Ryszard Karski

Ryszard Karski
Data i miejsce urodzenia

16 maja 1926
Borek

Data śmierci

13 stycznia 2019

Minister handlu zagranicznego
Okres

od 10 lipca 1981
do 31 października 1981

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Następca

Tadeusz Nestorowicz

Minister handlu zagranicznego i gospodarki morskiej
Okres

od 18 lutego 1980
do 3 lipca 1981

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Jerzy Olszewski

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Ryszard Piotr Karski (ur. 16 maja 1926 w Borku – obecnie część Jedlicz, zm. 13 stycznia 2019[1] w Skolimowie) – polski doktor nauk ekonomicznych, urzędnik państwowy i dyplomata. Minister handlu zagranicznego i gospodarki morskiej (1980–1981) oraz minister handlu zagranicznego (1981), ambasador PRL w Austrii i w Niemczech Zachodnich.

Życiorys

Urodził się w rodzinie chłopskiej[2] jako syn Romana i Heleny. Ukończył Wyższe Studium Nauk Społeczno-Gospodarczych w Katowicach (1949), Politechnikę Warszawską (1956) i Akademię Handlową w Krakowie (1960); w 1976 otrzymał w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie, stopień doktora nauk ekonomicznych za pracę pt. „Wymiana handlowa Austrii z europejskimi krajami socjalistycznymi (RWPG)”[3].

W okresie 1949–1957 pracował na stanowiskach kierowniczych w resorcie przemysłu chemicznego, równocześnie był asystentem na Wydziale Inżynieryjno-Ekonomicznym Politechniki Warszawskiej. Od 1957 pełnił kierownicze stanowiska w resorcie handlu zagranicznego, m.in. pracownika i zastępcy dyrektora Centrali Handlu Zagranicznego „Ciech” (1957–1962)[2], zastępcy przedstawiciela handlowego PRL we Frankfurcie nad Menem (1962–1967) oraz dyrektora departamentu planowania w Ministerstwie Handlu Zagranicznego (1967–1969), równocześnie wykładowcy w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. W okresie od lipca 1969 do kwietnia 1973 był podsekretarzem stanu w tym ministerstwie, a od kwietnia 1973 do lipca 1978 ambasadorem PRL w Austrii. Po powrocie z placówki od lipca 1978 do lutego 1980 był podsekretarzem stanu i I zastępcą ministra w Ministerstwie Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej. Od 29 grudnia 1979 do 18 lutego 1980 był kierownikiem, od 18 lutego 1980 do 3 lipca 1981 ministrem handlu zagranicznego i gospodarki morskiej, a od 10 lipca 1981 do 31 października 1981 ministrem handlu zagranicznego. W okresie kwiecień 1982 do sierpnia 1987 pełnił funkcję prezesa Polskiej Izby Handlu Zagranicznego, a od 10 sierpnia 1987 do 24 sierpnia 1990 był ambasadorem PRL/RP w Niemczech Zachodnich. W latach 1986–1987 członek Prezydium Rady Społeczno-Gospodarczej przy Sejmie PRL. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Skolimowie[4].

Należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej od 1959 do 1990, a od lutego 1980 do lipca 1981 był zastępcą członka Komitetu Centralnego PZPR. Był także członkiem Rady Redakcyjnej organu teoretycznego i politycznego KC PZPR Nowe Drogi.

Otrzymał m.in.[5]:

Przypisy

  1. Ryszard Karski (pol.). nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2019-01-17].
  2. a b Tadeusz Mołdawa: Ludzie władzy 1944–1991, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1991, s. 370.
  3. Spis doktoratów SGPiS/SGH.
  4. Nekrolog, nekrologi.wyborcza.pl.
  5. Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 509–510.
  6. M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1113.
  7. M.P. z 1955 r. nr 99, poz. 1387.

Bibliografia

  • Leksykon Historii Polski z 1995
  • Wydawnictwo wymiennokartkowe PAP – styczeń 1990
  • Biogram IPN
  • Tadeusz Mołdawa: Ludzie władzy 1944–1991, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1991

Media użyte na tej stronie

Gen. Wojciech Jaruzelski 13 grudnia 1981.JPG
Gen. Wojciech Jaruzelski przygotowuje się w studiu telewizyjnym do odczytania przemówienia informującego o wprowadzeniu stanu wojennego. Warszawa, 13 XII 1981
Piotr Jaroszewicz 1977.jpg
Autor: Bert Verhoeff for Anefo, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Bezoek van de Poolse premier Jaroszewicz aan het Pools oorlogskerkhof in Breda. Jaroszewicz in gesprek met o.m. kolonel Stasiak