Rodzina Leonarda da Vinci

REF orange.svg
Ten artykuł od 2019-12 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł.
(Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające).
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Leonardo da Vinci był nieślubnym synem przyszłego florenckiego prawnika i księgowego ser Piera da Vinci i dziewczyny o imieniu Caterina lub Catarina. Mimo iż urodzenie nieślubnego dziecka nie wzbudzało w XV w. we Włoszech zbytniego wstydu, to minimalizowało szanse potomka na karierę zawodową w takich szanowanych profesjach jak prawnik, czy medyk.

Od strony ojca

Ród da Vinci

Da Vinci był rodem notariuszy. Członkowie rodu cieszyli się dobrym imieniem i pozycją. Prowadzili interesy w mieście i posiadali gospodarstwa na wsi. Domem pokoleń ich rodziny z XIV w. była Florencja, zaś Vinci było domem ich przodków, gdzie mieli dziedziczny majątek.

Członkowie rodziny

  • Albiera da Vinci – ur. w 1436 r., zm. w 1464 r. córka bogatego florenckiego notariusza z rodziny Amadorich, siostra Alessandra, od 1452 r. pierwsza żona ser Piera (młodszego). Pochodziła z szanowanej rodziny mieszczańskiej. Po ok. 12 latach bezpłodności umarła przy porodzie. Została pochowana w czerwcu 1464 r.
  • Alessandro Amadori – brat Albiery, kanonik w Fiesole. Leonardo bardzo długo utrzymywał z nim kontakt.
  • Antonio da Vinci (młodszy) – ur. w 1476 r. pierwszy syn ser Piera (młodszego) z prawego łoża.
  • Antonio da Vinci (starszy) – ur. w 1372 r., zm. ok. 1465 r., syn ser Piera (starszego), mąż Lucii, ojciec ser Piera (młodszego), Giuliana, Violante i Francesca. Jako jedyny z rodu da Vincich nie wykonywał zawodu notariusza. Zamiast tego wybrał życie ziemianina. Pasjonowała go gra w tryktraka. Ze sporządzonego w 1427 r. zeznania podatkowego wiadomo, że był wówczas właścicielem gospodarstwa w Costereccia, znajdującego się niedaleko Vinci i kilku mniejszych posiadłości. Posiadał też 2 działki budowlane w Vinci, jedną w obrębie murów, drugą poza nimi. Po 1427 r. rodzina mieszkała w domku na wsi. Właściciel domu był winny Antoniowi pieniądze, więc odbierał dług mieszkając tam bez płacenia. W 1433 r. rodzina przeniosła się do Vinci.
  • Francesca da Vinci – ur. w 1450 r. córka Giuliana Lanfrediniego, od 1465 r. druga żona ser Piera (młodszego).
  • Francesco da Vinci – ur. w 1436 r., zm. w 1507 r. syn Antonia (starszego) i Lucii. Podobnie jak ojciec nie chciał zostać notariuszem. Zajmował się hodowlą jedwabników. Pomagał w pracy przy rodzinnym gospodarstwie. Nie miał żadnych potomków. W 1472 r. zawarł z Pierem (młodszym) umowę w sprawie ziemi, o której poświadczał Antonio di Piero Buti del Vacca di Accattabriga. Darzył wielką sympatią Leonarda, któremu zapisał w testamencie cały swój majątek, czemu sprzeciwiły się prawowite dzieci ser Piera (młodszego).
  • Giovanni da Vinci – zm. w 1406 r. w Hiszpanii syn Guida Antonio.
  • Giuliano da Vinci – ur. w 1427 r. syn Antonia (starszego) i Lucii. Najprawdopodobniej zmarł w dzieciństwie, gdyż zeznania podatkowe wymieniają go tylko raz.
  • Giulio Lanfredini – ojciec Franceski.
  • Guglielm da Vinci – syn ser Piera (młodszego). Jego syn w 1624 r. sprzedał budynek w Anchiano (przypuszczalne miejsce narodzin Leonarda) dla zakonu z Florencji.
  • ser Guido Antonio da Vinci – syn ser Michela, ojciec Giovanniego i ser Piera (starszego). Był z zawodu notariuszem.
  • Lucia da Vinci – ur. w 1392 r. córka notariusza z rodziny Toia di Bacchereto, żona Antonia (starszego), matka ser Piera (młodszego), Giuliana, Violante i Francesca. Jej dom rodzinny znajdował się na wschodnim stoku Mont’Albano, niedaleko Vinci. Jej rodzina zajmowała się produkcją ceramiki.
  • Lucrezia di Guglielmo Cortigiani – czwarta żona ser Piera (młodszego). Urodziła mu siedmioro synów i dwie córki.
  • Margherita di Gacopo di Guglielmo – córka Francesca di Gacopo di Guglielmo. Trzecia żona ser Piera (młodszego). Urodziła mu dwóch synów: Antonia i Guglielma.
  • ser Michele da Vinci – ojciec ser Guida Antonio.
  • ser Piero da Vinci (młodszy) – ur. 19 kwietnia 1426 r., zm. 9 lipca 1504 r. we wtorek o godzinie siódmej, syn Antonia (starszego) i Lucii, ojciec Guglielma, Leonarda i Antonia (młodszego), florencki prawnik i księgowy. Należał do klasy średniej. W jego chrzcie uczestniczyło sześcioro rodziców chrzestnych. W 1452 r. ożenił się z Albierą di Giovani Amadori. Przed zawarciem związku małżeńskiego para podpisała intercyzę. Z tego związku nie narodziło się żadne dziecko. Rok po śmierci Albiery (1464 r.) ożenił się z Francescą. Przed 1466 r. wyjechał z Vinci. Małżonkowie zamieszkali przy Via delle Prestanze, przy północnym rogu Palazzo della Signoria. Budynek należał do gildii Arte dei Mercanti. Ser Piero wynajmował go za 24 floreny rocznie. W 1467 r. zyskał tytuł notariusza i prawo wykonywania zawodu. W 1472 r. zawarł z Franceskiem umowę w sprawie ziemi, o której poświadczał Antonio di Piero Buti del Vacca di Accattabriga. Następnie przez kilka lat praktykował w Pistoi. W 1475 r. ożenił się po raz trzeci. Później przebywał w Pizie, ale szybko wrócił do Florencji. Jego insygnium notarialne, widniejące na umowie z listopada 1458 r. dotyczącego Rucellaich, przedstawia obłok z literą P w środku, z wychodzącym z niego mieczem.
  • ser Piero da Vinci (starszy) – syn Guida Antonio, ojciec Antonia (starszego). Był najsłynniejszym notariuszem z rodu da Vincich. Zyskał uznanie we Florencji w drugiej połowie XIV w. W 1360 r. zyskał uprawnienia do wykonywania zawodu. W 1361 r. został posłem Florencji na dworze w Sassoferrato, potem zaś był notariuszem Signorii.
  • Violante da Vinci – ur. w 1432 r. córka Antonia (starszego) i Lucii. Zamieszkała w Pistoi po wyjściu za mąż.

Od strony matki

Rodzina Buti

Przez pokolenia rodzina uprawiała ziemię w Campo Zeppi, na wzniesieniu nad rzeką Vincio, niedaleko na zachód od Vinci. Ziemia ta była jej własnością. Wartość domu wynosiła 10 florenów, a ziemi 60. Ziemie uprawne dostarczały 5 buszli ziarna, a winnice 4 baryłki wina rocznie. W hierarchii społecznej członkowie rodziny znajdowali się stopień wyżej od dzierżawców rolnych, jednakże ledwo wystarczało im pieniędzy na podstawowe potrzeby, a ich zeznania podatkowe z XV w. świadczą, że zaczęło im się gorzej powodzić.

Członkowie rodziny

Antonio di Piero Buti del Vacca di Accattabriga – ur. w ok. 1428 r., zm. ok. 1490 r. wieśniak z wioski Vinci, syn Monny Piery i Piera, mąż Cateriny, ojciec Piery, Marii, Lisabetty, Francesca i Sandry. Jego przezwisko można przetłumaczyć jako „ten, który szuka zaczepki”. Antonio zajmował się obróbką kamienia, wypalając wapno na zaprawę murarską do wyrobów garncarskich i na nawóz. Jego dzierżawiony (w latach 1449–1453) od mnichów z florenckiego klasztoru San Pier Martire piec znajdował się w Mercatale, niedaleko na południe od Vinci. W 1469 r. ser Piero da Vinci (młodszy) wynajął dla niego ten piec. Antonio uczestniczył 8 września 1470 r. w zamieszkach podczas obchodów narodzin Marii Panny. W 1472 r. poświadczał zawarcie umowy w sprawie ziemi przez ser Piera (młodszego) i Francesca da Vincich. Kilka lat później był we Florencji świadkiem testamentu uwierzytelnionego notarialnie przez ser Piera da Vinci. Zaś w sierpniu 1480 r. sprzedawał działkę zwaną Caffaggio dla rodziny Ridolfich. Później Antonio podzielił majątek w Campo Zeppi z bratem Jacopem.

  • Antonia Buti del Vacca – druga żona Piera. Mieszkała razem z mężem w Campo Zeppi.
  • Caterina Buti del Vacca (lub Catarina) – ur. ok. 1427 r. matka Leonarda, Piery, Marii, Lisabetty, Francesca i Sandry. Nie wiadomo kim była, wieśniaczką czy córką drwala. W 1453 r. wzięła za męża Antonia di Piero Buti del Vacca. Było to małżeństwo z rozsądku, do którego nakłonili ją Vinci, dając w wianie sporą ilość pieniędzy.
  • Fiore Buti del Vacca – żona Jacopa, matka Lisy, Simony i Michele. Mieszkała razem z rodziną w Campo Zeppi.
  • Francesco Buti del Vacca – ur. 1461 r., zm. w 1491 r. syn Antonia i Cateriny. Został ochrzczony w kościele parafialnym San Pantaleone. W dzieciństwie mieszkał razem z rodziną w Campo Zeppi. Potem zaciągnął się do wojska i zginął od pocisku, wystrzelonego ze spingardy.
  • Jacopo Buti del Vacca – syn Monny Piery i Piera, mąż Fiore, ojciec Lisy, Simony i Michele. Mieszkał razem z rodziną w Campo Zeppi. Potem doszło do podziału majątku z bratem Antoniem.
  • Lisa Buti del Vacca – córka Jacopa i Fiore. W dzieciństwie mieszkała razem z rodziną w Campo Zeppi.
  • Lisabetta Buti del Vacca – córka Antonia i Cateriny. Została ochrzczona w kościele parafialnym San Pantaleone. Mieszkała razem z rodziną w Campo Zeppi.
  • Maria Buti del Vacca – córka Cateriny i Antonia. Została ochrzczona w kościele parafialnym San Pantaleone. Mieszkała razem z rodziną w Campo Zeppi.
  • Michele Buti del Vacca – córka Jacopa i Fiore. W dzieciństwie mieszkała razem z rodziną w Campo Zeppi.
  • Monna Piera Buti del Vacca – pierwsza żona Piera, matka Jacopa i Antonia.
  • Piera Buti del Vacca- ur. w 1454 r. córka Cateriny i Antonia. Została ochrzczona w kościele parafialnym San Pantaleone. Mieszkała razem z rodziną w Campo Zeppi.
  • Piero Buti del Vacca – mąż Monny Piery, a potem Antonii, ojciec Jacopa i Antonia. Mieszkał w Campo Zeppi.
  • Sandra Buti del Vacca – ur. w 1463 r. córka Antonia i Cateriny. Została ochrzczona w kościele parafialnym San Pantaleone. W dzieciństwie mieszkała razem z rodziną w Campo Zeppi.
  • Simona Buti del Vacca – córka Jacopa i Fiore. W dzieciństwie mieszkała razem z rodziną w Campo Zeppi.

Drzewo genealogiczne

4. Antonio da Vinci (starszy)   
  2. ser Piero da Vinci (młodszy)
5. Lucia da Vinci    
   1. Leonardo da Vinci
6. NN  
  3. Caterina II  
7. NN   
 

Zobacz też

Bibliografia

  • Buchholz E. L., Leonardo da Vinci, Życie i twórczość, Pracownia Wydawnicza „ElSet”, 2005, ​ISBN 3-8331-1830-X​.
  • Charles Nicholl, Leonardo da Vinci, Lot wyobraźni, Małgorzata Grabowska (tłum.), Andrzej Grabowski (tłum.), Warszawa: Wyd. W.A.B, 2006, ISBN 83-7414-220-0, ISBN 978-83-7414-220-5, OCLC 76276150.