Rumianek (województwo wielkopolskie)

Artykuł

52°27′28.7″N 16°37′13.9″E

- błąd

4 m

WD

52°27'N, 16°37'E, 52°29'N, 16°40'E

- błąd

2293 m

Odległość

977 m

Rumianek
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

poznański

Gmina

Tarnowo Podgórne

Liczba ludności (2011)

323[1]

Strefa numeracyjna

61

Kod pocztowy

62-080[2]

Tablice rejestracyjne

PZ

SIMC

0597400

Położenie na mapie gminy Tarnowo Podgórne
Mapa konturowa gminy Tarnowo Podgórne, po lewej znajduje się punkt z opisem „Rumianek”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Rumianek”
Położenie na mapie powiatu poznańskiego
Mapa konturowa powiatu poznańskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Rumianek”
Ziemia52°27′28,7″N 16°37′13,9″E/52,457972 16,620528

Rumianekwieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Tarnowo Podgórne[3], nad rzeką Samą.

Historia

Pierwsze wzmianki pochodzą z 1288 r. W roku 1580 właścicielem wioski był Marcin Nagórski. W 1582 r. przeszedł w ręce Piotra Potulickiego, a w 1767 r. właścicielem stał się Ignacy Twardowski.

W XVI w. Rumianek powiązany był z dobrami szlacheckimi Ceradz. W 1645 r. dziedziczył tu Paweł Gembicki, kasztelan santocki wraz z małżonką Barbarą z Rozdrażewskich, którzy tego roku sprzedali swoje dobra, w tym Ceradz Kościelny, Rumianek, Jankowice i Lusówko, Zygmuntowi ze Skrzypna Twardowskiemu, sekretarzowi królewskiemu za 86 000 zł W następnym roku Paweł Gembicki przeniósł oprawę swojej małżonki wynoszącą 40 000 zł na dobra Lubikowo, Hersztop (obecnie Niedrzwica k. Skwierzyny), Dłusko i Karczewko. Świadczy to o przejściu wspomnianych majętności w ręce rodziny Twardowskich. Rumianek wraz ze wspomnianymi miejscowościami jeszcze w końcu XVII w. należał do Twardowskich. W 1686 r. wspomniano o Mariannie Gorajskiej, wdowie po Wacławie Twardowskim, właścicielce Rumianka i Jankowic[4].

Opis włoski z 1698 r. sporządzony po śmierci Franciszka Twardowskiego, podaje że wieś przyjęto od dzierżawcy Cieszkowskiego. Istniał tu niewielki dworek. We wsi mieszkali zagrodnik, rataj[4].

W okresie zaborów

21 czerwca 1886, na mocy dekretu królewskiego utworzona została specjalna agencja rządowa – Królewska Komisja Osadnicza dla Prus Zachodnich i Prowincji Poznańskiej. Zaopatrzona w olbrzymie środki finansowe komisja organizowała szeroko zakrojoną akcję wykupu dóbr ziemskich od Polaków i innych zainteresowanych, a w dalszej kolejności prowadzili parcelację tych majątków dla osadników niemieckich. Komisja rozpoczęła wykup posiadłości od września 1886 r. Stosunkowo szybko, przedstawiciele tej organizacji dotarli do właścicieli majątków w Kokoszczynie, Górze, Tarnowie i Rumianku[5].

Parcelacja całości wykupionych gruntów przeprowadzona została w dwóch fazach, ze względu na zbyt małą początkowo liczbę kolonistów chętnych do osiedlania się w tym kompleksie. W 1898 r. zasiedlone zostało Marianowo, Karolewo, Kokoszczyn i Góra, a dopiero w 1900 r. wieś Rumianek i pozostałe tereny podworskie w Tarnowie[6].

W II Rzeczypospolitej

Na skutek zmian administracyjnych przeprowadzonych w 1935 r. powiat poznański został podzielony na gminy, a te na gromady. Uległy likwidacji obszary dworskie, które włączono do gromad. Rumianek został włączony do gromady Tarnowo Podgórne, która wraz z 10 pozostałymi gromadami (Tarnowo, Ceradz Kościelny, Jankowice, Kokoszczyn, Krzyżowniki, Lusowo, Sady, Swadzim i Wysogotowo) tworzyła gminę z siedzibą w Tarnowie[7].

W okresie powojennym

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Przypisy

  1. Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 czerwca 2015)].
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1115 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1892, 2013-02-13. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2016-06-03]. 
  4. a b Stryjkowski 1999 ↓, s. 26.
  5. Stryjkowski 1999 ↓, s. 68.
  6. Stryjkowski 1999 ↓, s. 71.
  7. Stryjkowski 1999 ↓, s. 82.

Bibliografia

  • K. Stryjkowski: Dzieje Tarnowa Podgórnego. Poznań – Tarnowo Podgórne: 1999.

Media użyte na tej stronie

Greater Poland Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Greater Poland Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 53.70 N
  • S: 51.05 N
  • W: 15.68 E
  • E: 19.19 E
Poznań County location map02.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Poznań County with urbanized area highlighted. Geographic limits of the map:
  • N: 52.69 N
  • S: 52.14 N
  • W: 16.43 E
  • E: 17.41 E
Tarnowo Podgórne (gmina) location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa gminy Tarnowo Podgórne, Polska