Ronald Agénor

Ronald Jean-Martin Agénor

Państwo	Haiti
Data i miejsce urodzenia	13 listopada 1964 Rabat
Wzrost	180 cm
Gra	praworęczny, jednoręczny bekhend
Status profesjonalny	1983
Zakończenie kariery	2002
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	3
Najwyżej w rankingu	22 (8 maja 1989)
Australian Open	2R (1990)
Roland Garros	QF (1989)
Wimbledon	2R (1989, 1993)
US Open	4R (1988)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	111 (14 lipca 1986)
Roland Garros	1R (1986, 1988)
US Open	1R (1986)

Ronald Jean-Martin Agénor (ur. 13 listopada 1964 w Rabacie) – haitański tenisista.

Agénor urodził się w Maroku, w Rabacie. Posiada, oprócz obywatelstwa haitańskiego, obywatelstwo amerykańskie.

Jego ojcem był Frederic Agénor, dyplomata, pod koniec lat 80. minister rolnictwa Haiti.

Latem 2002 roku Agénor ożenił się z aktorką i modelką Tonyą Williams, z którą ma dwie córki – Saschę Lourdes, ur. 1 czerwca 2003 i Chloe Iman, ur. 30 czerwca 2005.

Agénor, poza tenisową karierą, wydał dwie płyty – Kids On The Road i Waves Of Love.

W czasie kariery sportowej został honorowym konsulem Haiti w Bordeaux.

Kariera tenisowa

Ronald Agénor rozpoczął treningi tenisowe jako 10-latek, początkowo pod opieką starszego brata Lionela. W 1982 roku był klasyfikowany na pozycji nr 8. w światowym rankingu juniorów, dotarł do półfinału turnieju Orange Bowl, nazywanego często nieoficjalnymi mistrzostwami świata juniorów w tenisie. W tym samym roku zdobył jedyny w historii tenisa haitańskiego tytuł mistrzowski igrzysk Ameryki Środkowej i Karaibów w Hawanie.

W 1983 roku rozpoczął karierę zawodową, którą kontynuował do 2002 roku.

W 1984 roku wystąpił w pokazowym turnieju tenisa na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles, ale w I rundzie przegrał ze Stefanem Edbergiem.

W 1986 roku po raz pierwszy awansował do półfinału zawodów rangi ATP World Tour, w Bordeaux oraz do finału debla, również w Bordeaux, w parze z Mansurem Bahramim.

W 1987 roku dotarł do trzech finałów ATP World Tour w grze pojedynczej – Gstaad, Bordeaux, Bazylea – wszystkie jednak przegrał. Rok później ponownie był finalistą w Bordeaux.

W 1989 roku wygrał swój pierwszy turniej rangi ATP World Tour w Atenach, pokonując w decydującym meczu Kenta Carlssona. Tego samego roku dotarł do ćwierćfinału wielkoszlemowego Rolanda Garrosa, pokonując m.in. Sergiego Bruguerę. Przegrał w czterech setach z Michaelem Changiem. W sierpniu 1989 roku Agénor osiągnął swoją najwyższą pozycję w rankingu światowym – nr 22.

W 1990 roku wygrał dwa turnieje – w Genui i Berlinie.

Po śmierci ojca w 1992 roku zaliczył okres nieco gorszych startów, wypadając na pewien czas z czołowej setki rankingu. W lipcu 1993 roku po raz ostatni udało mu się osiągnąć finał turniejowy ATP World Tour – w Båstad uległ Horstowi Skoffowi.

W latach 1996–1997 praktycznie zawiesił występy i wydawało się, że zamierza zakończyć karierę. Podjął jednak jeszcze raz próbę powrotu do czołówki światowej – w wieku 33 lat, startując z pozycji nr 790. na świecie i bez dostępu do „dzikich kart” w ważnych turniejach, przebijał się przez turnieje niższej rangi, podobnie jak na początku kariery. Pod koniec 1999 roku odzyskał miejsce w czołowej setce rankingu, a w kolejnym sezonie wystąpił we wszystkich turniejach wielkoszlemowych. Był wówczas najstarszym zawodnikiem w gronie stu najlepszych na świecie od czasu Jimmy’ego Connorsa w 1992 roku.

Agénor reprezentował Haiti w Pucharze Davisa w latach 1990–2001 i 2008. Do niego należy rekord wygranych spotkań w grze pojedynczej (27), wygranych spotkań w grze podwójnej (12), wygranych spotkań ogółem (39).

Po zakończeniu kariery Agénor zajął się prowadzeniem własnej akademii tenisowej w Los Angeles.

Finały w turniejach ATP World Tour

Gra pojedyncza (3–5)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	1987	Gstaad	Ceglana	Emilio Sánchez	2:6, 3:6, 6:7
Finalista	2.	1987	Bordeaux	Ceglana	Emilio Sánchez	7:5, 4:6, 4:6
Finalista	3.	1987	Bazylea	Twarda (hala)	Yannick Noah	6:7, 4:6, 4:6
Finalista	4.	1988	Bordeaux	Ceglana	Thomas Muster	3:6, 3:6
Zwycięzca	1.	1989	Ateny	Ceglana	Kent Carlsson	6:3, 6:4
Zwycięzca	2.	1990	Genua	Ceglana	Tarik Benhabiles	3:6, 6:4, 6:3
Zwycięzca	3.	1990	Berlin	Dywanowa (hala)	Aleksandr Wołkow	4:6, 6:4, 7:6
Finalista	5.	1993	Båstad	Ceglana	Horst Skoff	5:7, 6:1, 0:6

Gra podwójna (0–2)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	1986	Bordeaux	Ceglana	Mansur Bahrami	Jordi Arrese David de Miguel	5:7, 4:6
Finalista	2.	1995	Dżakarta	Twarda	Shūzō Matsuoka	David Adams Andriej Olchowski	5:7, 3:6

Bibliografia

• Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20]  (ang.).
• Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-08-20]  (ang.).
• Profil na stronie sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-12)].