,3 pkt Jan Matura 17. 26 stycznia 2013 Vikersund Vikersundbakken K-195 HS-225 212,0 m 232,5 m 417,6 pkt 3. 1,1 pkt Gregor Schlierenzauer 18. 27 stycznia 2013 Vikersund Vikersundbakken K-195 HS-225 231,5 m 230,0 m 416,5 pkt 1. – – 19. 3 lutego 2013 Harrachov Čerťák K-185 HS-205 197,0 m 204,0 m 421,4 pkt 2. 0,3 pkt Gregor Schlierenzauer 20. 17 marca 2013 Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 134,0 m 126,0 m 266,8 pkt. 3. 3,3 pkt Piotr Żyła i Gregor Schlierenzauer 21. 26 stycznia 2014 Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 126,0 m 137,0 m 253,3 pkt 3. 1,7 pkt Jernej Damjan 22. 30 stycznia 2016 Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 131,5 m 131,5 m 281,9 pkt 3. 17,1 pkt Peter Prevc 23. 12 lutego 2016 Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-225 236,0 m 239,5 m 432,8 pkt 1. – 24. 13 lutego 2016 Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-225 218,5 m 226,5 m 429,5 pkt 3. 28,1 pkt Peter Prevc 25. 17 marca 2016 Planica Letalnica K-200 HS-225 223,0 m 241,5 m 414,0 pkt 3. 12,5 pkt Peter Prevc 26. 18 marca 2016 Planica Letalnica K-200 HS-225 224,5 m 236,0 m 447,6 pkt 1. – 27. 20 marca 2016 Planica Letalnica K-200 HS-225 234,0 m 233,0 m 420,4 pkt 2. 14,6 pkt Peter Prevc
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca w klasyfikacji generalnej Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca 1. 14 sierpnia 2002 Courchevel Tremplin Le Praz K-120 – 119,0 m 123,5 m 242,5 pkt 3. 19,5 pkt Andreas Widhölzl 2. 4 września 2004 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 127,0 m 127,0 m 256,7 pkt 2. 11,2 pkt Adam Małysz 3. 13 sierpnia 2005 Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 113,0 m 115,5 m 267,8 pkt 1. – 4. 16 sierpnia 2009 Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 112,5 m 104,0 m 242,1 pkt 3. 4,0 pkt Bjørn Einar Romøren 5. 30 sierpnia 2009 Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 131,5 m 129,5 m 279,7 pkt 1. – 6. 3 października 2009 Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 140,5 m 133,5 m 264,3 pkt 2. 0,9 pkt Gregor Schlierenzauer 7. 29 sierpnia 2015 Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 122,5 m 127,5 m 250,3 pkt 2. 0,7 pkt Michael Neumayer 8. 5 września 2015 Czajkowskij Snieżynka K-95 HS-106 102,0 m 99,5 m 250,5 pkt 2. 3,6 pkt Kenneth Gangnes 9. 12 września 2015 Ałmaty Gornyj Gigant K-125 HS-140 123,0 m 135,0 m 293,1 pkt 2. 14,5 pkt Stefan Kraft 10. 10 września 2016 Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 141,0 m 145,5 m 275,5 pkt 1. –
Miejsca w poszczególnych konkursach LGP Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca w klasyfikacji generalnej Zwycięstwa w konkursach indywidualnych PK chronologicznie Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota 1. 8 lutego 1998 Westby Snowflake K-106 – 119,0 m 115,0 m 271,6 pkt 2. 11 lutego 2001 Westby Snowflake K-106 – 113,0 m 118,0 m 264,7 pkt 3. 18 lutego 2001 Iron Mountain Pine Mountain Jump K-120 – 132,0 m 129,5 m 269,2 pkt 4. 7 lipca 2001 Velenje Grajski grič K-85 – 91,0 m 89,5 m 250,5 pkt 5. 14 lipca 2001 Villach Alpenarena K-90 – 90,5 m 102,0 m 259,5 pkt 6. 15 lipca 2001 Villach Alpenarena K-90 – 96,0 m 95,5 m 258,5 pkt 7. 29 stycznia 2005 Lauscha Marktiegelschanze K-92 HS-102 101,5 m 99,5 m 270,5 pkt 8. 11 marca 2006 Bischofshofen Paul-Ausserleitner-Schanze K-125 HS-140 132,0 m 133,0 m 258,0 pkt 9. 26 stycznia 2018 Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 96,0 m 92,5 m 215,7 pkt 10. 28 stycznia 2018 Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 127,5 m 140,0 m 236,7 pkt
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych PK chronologicznie Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca 1. 8 lutego 1998 Westby Snowflake K-106 – 119,0 m 115,0 m 271,6 pkt 1. – – 2. 7 lutego 1999 Braunlage Wurmbergschanze K-80 – 80,0 m 82,0 m 219 pkt 3. 5,0 pkt Falko Krismayr 3. 11 lutego 2001 Westby Snowflake K-106 – 113,0 m 118,0 m 264,7 pkt 1. – – 4. 17 lutego 2001 Iron Mountain Pine Mountain Jump K-120 – 129,5 m 125,0 m 254,6 pkt 2. 3,7 pkt Sōta Okamura 5. 18 lutego 2001 Iron Mountain Pine Mountain Jump K-120 – 132,0 m 129,5 m 269,2 pkt 1. – – 6. 22 lutego 2001 Ishpeming Suicide Hill K-90 – 92,0 m 89,0 m 231,0 pkt 2. 5,5 pkt Lassi Huuskonen 7. 6 lipca 2001 Velenje Grajski grič K-85 – 86,5 m 86,5 m 232,5 pkt 3. 15,5 pkt Jure Radelj 8. 7 lipca 2001 Velenje Grajski grič K-85 – 91,0 m 89,5 m 250,5 pkt 1. – – 9. 14 lipca 2001 Villach Alpenarena K-90 – 90,5 m 102,0 m 259,5 pkt 1. – – 10. 15 lipca 2001 Villach Alpenarena K-90 – 96,0 m 95,5 m 258,5 pkt 1. – – 11. 1 września 2001 Park City Utah Olympic Park K-120 – 121,0 m 122,5 m 235,3 pkt 3. 23,4 pkt Alan Alborn 12. 2 września 2001 Park City Utah Olympic Park K-120 – 130,0 m 106,0 m 213,8 pkt 2. 1,7 pkt Kimmo Yliriesto 13. 29 stycznia 2005 Lauscha Marktiegelschanze K-92 HS-102 101,5 m 99,5 m 270,5 pkt 1. – – 14. 5 lutego 2005 Braunlage Wurmbergschanze K-90 HS-100 93,0 m 99,0 m 254,5 pkt 2. 8,0 pkt Thomas Lobben 15. 10 marca 2006 Bischofshofen Paul-Ausserleitner-Schanze K-125 HS-140 132,0 m 127,5 m 248,1 pkt 3. 6,3 pkt Bine Zupan 16. 11 marca 2006 Bischofshofen Paul-Ausserleitner-Schanze K-125 HS-140 132,0 m 133,0 m 258,0 pkt 1. – – 17. 26 stycznia 2018 Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 96,0 m 92,5 m 215,7 pkt 1. – – 18. 28 stycznia 2018 Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 127,5 m 140,0 m 236,7 pkt 1. – – 19. 15 grudnia 2018 Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 144,0 m – 116,6 pkt 3. 7,0 pkt Robin Pedersen
Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego. [6]
Miejsca w klasyfikacji generalnej Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota 1. 5 lipca 2002 Velenje Grajski grič K-85 – 91,0 m 91,0 m 253,0 pkt 2. 6 lipca 2002 Velenje Grajski grič K-85 – 91,0 m 90,5 m 249,5 pkt 3. 8 lipca 2005 Velenje Grajski grič K-85 HS-94 94,5 m 92,5 m 262,0 pkt 4. 10 lipca 2005 Kranj Bauhenk K-100 HS-109 100,5 m 111,5 m 256,6 pkt 5. 3 lipca 2009 Velenje Grajski grič K-85 HS-94 90,0 m 92,0 m 254,5 pkt 6. 5 lipca 2009 Kranj Bauhenk K-100 HS-109 115,5 m 112,5 m 280,9 pkt 7. 11 lipca 2009 Villach Alpenarena K-90 HS-98 102,5 m 98,5 m 267,0 pkt 8. 12 lipca 2009 Villach Alpenarena K-90 HS-98 101,0 m 102,5 m 277,5 pkt 9. 2 lipca 2011 Kranj Bauhenk K-100 HS-109 109,5 m 104,0 m 255,3 pkt
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca 1. 5 lipca 2002 Velenje Grajski grič K-85 – 91,0 m 91,0 m 253,0 pkt 1. – – 2. 6 lipca 2002 Velenje Grajski grič K-85 – 91,0 m 90,5 m 249,5 pkt 1. – – 3. 9 lipca 2004 Velenje Grajski grič K-85 HS-94 89,0 m 88,5 m 247,0 pkt 3. 4,0 pkt Bine Zupan 4. 24 lipca 2004 Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 133,5 m 124,0 m 261,0 pkt 2. 24,0 pkt Adam Małysz 5. 25 lipca 2004 Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 125,5 m 121,0 m 240,2 pkt 2. 37,8 pkt Adam Małysz 6. 8 lipca 2005 Velenje Grajski grič K-85 HS-94 94,5 m 92,5 m 262,0 pkt 1. – – 7. 10 lipca 2005 Kranj Bauhenk K-100 HS-109 100,5 m 111,5 m 256,6 pkt 1. – – 8. 3 lipca 2009 Velenje Grajski grič K-85 HS-94 90,0 m 92,0 m 254,5 pkt 1. – – 9. 4 lipca 2009 Kranj Bauhenk K-100 HS-109 104,5 m 107,5 m 253,1 pkt 2. 6,5 pkt Primož Pikl 10. 5 lipca 2009 Kranj Bauhenk K-100 HS-109 115,5 m 112,5 m 280,9 pkt 1. – – 11. 11 lipca 2009 Villach Alpenarena K-90 HS-98 102,5 m 98,5 m 267,0 pkt 1. – – 12. 12 lipca 2009 Villach Alpenarena K-90 HS-98 101,0 m 102,5 m 277,5 pkt 1. – – 13. 2 lipca 2011 Kranj Bauhenk K-100 HS-109 109,5 m 104,0 m 255,3 pkt 1. – – 14. 2 lipca 2016 Kranj Bauhenk K-100 HS-109 110,0 m 107,5 m 238,3 pkt 2. 13,3 pkt Peter Prevc
Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup Ciekawostki Robert Kranjec skakał dla klubu SK Triglav Kranj , mieszka w Kranju . Jego osobistym trenerem był Jani Grilc . Jest wykwalifikowanym fryzjerem, a obecnie zatrudniony jest przez policję w swoim rodzinnym mieście Kranj.
Linki zewnętrzne Uwagi ↑ a b Skład zespołu: Damjan Fras , Primož Peterka , Robert Kranjec, Peter Žonta ↑ a b c d Skład zespołu: Rok Benkovič , Robert Kranjec, Primož Peterka , Jernej Damjan ↑ a b Skład zespołu: Primož Pikl , Mitja Mežnar , Peter Prevc , Robert Kranjec ↑ a b Skład zespołu: Jurij Tepeš , Robert Kranjec, Jernej Damjan , Peter Prevc ↑ a b Skład zespołu: Peter Žonta , Rok Benkovič , Primož Peterka , Robert Kranjec ↑ a b Skład zespołu: Mitja Mežnar , Jernej Damjan , Robert Hrgota , Robert Kranjec ↑ a b Skład zespołu: Mitja Mežnar , Jernej Damjan , Robert Kranjec, Peter Prevc ↑ a b Skład zespołu: Peter Prevc , Jurij Tepeš , Jernej Damjan , Robert Kranjec ↑ a b c d Skład zespołu: Robert Kranjec, Jurij Tepeš , Jaka Hvala , Peter Prevc ↑ a b c d e f g h Seria konkursowa została odwołana ↑ a b Skład zespołu: Primož Peterka , Bine Zupan , Rok Benkovič , Robert Kranjec ↑ a b Skład zespołu: Robert Kranjec, Jurij Tepeš , Primož Peterka , Jernej Damjan ↑ a b Skład zespołu: Jernej Damjan , Jurij Tepeš , Jure Šinkovec , Robert Kranjec ↑ a b Skład zespołu: Robert Kranjec, Jurij Tepeš , Anže Lanišek , Peter Prevc ↑ Zespół nie awansował do II serii ↑ Skład zespołu: Miha Rihtar , Blaž Vrhovnik , Grega Lang , Robert Kranjec ↑ a b Rozegrano tylko jedną serię. Przypisy Złoty medal Srebrny medal Brązowy medal
Złoty medal Srebrny medal Brązowy medal
Złoty medal Srebrny medal Brązowy medal
Złoty medal Srebrny medal Brązowy medal
Skocznia normalna Skocznia duża Drużynowo 1992 1993: SSK Ilirija 1994: SSK Ilirija 1995: SSK Ilirija 1996: SK Triglav 1997: SK Triglav 1998: SK Triglav 1999: SK Triglav 2000: SSK Ilirija 2001 2002 2003: SK Triglav I 2004: SK Triglav (Šparovec , Zupan , Kranjec , P. Peterka ) 2005: SK Triglav (Zupan , Bogataj , Kranjec , Urbanc ) 2006: SK Triglav I(Zupan , Kranjec , Urbanc , Peterka ) 2007: SSK Ilirija (Babnik , Radelj , A. Damjan , J. Damjan ) 2008: SSK Ilirija (Babnik , Kramaršič , Šinkovec , J. Damjan ) 2009: SSK Ilirija (A. Damjan , Kramaršič , Šinkovec , J. Damjan ) 2010: SK Triglav I (Dobovšek , Urbanc , P. Prevc , Kranjec ) 2011: SK Triglav I (Dobovšek , Urbanc , P. Prevc , Judež ) 2012: SK Triglav I (Urbanc , Dežman , Judež , Kranjec ) 2013: SK Triglav I (C. Prevc , Dežman , Urbanc , P. Prevc ) 2014: SK Triglav I (C. Prevc , Dežman , Judež , P. Prevc ) 2015: SK Triglav I (Kranjec , C. Prevc , Dežman , P. Prevc ) 2016: SK Triglav I (Jelar , C. Prevc , D. Prevc , P. Prevc ) 2017: SK Triglav I (D. Prevc , C. Prevc , Jelar , Dežman ) 2018: SK Triglav I (Jelar , P. Prevc , Dežman , D. Prevc ) 2019: SSK Ljubno BTC I (Mogel , Samec , Zajc , Brezovnik ) 2020: SK Triglav I (C. Prevc , Jelar , D. Prevc , P. Prevc ) 2021: SK Triglav I (P. Prevc , M. Hafnar , D. Prevc , C. Prevc ) 2022: SK Triglav I (C. Prevc , P. Prevc , M. Hafnar , Ž. Jelar ) 2023: SK Triglav I (Ž. Jelar , P. Prevc , D. Prevc , M. Hafnar )
Zwycięzcy Zwycięzcy
Mała kryształowa kula 
2. miejsce 
3. miejsce 
1. miejsce 
Salt Lake City/Park City
Turyn/Pragelato
Vancouver/Whistler
Soczi/Krasnaja Polana
Liberec
Oslo
Planica
Tauplitz
Oberstdorf
Sankt Moritz
Ruka
Sapporo
Courchevel
Zakopane
Ałmaty
Râșnov
