Roberta Pinotti
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 20 maja 1961 |
|---|---|
| Minister obrony Włoch | |
| Okres | od 22 lutego 2014 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
 | |
Roberta Pinotti (ur. 20 maja 1961 w Genui[1]) – włoska polityk, działaczka samorządowa, parlamentarzystka w obu izbach, w latach 2014–2018 minister obrony.
Życiorys
Uzyskała wykształcenie w zakresie filologii klasycznej, pracowała jako nauczycielka w szkołach średnich. Na początku lat 90. zaangażowała się w działalność polityczną w ramach Włoskiej Partii Komunistycznej. W 1991 przystąpiła do powołanego na bazie PCI nowego ugrupowania – Demokratycznej Partii Lewicy. Wraz z PDS została w 1997 członkinią Demokratów Lewicy, a w 2007 z tym ugrupowaniem dołączyła do nowo powołanej Partii Demokratycznej. Była radną dzielnicy Sampierdarena, następnie w latach 1993–1997 pełniła funkcję asesora ds. młodzieży i polityki społecznej w administracji prowincji Genua. Następnie przez dwa lata zajmowała stanowisko asesora ds. szkolnictwa w administracji miejskiej. W latach 1999–2001 była etatową działaczką partyjną jako sekretarz struktur DS w prowincji[1].
Mandat poselski po raz pierwszy uzyskała w 2001 do Izby Deputowanych XIV kadencji. Utrzymała go w 2006 na XV kadencję. W 2008 i w 2013 była wybierana do Senatu XVI i XVII kadencji[2].
21 lutego 2014 kandydat na premiera Matteo Renzi ogłosił jej nominację na urząd ministra obrony w swoim nowo tworzonym rządzie[3]. Utrzymała to stanowisko również w powołanym w grudniu 2016 gabinecie Paola Gentiloniego[4].
W wyniku wyborów w 2018 powróciła do niższej izby włoskiego parlamentu[5]. 1 czerwca tegoż roku zakończyła pełnienie funkcji rządowej.
Przypisy
- ↑ a b Sen. Roberta Pinotti. difesa.it. [dostęp 2014-02-21]. (wł.).
- ↑ Roberta Pinotti na stronie Senatu XVII kadencji. [dostęp 2014-02-21]. (wł.).
- ↑ Nasce il governo Renzi, ecco i ministri. Alfano al Viminale, Padoan all'Economia. Mogherini agli Esteri, Pinotti alla Difesa. la Repubblica.it, 21 lutego 2014. [dostęp 2014-02-21]. (wł.).
- ↑ Governo Gentiloni: lista ministri. Alfano Esteri, Minniti Interni, Lotti Sport, Fedeli Istruzione. Boschi sottosegretario. ilfattoquotidiano.it, 12 grudnia 2016. [dostęp 2016-12-12]. (wł.).
- ↑ Elezioni, il nuovo Parlamento senza D'Alema (ma con Grasso, Boldrini e tutti i ministri Pd). today.it, 6 marca 2018. [dostęp 2018-03-06]. (wł.).
| W dniu powstania |
|
|---|
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
Media użyte na tej stronie
Autor: Galeria del Ministero de Defensa de Perù, Licencja: CC BY 2.0
Roberta Pinotti
Autor: Conte di Cavour, Licencja: CC BY-SA 4.0
This is a derivative work based upon this Wikimedia Commons picture: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Gentiloni_Putin_02.jpg
