Rudka (gmina Ruda-Huta)

Rudka
wieś
Ilustracja
Kaplica rzymskokatolicka pw. św. Brata Alberta (Chmielowskiego)
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

chełmski

Gmina

Ruda-Huta

Liczba ludności (2011)

180[1]

Strefa numeracyjna

82

Kod pocztowy

22-110[2]

Tablice rejestracyjne

LCH

SIMC

0106431

Położenie na mapie gminy Ruda-Huta
Mapa konturowa gminy Ruda-Huta, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Rudka”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Rudka”
Położenie na mapie powiatu chełmskiego
Mapa konturowa powiatu chełmskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Rudka”
Ziemia51°15′56″N 23°39′26″E/51,265556 23,657222
Niezrealizowany projekt szkoły powszechnej w Rudce, 1925
Rudka na mapie Rzeczypospolitej (Rizzi Zannoni) z 1772 r.
Rudka na mapie Galicji Zachodniej, 1803 r.
Rudka na mapie topograficznej Królestwa Polskiego z 1839 roku
Rudka na mapie Wojskowego Instytutu Geograficznego z 1933 r.
Uherka we wsi Rudka

Rudkawieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Ruda-Huta[3][4].

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa chełmskiego.

Wieś nad rzeką Uherką, położona jest przy drodze wojewódzkiej nr 816 DorohuskWłodawa. W l. 1867–1954 miejscowość należała do gminy Świerże. Miejscowość dzieli się na Rudkę i Rudkę Kolonię. Wieś stanowi sołectwo gminy Ruda-Huta[5]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 180 mieszkańców[1] i była jedenastą co do wielkości miejscowością gminy Ruda-Huta.

Integralne części wsi

Integralne części wsi Rudka[3][4]
SIMCNazwaRodzaj
1026467Podlesieczęść wsi
0106448Polaczęść wsi
0106454Sosnowiecczęść wsi

Historia

Pod kon. XVIII i na pocz. XIX w. Rudka wchodziła w skład dóbr uhruskich, w 1836 r. wraz z dobrami rządowymi Ruda zakupionych przez Henryka Kamieńskiego. Według stanu z 1827 r. Rudka stanowiła własność rządową należącą do parafii Uhrusk, liczyła 31 domów i 215 mieszkańców. 19 lutego 1863 r. pod Rudką stoczona została potyczka oddziałów powstańczych dowodzonych przez Oswalda Radziejowskiego i Kazimierza Bogdanowicza z kolumną wojsk rosyjskich dowodzonych przez kapitana Raguzę. W trakcie walk poległo ok. 11 powstańców, 14 zostało rannych. Podczas pierwszej wojny światowej wieś została spalona, a mieszkańcy zmuszeni do wyjazdu za Bug. W l. 1918-1922 większość z nich powróciła do Rudki. Według spisu powszechnego z 30 września 1921 r. Rudkę zamieszkiwało 414 osób, z których narodowość polską deklarowało 396, rusińską (ukraińską) 1, żydowską 17, wyznanie rzym.-kat. 20, prawosławne 371, ewangelickie 6, mojżeszowe 17. W okresie międzywojennym we wsi mieściła się polska szkoła powszechna.

Z początkiem drugiej wojny światowej część mieszkańców wyjechała na tereny okupowane przez ZSRR. Po drugiej wojnie światowej w 1947 r. w ramach akcji „Wisła” ok. 90 rodzin wysiedlono na tereny północno-zachodniej Polski. Po latach część z nich powróciła w rodzinne strony. W 1956 r. miejscowość została zelektryfikowana. W Rudce znajduje się kaplica rzymskokatolicka pw. św. Brata Alberta Chmielowskiego należąca do parafii w Rudzie Hucie oraz zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów, protestanckiej wspólnoty o charakterze ewangelicznym. W miejscowości do wiosny 2015 r. funkcjonował sklep. W 2000 r. wieś zamieszkiwało około 230 osób.

Przypisy

  1. a b GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1097 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-23].
  4. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23]. 
  5. Jednostki pomocnicze gminy Ruda-Huta. Urząd Gminy Ruda-Huta. [dostęp 2015-10-16].

Bibliografia

  • Tabella miast, wsi i osad Królestwa Polskiego, t. II, Warszawa 1827, s. 148
  • Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. IV: Województwo lubelskiej, Warszawa 1924, s. 15.
  • A. Franecki, Ślady dziejów gminy Ruda Huta, Chełm-Ruda Huta 2010.
  • A. Wawryniuk, Leksykon miejscowości powiatu chełmskiego, Chełm 2002.

Media użyte na tej stronie

Lublin Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lublin Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 52.35 N
  • S: 50.20 N
  • W: 21.52 E
  • E: 24.25 E
Rudka na mapie Galicji Zachodniej, 1803 r..jpg
Rudka (powiat chełmski) na mapie Galicji Zachodniej, 1803 r.
Rudka na mapie topograficznej Krolestwa Polskiego 1839 (2).jpg
Rudka (powiat chełmski) na mapie topograficznej Królestwa Polskiego z 1839 roku
Kaplica w Rudce.jpg
Autor: Pogoda, Licencja: CC BY-SA 3.0
Kaplica rzymskokatolicka w Rudce (parafia św. Stanisława BM i Niepokalanego Serca NMP w Rudzie Hucie)
Rudka na mapie Wojskowego Instytutu Geograficznego z 1933 r..jpg
Rudka (powiat chełmski, gmina Ruda Huta) na mapie Wojskowego Instytutu Geograficznego z 1933 r.
Projekt szkoly powszechnej w Rudce, 1925.jpg
Niezrealizowany projekt szkoły powszechnej w Rudce (pow. chełmski),1925
Uherka.jpg
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Hniszów na mapie Rzeczypospolitej (Rizzi Zannoni) z 1772 r..jpg
Hniszów (Nizow), powiat chełmski, na mapie Carte de la Pologne divisée par provinces et palatinats et subdivisée par districts construite par J. A. B. Rizzi Zannoni, Paryż 1772