Rod Dixon
| ||||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 13 lipca 1950 Nelson | |||||||||||||||||||||
| Wzrost | 186 cm | |||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||
Rod Dixon, właśc. Rodney Phillip Dixon (ur. 13 lipca 1950 w Nelson[1]) – nowozelandzki lekkoatleta (średnio- i długodystansowiec), medalista olimpijski z 1972.
Był jednym z trzech nowozelandzkich biegaczy (obok Johna Walkera i Dicka Quaxa), którzy w latach 70. odnosili znaczące sukcesy w biegach średnich i długich.
Zdobył brązowy medal w biegu na 1500 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium (wyprzedzili go Pekka Vasala z Finlandii i Kipchoge Keino z Kenii)[1]. Na pierwszych mistrzostwach świata w biegach przełajowych w 1973 w Waregem zdobył brązowy medal indywidualnie, a także drużyna Nowej Zelandii uplasowała się na 3. miejscu[2].
Zajął 4. miejsce w biegu na 1500 metrów na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1974 w Christchurch, w którym Filbert Bayi z Tanzanii ustanowił rekord świata czasem 3:32,16[3]. Czas Dixona – 3:33,89 – był wówczas piątym rezultatem w historii biegu na tym dystansie[4].
Zajął 4. miejsce w biegu na 5000 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1]. Na Igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1978 w Edmonton był ósmy zarówno w biegu na 1500 metrów, jak i na 5000 metrów[3]. Zdobył brązowy medal na mistrzostwach świata w biegach przełajowych w 1982 w Rzymie[2].
Później Dixon skoncentrował się na biegach ulicznych. W 1983 zwyciężył w biegu maratońskim w Auckland, a następnie w Maratonie Nowojorskim. Na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles zajął 10. miejsce w maratonie[1].
Dixon był mistrzem Nowej Zelandii w biegu na 1500 metrów w 1978, w biegu na 5000 metrów w latach 1978-1981, w biegu na 10 000 metrów w 1981 i w biegu przełajowym w 1971 i 1977[5]. Był dwukrotnym rekordzistą Nowej Zelandii w biegu na 1500 metrów do wyniku 3:37,3 osiągniętego 24 lipca 1973 w Oslo, raz w biegu na 3000 metrów z przeszkodami z czasem 8:29,0 (23 sierpnia 1983 w Oslo), a do tej pory jest rekordzistą w biegu maratońskim z wynikiem 2:08:59 (23 października 1983 w Nowym Jorku)[6].
Od wielu lat jest propagatorem masowego biegania i zdrowego trybu życia. Prowadzi fundację Kidsmarathon, która uczy dzieci prawidłowego odżywiania się i regularnego wysiłku fizycznego, przygotowując je do przebiegnięcia maratonu[7].
Rekordy życiowe
| Konkurencja | Data i miejsce | Wynik |
|---|---|---|
| bieg na 800 metrów | 15 września 1973, Rzym | 1:47,6 |
| bieg na 1000 metrów | 30 lipca 1974, Oslo | 2:17,2 |
| bieg na 1500 metrów | 2 lutego 1974, Christchurch | 3:33,89 |
| bieg na 1500 metrów (hala) | 21 lutego 1976, San Diego | 3:41,4 |
| bieg na milę | 30 czerwca 1975, Sztokholm | 3:53,62 |
| bieg na 2000 metrów | 4 lipca 1975, Londyn | 5:01,67 |
| bieg na 3000 metrów | 2 lipca 1974, Mediolan | 7:41,0 |
| bieg na 3000 metrów (hala) | 22 lutego 1980, San Diego | 7:51,8 |
| bieg na 2 mile | 18 lipca 1974, Sztokholm | 8:14,32 |
| bieg na 2 mile (hala) | 22 lutego 1980, San Diego | 8:24,1 |
| bieg na 5000 metrów | 5 lipca 1976, Sztokholm | 13:17,27 |
| bieg na 5000 metrów (hala) | 16 lutego 1980, Houston | 13:26,56 |
| bieg na 10 000 metrów | 31 stycznia 1981, Christchurch | 28:35,69 |
| bieg maratoński | 23 października 1983, Nowy Jork | 2:08:59 |
| bieg na 3000 metrów z przeszkodami | 23 sierpnia 1973, Oslo | 8:29,0 |
Przypisy
- ↑ a b c d Rod Dixon, olympedia.org [dostęp 2021-05-01] (ang.).
- ↑ a b IAAF World Cross Country Championships, GBRAthletics [dostęp 2014-01-12] (ang.).
- ↑ a b Rodney P. Dixon, thecgf.com [dostęp 2021-05-01] (ang.).
- ↑ Rod Dixon, LA Marathon [dostęp 2015-03-08] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-11] (ang.).
- ↑ New Zealand Championships, GBRAthletics [dostęp 2014-01-12] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 45, 65 i 70. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.)
- ↑ Strona fundacji Rod Dixon's KidsMarathon [dostęp 2014-01-12] (ang.).
Bibliografia
- Rod Dixon w bazie World Athletics (ang.).
- Michele Hewitson. Michele Hewitson interview: Rod Dixon. „The New Zealand Herald”, 2013-09-28 (ang.). [dostęp 2014-01-12].
- Rod Dixon, LA Marathon [dostęp 2014-01-12] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-11] (ang.).
- Rod Dixon, [w:] tilastopaja.eu [online] [dostęp 2014-01-12] (ang.).
- Profil zawodnika w bazie all-athletics.com [dostęp 2021-05-01] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
| 1876–1878 New York Athletic Club | |
|---|---|
| 1879–1888 NAAAA | |
| 1888–1979 Amateur Athletic Union |
|
| 1980–1992 The Athletics Congress | |
| od 1993 Mistrzostwa USA |
|
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf bg bh bi bj bk bl bm bn bo bp Oznacza, że bieg odbywał się na dystansie jednej mili (1609 m), a nie 1500 metrów
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Najlepszy Amerykanin w biegu finałowym, w mistrzostwach występowali też zawodnicy z innych krajów
- ↑ a b W 1888 odbyły się mistrzostwa NAAAA i AAU
- ↑ a b c d e f g h i j k Oznacza lata, w których mistrzostwa były również eliminacjami do igrzysk olimpijskich, w innych latach były to odrębne imprezy
- ↑ Zawody przeniesiono na kolejny rok z powodu pandemii COVID-19
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Rod Dixon