Rudolph Minkowski

Rudolph Minkowski
Rudolph Leo Bernhard Minkowski
Ilustracja
Rudolph Minkowski (1934)
Data i miejsce urodzenia

28 maja 1895
Strasburg

Data i miejsce śmierci

4 stycznia 1976
Berkeley

Zawód, zajęcie

fizyk, optyk, astronom

Narodowość

niemiecka

Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Uczelnia

Uniwersytet w Getyndze, Uniwersytet Hamburski, Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley

Odkryte planetoidy: 1
(1620) Geographos[i]14 września 1951

Rudolph Leo Bernhard Minkowski (ur. 28 maja 1895 w Strasburgu[1], zm. 4 stycznia 1976 w Berkeley[1]) – amerykański astronom pochodzenia niemieckiego-żydowskiego[1].

Życiorys

Był synem Oskara Minkowskiego i bratankiem Hermanna Minkowskiego. Uczył się w gimnazjach w Kolonii, Greifswaldzie i Wrocławiu[1]. Od dzieciństwa interesował się astronomią[1]. W 1913 roku rozpoczął studia na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Wrocławskiego, ale przerwał je z powodu wybuchu I wojny światowej, w czasie której służył w armii niemieckiej[1]. Po wojnie kontynuował studia, uzyskując tytułu doktora w 1921 u Rudolfa Ladenburga[2].

Po doktoracie pracował na uczelniach w Getyndze (z Maksem Bornem i Jamesem Franckiem) i Hamburgu (privatdozent od 1926)[1]. W 1926 ożenił się z Luise David, córką sędziego[1][3]. W Getyndze i początkowo w Hamburgu pracował nad fizyką atomową i widmami spektralnymi, by potem zająć się astronomią[1].

W obserwatorium hamburskim poznał swego długoletniego przyjaciela Waltera Baadego oraz Bernharda Schmidta, którego konstrukcje teleskopów potem wykorzystywał[1]. W 1930 został profesorem Uniwersytetu Hamburskiego[2]. Po dojściu Hitlera do władzy, stracił ze względu na żydowskie pochodzenie stanowisko profesora i w 1935 roku wyemigrował do Stanów Zjednoczonych razem z żoną i dziećmi, Evą i Hermannem[1]. Tam od lipca 1935[2] pracował razem z Baadem[1] w Mount Wilson Observatory[4]. W 1940 otrzymał obywatelstwo USA[2]. Uczestniczył w przygotowywaniu obserwatorium Palomar[1]. Kierował projektem Palomar Observatory Sky Survey, który tworzył atlas fotograficzny północnego nieba z wykorzystaniem teleskopów Schmidta[1].

Krótko przed przejściem na emeryturę odkrył w 1960 największe znane wówczas (do 1975) przesunięcie ku czerwieni w galaktyce 3C 295[4][5]. Po przejściu na emeryturę w latach 1961–1965 pracował na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley[4]. Gościnnie wykładał także na University of Wisconsin-Madison[1].

Prowadził badania pozostałości supernowych, zwłaszcza ich widm spektralnych. Razem z Baadem podzielił je dwa nowe typy: typ 1 i 2. Zidentyfikowali optycznie źródła szeregu sygnałów radiowych, m.in. galaktyki Cygnus A, Perseus A oraz pozostałości supernowych Cassiopeia A, Puppis A[4].

Odkrył mgławicę planetarną Minkowski 2-9. W 1942 odnalazł gwiazdę centralną mgławicy Kraba[4][5]. W 1950 odkrył kometę nieokresową C/1950 K1 (Minkowski)[6], a w 1951 współodkrył (wraz z Albertem Wilsonem) planetoidę (1620) Geographos[7].

Wyróżnienia i upamiętnienie

W 1957 został wybrany do National Academy of Sciences[5][1]. W 1961 został uhonorowany Złotym Medalem Catherine Wolfe Bruce[4][1]. W 1968 z okazji stulecia uniwersytetu Berkeley przyznano mu doktorat honoris causa uczelni[1].

Krater Minkowski na Księżycu upamiętnia Rudolfa i Hermanna Minkowskich[8]. Na cześć Rudolfa – poza mgławicą Minkowski 2-9 – nazwana została także planetoida (11770) Rudominkowski[4] oraz tak zwany obiekt Minkowskiego w sąsiedztwie galaktyki NGC 541[9]. Jego nazwiskiem bywa także określana mgławica Minkowski 92, znana także jako IRAS 19343+2926 lub ślad buta (ang. Footprint Nebula).

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r Donald E. Osterbrock, Rudolph Minkowski 1895—1976, National Academy of Sciences, 1983 (ang.).
  2. a b c d Seth B. Nicholson, AWARD OF THE BRUCE GOLD MEDAL TO DR. RUDOLPH MINKOWSKI, „Publications of the Astronomical Society of the Pacific”, 73 (431), 1961, DOI10.1086/127627 (ang.).
  3. Minkowscy mieli razem trójkę dzieci: Evę, Hermanna i Thomasa.
  4. a b c d e f g Rudolph Leo Bernhard Minkowski. Department of Physics & Astronomy at Sonoma State University, 2021-06-17. [dostęp 2022-07-17]. (ang.).
  5. a b c Leonard V. Kuhi. Rudolph L. Minkowski. „Physics Today”, 1976-03. DOI: 10.1063/1.3023389. [dostęp 2022-07-17]. (ang.). 
  6. C/1950 K1 (Minkowski) w bazie Minor Planet Center (ang.)
  7. (1620) Geographos w bazie Minor Planet Center (ang.)
  8. Minkowski on Moon. [w:] Gazetteer of Planetary Nomenclature [on-line]. IAU, USGS Astrogeology Science Center, NASA. [dostęp 2016-08-18]. (ang.).
  9. Gijs A. Verdoes Kleijn, Stefi A. Baum, P. Tim de Zeeuw, Chris P. O'Dea. Hubble Space Telescope Observations of Nearby Radio-Loud Early-Type Galaxies. „The Astronomical Journal”. 118 (6), s. 2592–2617, grudzień 1999. DOI: 10.1086/301135. arXiv:astro-ph/9909256. Bibcode1999AJ....118.2592V. (ang.). 

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Minkowski,Rudolph 1934 London.jpg
Autor: GFHund, Licencja: CC BY 3.0
Physicist Rudolph Minkowski, 1934 at London (International Conference on Physics)