Rudnia (sielsowiet Michałki)

Rudnia

Рудня

Państwo	Białoruś
Obwód	homelski
Rejon	mozyrski
Sielsowiet	Michałki
Populacja (2009) • liczba ludności	900[1]
Nr kierunkowy	+375 2351
Tablice rejestracyjne	3
Położenie na mapie Białorusi (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Rudnia
51°53′30″N 29°12′20″E/51,891667 29,205556
Portal Białoruś

Rudnia (biał. Рудня; ros. Рудня) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie homelskim, w rejonie mozyrskim, siedziba administracyjna sielsowietu Michałki.

Położenie

Miejscowość znajduje się 27 km na południe od Mozyrza, 160 km od Homla. Leży nad rzeką Mytwą (dopływ Prypeci), znajduje się tutaj stacja kolejowa Mytwa (na linii Kalinkowicze-Owrucz).

Historia

Według źródeł pisanych miejscowość jest znana od początku XIX wieku jako wieś w ujeździe mozyrskim w guberni mińskiej. Według spisu ludności z 1897 r. we wsi Nowa Rudnia istniała szkoła pisania, a w folwarku o tej samej nazwie młyn wodny i sukienniczy. W 1908 r. otwarto szkołę parafialną, która mieściła się w wynajmowanym chłopskim domu.

W 1931 r. zorganizowano kołchoz. Podczas Wielkiej wojny ojczyźnianej na froncie zginęły 34 osoby. 4 czerwca 1985 roku wieś ustanowiono siedzibą sielsowietu^[2]. W związku z budową kompleksu przemysłowego "Mozyrz" w 1992 r. do wsi przesiedlono mieszkańców wsi Michałki. W 2009 roku miejscowość otrzymała status agromiasteczka^[3]. Jest siedzibą sowchozu "Mozyrski", działają w niej tartak, młyn, szkoła średnia i szkoła muzyczna, Dom Kultury, biblioteka, przedszkole, przychodnia, poczta oraz sklep.

W 1999 roku otwarto Kościół Chrześcijan Wiary Ewangelicznej „Światło Życia”, który liczy około 100 członków.

Miejsce martyrologii

Przy drodze z Mozyrza, niedaleko wsi, od połowy lat 90. XX w. znajduje się pięciometrowy kamienny krzyż. Stoi w miejscu zbiorowej mogiły ofiar NKWD rozstrzelanych i pochowanych w tym miejscu w latach 30. XX wieku. Na tablicy znajduje się napis "W tym lesie w latach 1937-1939 przeprowadzano masowe rozstrzelania i pochówki niewinnych mieszkańców Polesia / Ofiary nieuzasadnionych represji politycznych." O ofiarach leżących w masowych grobach wiadomo niewiele^[4].

Podczas wielkiego terroru w latach 1937-1938 mozyrski departament NKWD wykorzystywał ten odległy obszar do mordowania więźniów politycznych. Na początku lat 90. XX w. masowe groby zbadano i obecnie są uważane za jedyne oficjalnie uznane groby ofiar wielkiego terroru w rejonie mozyrskim. Liczba ofiar nie jest znana. Według oficjalnych danych spoczywa tu około 500 osób^[4].

Przypisy