Rufina i Justa
| męczennice | |
 Święte Justa i Rufina (obraz Bartoloméa Estebana Murillo) | |
| Data urodzenia | w III w. |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | ok. 287 lub 305 Hispalis (dzis. Sewilla) |
| Czczone przez | Kościół katolicki |
| Wspomnienie | 17 lipca |
| Atrybuty | naczynia gliniane |
| Patronki | Sewilli, garncarzy |
| Szczególne miejsca kultu | Katedra Najświętszej Marii Panny w Sewilli |
Rufina i Justa (zm. ok. 287[1] lub 305[2]) – męczennice z Sewilli z czasów prześladowania chrześcijan za panowania Dioklecjana, święte Kościoła katolickiego[3].
Obie panie miały być siostrami i córkami garncarza[2] oraz zajmować się handlem porcelaną[3].
W procesji pogańskiej ku czci Adonisa[3], lub syryjskiej bogini Salambo[2], zniszczyły figurę bożka, a następnie zostały aresztowane i torturowane przez gubernatora Diogeniana. Rufina została ścięta, a następnie spalona, Justa miała utonąć w studni (według innych źródeł, również została spalona)[1]. Biskup Sabin zebrał ich szczątki i pogrzebał[2].
Ich wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 17 lipca (niegdyś 19 lipca)[3].
Są patronkami Sewilli i garncarzy[2][4].
Ich atrybutami są naczynia gliniane[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Justa (Justus) and Rufina VV MM (RM) (ang.). St. Patrick Catholic Church, archidiecezja waszyngtońska. [dostęp 2014-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].
- ↑ a b c d e f Rufina (niem.). Ökumenisches Heiligenlexikon. [dostęp 2014-11-01].
- ↑ a b c d Rufina i Justa, męczennice z Sewilli.. Deon.pl. [dostęp 2014-11-01].
- ↑ Joachim Schäfer: Justa (niem.). Ökumenisches Heiligenlexikon. [dostęp 2014-11-23].
Media użyte na tej stronie
La obra representa a las vírgenes y mártires Santa Justa y Santa Rufina, y pertenece a la serie realizada por Murillo para la iglesia del convento de Capuchinos de Sevilla, donde se situaba en el retablo mayor. Las santas, que son prototipos de belleza popular sevillana, es una de las pinturas más famosas del pintor, y las hermanas aparecen representadas con las palmas del martirio y con unas vasijas de barro alusivas a su condición de vendedoras de cerámica. En sus manos sostienen la torre de la catedral de Sevilla, La Giralda, pues según la tradición evitaron su desplome en el terremoto de 1504. Las espléndidas representaciones de santos del conjunto de Capuchinos, los complejos juegos de luces de algunas escenas, son claros frutos de su madurez artística. Madurez técnica que se trasluce en las pinceladas de prodigiosa soltura, vaporosas, con las que deshace las formas, anunciando la sensibilidad del siglo venidero.