Rzut stereograficzny

Z – środek rzutu, P′ – obraz punktu P
Panorama sferyczna wykonana przy użyciu projekcji stereograficznej
Przykład stereograficznej projekcji 3D z bieguna północnego na płaszczyźnie poniżej kuli

Rzut stereograficzny lub odwzorowanie stereograficzne – przekształcenie geometryczne, rzut środkowy sfery na płaszczyznę, w którym środkiem rzutu jest punkt sfery, zaś rzutnia jest styczna do sfery w antypodzie środka rzutu.

Podstawowe własności

Odwzorowanie stereograficzne jest wzajemnie jednoznaczne ze sfery z wyłączonym jednym punktem (środkiem rzutu) na płaszczyznę.

Odwzorowanie to jest wiernokątne: dwie linie na sferze i ich obrazy na płaszczyźnie przecinają się pod takim samym kątem (zob. Kąt między dwiema krzywymi).

Każdy okrąg na sferze, „przechodzący”[a] przez środek rzutu, odwzorowuje się na prostą na płaszczyźnie, zaś każdy inny okrąg na sferze odwzorowuje się na okrąg na płaszczyźnie.
W przekształceniu odwrotnym każda prosta na płaszczyźnie–rzutni odwzorowuje się na okrąg na sferze „przechodzący” przez środek rzutu, każdy okrąg na rzutni odwzorowuje się na okrąg na sferze.

Z dwu powyższych własności wynika, że w odwzorowaniu stereograficznym odwrotnym rodzina prostych równoległych na płaszczyźnie odwzorowuje się na rodzinę okręgów na sferze, „stycznych” w środku rzutu.

W kartografii

Odwzorowanie stereograficzne znane było w starożytnej Grecji – jego matematyczny opis dał Hipparchos z Nikei (II wiek p.n.e.).

W kartografii jest stosowane głównie (choć nie tylko) do przedstawiania obszarów podbiegunowych. Od innych rodzajów odwzorowania azymutalnego różni się tym, że jest wiernokątne, nie zachowuje jednak odległości ani pól.

W krystalografii

Odwzorowanie stereograficzne zostało wprowadzone do krystalografii w 1839 przez W.H. Millera.

Stosuje się je w celu wiernej prezentacji kątów pomiędzy normalnymi ścian. Umożliwia ona przedstawienie trójwymiarowych obiektów na płaszczyźnie z wiernym zachowaniem kątów.

Każda ściana, każda prosta i punkt reprezentowane są przez rzut punktu przecięcia sfery przez normalną na płaszczyznę równikową.

Uwagi

  1. Ściśle ujmując, rzutowany okrąg nie może przechodzić przez środek rzutu, ponieważ środek rzutu jest wyłączony z rzutowania (sam ze sobą nie definiuje prostej rzutującej, bo do zdefiniowania prostej niezbędne są dwa różne punkty). W tym przypadku mamy więc rzutowanie okręgu z wyłączonym jednym punktem – stąd cudzysłów.

Media użyte na tej stronie

Globe panorama03.jpg
Autor: Alexandre Duret-Lutz from Paris, France, Licencja: CC BY-SA 2.0
A 360-degree spherical panorama of a beach in Marigot, Saint Martin, from 9 images which uses stereographic projection to create a globe. This is called the "little planet" effect, when the area close to the point opposite to the center of projection becomes significantly enlarged. A detailed explanation of how it is done can be found here. This place is named Devil's Hole, located on the Low-lands area of the Saint Martin island (FWI)
Stereographic projection in 3D.png
This image illustrates in 3D a stereographic projection from the north pole onto a plane below the sphere.