Rozchodnik ościsty

Rozchodnik ościsty
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	Saxifraganae
Rząd	skalnicowce
Rodzina	gruboszowate
Rodzaj	rozchodnik
Gatunek	rozchodnik ościsty
	Nazwa systematyczna
	Sedum rupestre L.; Sp. Pl. 431 1753
Synonimy
	Sedum reflexum L.;
	Sedum reflexum L.;

Pęd kwiatowy

Rozchodnik ościsty (Sedum rupestre L., właśc. Petrosedum rupestre (L.) P.V. Heath^[4]) – gatunek rośliny należący do rodziny gruboszowatych. Pochodzi z Europy oraz Kaukazu^[5]. Na stanowiskach naturalnych występuje również w Polsce. W wielu krajach jest uprawiany jako roślina ozdobna.

Morfologia

Pokrój: Pędy kwiatonośne, o wysokości do 30 cm, nieliczne, początkowo haczykowato zagięte oraz słabo ulistnione. Pędy płonne gęsto ulistnione i sinawozielone, płożące się, tworzą gęste darnie.
Liście: Grube, równowąskowałeczkowate, w nasadzie u spodu z tępym wyrostkiem.
Kwiaty: Duże, złocistożółte lub cytrynowożółte, zebrane w szczytowe baldachogrona.
Owoce: Wzniesiony mieszek.

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Rośnie na skałach, piaszczyskach i w lasach sosnowych. Kwitnie od czerwca do sierpnia, zapylany jest przez owady.

Zastosowanie

Roślina ozdobna. Tworzy bardzo ładne, jasnozielone kępy szczelnie zakrywające podłoże. Podczas kwitnienia pokrywa się dywanem kwiatów bardzo chętnie odwiedzanych przez pszczoły. Rozmnaża się z sadzonek, Nie ma wymagań co do gleby, wytrzymuje dobrze suszę. Najlepiej rośnie na słonecznym stanowisku. Rozmnaża się go poprzez sadzonki wiosną i latem^[6].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-07-11] (ang.).
↑ ^a ^b The Plant List. [dostęp 2014-11-20].
↑ Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39 – 91, 2016. DOI: 10.3372/wi.46.46105.
↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-05].
↑ Bolesław Chlebowski, Kazimierz Mynett: Kwiaciarstwo. Warszawa: PWRiL, 1983. ISBN 83-09-00544-X.

Bibliografia

Halina Strzelecka (red.), Józef Kowalski (red.): Encyklopedia zielarstwa i ziołolecznictwa. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13132-2.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-07-11] (ang.).

[TPL-3] The Plant List. [dostęp 2014-11-20].

[4] Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39 – 91, 2016. DOI: 10.3372/wi.46.46105.

[grin-5] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-05].

[6] Bolesław Chlebowski, Kazimierz Mynett: Kwiaciarstwo. Warszawa: PWRiL, 1983. ISBN 83-09-00544-X.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne