Roman Wajda

Roman Wajda
Ilustracja
podpułkownik saperów podpułkownik saperów
Data i miejsce urodzenia

22 lipca 1901
Zasław, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

8 grudnia 1974
Londyn, Wielka Brytania

Przebieg służby
Lata służby

1941-1946

Siły zbrojne

Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie II RP,
Poland badge.jpg Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

4 Batalion Saperów,
3 Dywizja Strzelców Karpackich: 3 Karpacki Batalion Saperów

Stanowiska

dowódca plutonu,
oficer wyszkolenia,
dowódca kompanii

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-ukraińska,
wojna polsko-bolszewicka,
II wojna światowa (bitwa o Monte Cassino, Bitwa o Ankonę, bitwa o Bolonię)

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941) Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino Medal Wojska 1939–1945 Star Italy Star War Medal 1939–1945

Roman Ludwik Wajda (ur. 22 lipca 1901 w Zasławiu, zm. 8 grudnia 1974 w Londynie) – polski inżynier, podpułkownik saperów Wojska Polskiego, główny pomysłodawca budowy Polskiego Ośrodka Społeczno-Kulturalnego w Londynie, wykładowca i działacz polonijny w Wielkiej Brytanii.

Życiorys

Dawny budynek Komunalnej Kasy Oszczędności w Sanoku. Obecnie Bank Pekao
(c) Danny Robinson, CC BY-SA 2.0
Budynek POSK w Londynie

Urodził się 22 lipca 1901 w Zasławiu[1] w rodzinie dróżnika kolejowego. Uczęszczał do szkoły realnej w pobliskim Zagórzu. Następnie edukację kontynuował w Zakładzie Naukowo-Wychowawczym Ojców Jezuitów w Chyrowie. Brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej, a później wojnie polsko-bolszewickiej. Po demobilizacji w 1921 zdał maturę i podjął studia na Politechnice Lwowskiej. W 1926 roku uzyskał dyplom inżyniera dróg i mostów. Po studiach powołany do Wojska Polskiego. W Szkole Podchorążych Piechoty w Gródku Jagiellońskim otrzymał awans na stopień podporucznika rezerwy saperów. Został awansowany na stopień porucznika rezerwy w korpusie oficerów inżynierii i saperów ze starszeństwem z dniem 2 stycznia 1932[2]. W 1934 był oficerem rezerwowym 4 batalionu saperów[3].

Po ślubie z Olgą Świgost, w 1931 roku przeprowadził się do Sanoka. Tam objął stanowisko Naczelnika Wydziału Technicznego w magistracie. Współpracował z burmistrzem miasta, Janem Rajchlem, w kierunku rozbudowy i upiększenia miasta[4]; był odpowiedzialny za elektrownię, wodociągi i kanalizację, odnowienie rynku, ratusza, rewitalizację terenów miejskich i rozbudowę, budowę Komunalnej Kasy Oszczędności w latach 1935–1937 (obecnie budynek przy ul. Tadeusza Kościuszki 4), zabudowę ulicy Mickiewicza, plany regulacji lewego brzegu Sanu. W 1933 został wybrany członkiem zarządu sanockiego oddziału Polskiego Czerwonego Krzyża[5]. W 1936 został członkiem sanockiego komitetu Zjazdu Górskiego zorganizowanego w sierpniu 1936 w Sanoku[6]. Do 1939 był członkiem sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”[7]. Wraz z rodziną (miał syna Andrzeja i córkę Martę) zamieszkiwał przy ulicy Bartosza Głowackiego.

Po agresji ZSRR na Polskę próbował przedrzeć się na Węgry, ale został aresztowany przez NKWD w Worochcie i osadzony w więzieniu w Stanisławowie, a następnie we lwowskich Brygidkach. Skazany na pięć lat łagru w Workucie. W 1941 roku zwolniony na mocy układu Sikorski-Majski wyjechał do Guzaru w Uzbeckiej SRR, gdzie tworzyła się Armia Andersa. Przydzielony do pułku saperów, jako dowódca plutonu, a następnie oficer wyszkolenia. W sierpniu 1942 zlecono mu referat spraw budowlanych w dowództwie armii. W Iraku otrzymał rozkaz budowy szpitala w Kirkuku. Jako oficer saperów służył w 3 Dywizji Strzelców Karpackich. W stopniu kapitana był dowódcą kompanii parkowej 3 Karpackiego Batalionu Saperów[8]. Brał udział w walkach we Włoszech nad rzeką Arno, pod Monte Cassino, Ankoną, rzeką Senio i pod Bolonią. Po walkach nadzorował budowę cmentarzy wojennych na Monte Cassino, w Loreto i Bolonii. Został awansowany na stopień pułkownika saperów[1].

W czasie wojny jego żona prowadziła wyszynk na stacji kolejowej w Nowym Łupkowie, w 1944 roku została wywieziona do Niemiec, a następnie powróciła do Sanoka. Po latach rozłąki otrzymała wiadomość od męża i wraz z dziećmi udała się do Włoch, gdzie spotkali się 22 listopada 1946 roku w Ankonie. Następnie przenieśli się w Wielkiej Brytanii. Osiedlili się w Delamere Park nieopodal Cuddington i Chester.

Roman Wajda uczestniczył w życiu i rozwoju emigracji polskiej. Wykładał w Polish University College oraz w Battersea College of Technology Uniwersytetu Londyńskiego[1][9]. W latach 1958–1960 był prezesem Stowarzyszenia Techników Polskich w Wielkiej Brytanii[10]. Członek i przewodniczący Wydziału Przyrodniczo-Matematycznego Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie. Stał na czele Polskiego Ośrodka Społeczno-Kulturalnego (POSK) w Londynie, działającego od 23 lipca 1964[11]. Był inicjatorem i głównym orędownikiem budowy w dzielnicy Hammersmith nowego gmachu POSK-u, otwartego w 1974[12][13], w którym siedzibę znalazły polskie placówki[14][15]. Był członkiem założycielem Koła Lwowian w Londynie[14].

Na początku 1966 został wiceprzewodniczącym Polskiej Rady Bibliotecznej, powstałej z inicjatywy Zjazdu Zjednoczenia Polskiego w Wielkiej Brytanii[16]. Zmarł 8 grudnia 1975 w Londynie[1], na krótko przed oddaniem do użytku zachodniej części budynku POSK. Został pochowany na cmentarzu Putney Vale w Londynie[1]

Po latach córka Marta Wajda-Spohn przekazała zbiory z księgozbioru ojca i Czesława Woyno na rzecz Miejskiej Biblioteki Publicznej w Sanoku[17][18].

Wyróżnienia i odznaczenia

Przypisy

  1. a b c d e Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 28, s. 92, Czerwiec 1975. Koło Lwowian w Londynie. 
  2. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 166.
  3. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 679.
  4. Edward Zając, Sanockie biografie, Sanok 2009, s. 134-135.
  5. Starostwo powiatowe w Sanoku. Stowarzyszenia i związki 1930-1939 (zespół 23, sygn. 17, nr mikr. 160760). Archiwum Państwowe w Przemyślu, s. 356.
  6. Program Zjazdu Górskiego w Sanoku 1936 r. 14–17 sierpnia. Warszawa: 1936, s. 9.
  7. Tadeusz Miękisz: Zarys historii Tow. Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku w 50-tą rocznicę jego istnienia. Sanok: Polskie Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”, 1939, s. 40.
  8. Adam Szugajew, Mieczysław Lutomski: Saperzy w służbie Polsce. Londyn: Stowarzyszenie Polskich Saperów na Obczyźnie, 1985, s. 509-510.
  9. Karolina Grodziska: Polskie Groby na Cmentarzach Londynu. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 1995, s. 421.
  10. Historia. stpuk.org. [dostęp 2018-10-25].
  11. Miasto nad Tamizą. tripod.com. [dostęp 2013-07-28].
  12. Organizacje polonijne. 14. Polski Ośrodek Społeczno-Kulturalny (POSK) (pol.). msz.gov.pl. [dostęp 2013-07-28].
  13. POSK. W: SPK. Historia federacji. Londyn: Stowarzyszenie Polskich Kombatantów, 2013, s. 295.
  14. a b Pierwszy lokator POSK-u. „Biuletyn”. Nr 50, s. 94-95, Grudzień 1985. Koło Lwowian w Londynie. 
  15. POSK po czterdziestce (pol.). mojawyspa.co.uk. [dostęp 2013-07-28].
  16. Dobrosława Platt: Biblioteka Polska w Londynie 1942–2012. W: Dobrosława Platt (red.): Politycy i pisarze emigracji polskiej po roku 1939. Rzeszów-Londyn: Instytut Pamięci Narodowej / Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Oddział w Rzeszowie, 2016, s. 18. ISBN 978-83-8098-084-6.
  17. Z księgozbioru Czesława Woyno i Romana Wajdy (pol.). biblioteka.sanok.pl. [dostęp 2013-07-28].
  18. Z armii Andersa – do sanockiej biblioteki. „Tygodnik Sanocki”, s. 3, 25 maja 2007. ISSN 1232-6534 (pol.). 

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
POL Krzyż Walecznych (1941) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1941).
Polish Centre, King Street, W6 - geograph.org.uk - 851361.jpg
(c) Danny Robinson, CC BY-SA 2.0
Polish Centre, King Street, W6 There has been a Polish community in the Hammersmith/Acton area for many years, long before Poland's entry to the EU or even the fall of the Iron Curtain. Many of the original settlers would have been Allied servicemen during World War 2. This is their cultural centre.
4 Kościuszki Street in Sanok 2013.jpg
Autor: Lowdown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Budynek przy ul. Kościuszki 4 w Sanoku, stan w 2013
Poland badge.jpg
Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
Roman Wajda.JPG
Roman Wajda
PL Epolet pplk.svg
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
POL Krzyż Monte Cassino BAR.svg
Baretka: Krzyż Monte Cassino
POL Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami (1942) BAR.svg
Baretka: Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami – II RP (1942).
Italy Star BAR.svg
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0
POL Medal Wojska BAR.svg
Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape .