Sébastien Buemi

Sébastien Buemi
Ilustracja
Sébastien Buemi na torze Silverstone Circuit podczas wyścigu 2013 6 Hours of Silverstone w FIA World Endurance Championship (2013)
Państwo

 Szwajcaria

Data i miejsce urodzenia

31 października 1988
Aigle

Sezon 2022
Seria

FIA World Endurance Championship

Zespół

Toyota Gazoo Racing

Samochód

Toyota GR010 Hybrid

Nr startowy

8

Partnerzy

Brendon Hartley
Ryō Hirakawa

Sukcesy

2006: Silver medal icon.svg Grand Prix Makau Formuły 3
2007: Silver medal icon.svg Formuła 3 Euro Series
2008: Silver medal icon.svg GP2 Asia Series
2013: Bronze medal icon.svg FIA World Endurance Championship
2013: Silver medal icon.svg 24h Le Mans
2014: Gold medal icon.svg FIA World Endurance Championship
2014: Bronze medal icon.svg 24h Le Mans
2014/2015: Silver medal icon.svg Formuła E
2015/2016: Gold medal icon.svg Formuła E
2017: Silver medal icon.svg FIA World Endurance Championship
2017: Silver medal icon.svg 24h Le Mans (w klasie LMP1)
2018: Gold medal icon.svg 24h Le Mans
2018/2019: Gold medal icon.svg FIA World Endurance Championship
2019: Gold medal icon.svg 24h Le Mans
2019/2020: Silver medal icon.svg FIA World Endurance Championship
2020: Gold medal icon.svg 24h Le Mans
2021: Silver medal icon.svg FIA World Endurance Championship
2021: Silver medal icon.svg 24h Le Mans
2022: Gold medal icon.svg 24h Le Mans

Strona internetowa
Sébastien Buemi testujący dla zespołu Toro Rosso w lutym 2009

Sébastien Buemi (ur. 31 października 1988 w Aigle) – szwajcarski kierowca wyścigowy. Mistrz Świata wyścigów długodystansowych z 2014 roku. Startował w Formule 1 w latach 2009-2011. Mistrz Formuły E z sezonu 2015/2016.

Życiorys

Początki kariery

W 2002 wystąpił w Italian Open Masters ICA Junior, gdzie zajął 2 miejsce z 77 punktami, oraz w European Championship ICA Junior w teamie Cegga Karts gdzie zdobył 1 miejsce. W 2003 roku w Swiss Championship Junior na gokarcie Intrepid (Maxter) i w zespole Cegga Karts był 13 w klasyfikacji z 40 punktami, w Italian Open Masters ICA Junior na gokarcie Intrepid (Maxter) i z teamem Intrepid Kart Technology zwyciężył z 82 punktami. Jeszcze w tym samym roku wystąpił w Andrea Margutti Trophy ICA Junior. W European Championship ICA Junior w teamie Intrepid Kart Technology ukończył mistrzostwa na 4. miejscu. Przestał jeździć na gokartach.

W 2004 roku zadebiutował w Niemieckiej Formule BMW. Pierwszy sezon ukończył na 3 miejscu w klasyfikacji generalnej mając 88 punktów. W kolejnym roku startów Buemiego w tej serii, wygrywając 7 wyścigów i jedno pole position zdobył tytuł wicemistrzowski, zdobywając 282 punkty. W tym roku wystartował również w Światowym Finale BMW, gdzie zajął 2 miejsce. Wystąpił też w jednej rundzie Hiszpańskiej Formuły 3, nie ukończył jej. W sezonie 2006 startował w Formule 3 Euroseries w zespole ASI Mücke Motorsport. Zdobywszy 31 punktów, w tym jedno podium ukończył sezon na 11 pozycji. Wystąpił również w prestiżowych zawodach, Grand Prix Makau i Formule 3 Masters at Zolder, gdzie zajął odpowiednio 2 i 4 miejsce. Startował w sześciu eliminacjach w Formule Renault 2.0 NEC i Eurocup w zespole Motopark Academy. Obie serie ukończył odpowiednio na 11 i 7 miejscu wygrywając trzy wyścigi i jedno pole position. Na przełomie 2006 i 2007 roku występował w barwach ekipy Szwajcarii w A1 Grand Prix, gdzie zajął 8 miejsce w generalce z dorobkiem 88 punktów. W 2007 kontynuował starty w F3, ponownie w barwach niemieckiej ekipy. Zdobył wtedy tytuł wicemistrzowski mając 95 punktów i przegrywając z Francuzem Romain Grosjean. Wygrał wówczas 3 wyścigi i zdobył dwa pierwsze pola startowe. Ponownie też wystąpił w nieoficjalnych mistrzostwach świata F3, tym razem jednak w teamie Kimiego Räikkönena. Zakończył je na 11 pozycji. Wystąpił również w 11 rundach GP2 w teamie ART Grand Prix. Zdobywszy 6 punktów ukończył ją na 21 miejscu w klasyfikacji generalnej.

Sezon 2008 rozpoczął od nowo utworzonej Azjatyckiej GP2. Startując w barwach ekipy Trust Team Arden zajął 2 miejsce ponownie przegrywając z rywalem sprzed roku w F3. Zgromadził w tym czasie 35 punktów z jednym zwycięstwem i czterema drugimi miejscami. Starty w tym zespole kontynuował również w głównej serii. Zdobył 50 punktów dwukrotnie wygrywając i osiągając dwa razy trzecie i raz drugie miejsce, został sklasyfikowany na 6 miejscu w klasyfikacji generalnej.

Formuła 1

W sezonie 2008 pełnił rolę kierowcy testowego w teamie Red Bull Racing w Formule 1. 17 września 2008 roku Szwajcar testował na torze Circuito Permanente de Jerez w bolidzie Scuderii Toro Rosso. Helmut Marko, doradca ds. motorsportu w Red Bull Racing powiedział, że tylko Sébastien jest gotowy na debiut w Scuderii Toro Rosso. 19 września 2008 roku szef zespołu Franz Tost w rozmowie ze szwajcarskim dziennikiem Le Matin zapowiedział, że chce by młody Szwajcar ścigał się w ekipie z Faenzy w sezonie 2009.

Buemi został oficjalnie potwierdzony jako kierowca wyścigowy zespołu Toro Rosso 9 stycznia 2009 roku. Jak sam twierdził, kontrakt na starty został podpisany już w grudniu.

Sezon 2009 rozpoczął od 7 miejsca w GP Australii i 2 punktów. W GP Malezji nie udało mu się zająć miejsca w punktowanej ósemce. GP Chin ukończył na 8 miejscu zdobywając punkt.

W sezonie 2010 punktował w GP Monako po karze nałożonej na Schumachera. Dwa wyścigi później, w GP Kanady zajął 8 miejsce, przez jedno (14) okrążenie prowadził w wyścigu.

Buemi w barwach Renault e.Dams

Formuła E

W sezonach 2014/2015[1], 2015/2016[2], 2016/2017[3], 2017/2018[4], 2018/2019[5], 2019/2020[6], 2020/2021[7] i 2021/2022[8] był zawodnikiem zespołu e.dams Renault (później Renault e.Dams i Nissan e.Dams). W sezonie 2015/2016 wygrał klasyfikację generalną kierowców (zdobył wtedy 155 punktów[9]). Aktualnie (11 kwietnia 2022) Buemi w wyścigach Formuły E odniósł 13 zwycięstw i 29 razy stanął na podium[10].

Wyniki

Formuła 1

SezonZespółSamochódPozycje startowe / w wyścigach
Silnik123456789101112131415161718192021
2009AustraliaMalezjaBahrajnHiszpaniaMonakoTurcjaWielka BrytaniaNiemcyWęgryUnia EuropejskaBelgiaWłochySingapurJaponiaBrazylia
Włochy Scuderia Toro RossoWłochy Toro Rosso
STR4
1320101615111820171115161913100610
Włochy Ferrari
056 2,4l V8
0716†0817989NU989NU15181616989NU1213†989NU989NU0708
2010BahrajnAustraliaMalezjaHiszpaniaMonakoTurcjaKanadaUnia EuropejskaWielka BrytaniaNiemcyWęgryBelgiaWłochySingapurJaponiaKorea PołudniowaBrazylia
Włochy Scuderia Toro RossoWłochy Toro Rosso
STR5
15121313151314151117161514141318162018
Włochy Ferrari
056 2,4l V8
16†989NU11989NU989NU1016080912989NU1212111410989NU1315
2011AustraliaMalezjaTurcjaHiszpaniaMonakoKanadaUnia EuropejskaWielka BrytaniaNiemcyWęgryBelgiaWłochySingapurJaponiaKorea PołudniowaIndieBrazylia
Włochy Scuderia Toro RossoWłochy Toro Rosso
STR6
10120916111715171924231116141513091314
Włochy Ferrari
056 2,4l V8
0813140914101013989NU1508989NU1012989NU09989NU989NU12

FIA World Endurance Championship

RokZespółKlasaSamochódSilnikWyniki w poszczególnych rundachPozycjaPunkty
2012[11]Toyota RacingLMP1Toyota TS030 HybridToyota 3.4 L V8 HybridSEBSPALMSSILSÃOBHRFUJSHANS0
NU
2013[12]Toyota RacingLMP1Toyota TS030 HybridToyota 3.4 L V8 HybridSILSPALMSSÃOCOAFUJSHABHR3106.25
342NU215NU1
2014[13]Toyota RacingLMP1Toyota TS040 HybridToyota 3.7 L V8 HybridSILSPALMSCOAFUJSHABHRSÃO1166
113311102
2015[14]Toyota RacingLMP1Toyota TS040 HybridToyota 3.7 L V8 HybridSILSPALMSNÜRCOAFUJSHABHR579
38854564
2016Toyota Gazoo RacingLMP1Toyota TS050 HybridToyota 2.4 L Turbo V6 HybridSILSPALMSNÜRMEXCOAFUJSHABHR860
1627NS5NU5434
2017Toyota Gazoo RacingLMP1Toyota TS050 HybridToyota 2.4 L Turbo V6 HybridSILSPALMSNÜRMEXCOAFUJSHABHR2183
116433111
2018/2019Toyota Gazoo RacingLMP1Toyota TS050 HybridToyota 2.4 L Turbo V6 HybridSPALMSSILFUJSHASEBSPALMS1198
11DK22111
2019/2020Toyota Gazoo RacingLMP1Toyota TS050 HybridToyota 2.4 L Turbo V6 HybridSILFUJSHABHRCOASPALMSBHR2202
21222212
2021Toyota Gazoo RacingHypercarToyota GR010 HybridToyota 3.5 L Turbo V6 HybridSPAALGMNZLMSBHRBHR2168
114221
2022Toyota Gazoo RacingHypercarToyota GR010 HybridToyota 3.5 L Turbo V6 HybridSEBSPALMSMNZFUJBHR2*96*
2NU12

24h Le Mans

RokZespółPartnerzySamochódKlasaOkr.Poz.Poz.
kl.
2012Japonia Toyota RacingWielka Brytania Anthony Davidson
Francja Stéphane Sarrazin
Toyota TS030 HybridLMP182NUNU
2013Japonia Toyota RacingWielka Brytania Anthony Davidson
Francja Stéphane Sarrazin
Toyota TS030 HybridLMP134722
2014Japonia Toyota RacingWielka Brytania Anthony Davidson
Francja Nicolas Lapierre
Toyota TS040 HybridLMP1-H37433
2015Japonia Toyota RacingWielka Brytania Anthony Davidson
Japonia Kazuki Nakajima
Toyota TS040 HybridLMP138688
2016Japonia Toyota Gazoo RacingWielka Brytania Anthony Davidson
Japonia Kazuki Nakajima
Toyota TS050 HybridLMP1384NSNS
2017Japonia Toyota Gazoo RacingWielka Brytania Anthony Davidson
Japonia Kazuki Nakajima
Toyota TS050 HybridLMP135882
2018Japonia Toyota Gazoo RacingHiszpania Fernando Alonso
Japonia Kazuki Nakajima
Toyota TS050 HybridLMP138811
2019Japonia Toyota Gazoo RacingHiszpania Fernando Alonso
Japonia Kazuki Nakajima
Toyota TS050 HybridLMP138511
2020Japonia Toyota Gazoo RacingNowa Zelandia Brendon Hartley
Japonia Kazuki Nakajima
Toyota TS050 HybridLMP138711
2021Japonia Toyota Gazoo RacingNowa Zelandia Brendon Hartley
Japonia Kazuki Nakajima
Toyota GR010 HybridHypercar36922
2022Japonia Toyota Gazoo RacingNowa Zelandia Brendon Hartley
Japonia Ryō Hirakawa
Toyota GR010 HybridHypercar38011

Seria GP2

RokZespółWyniki w poszczególnych eliminacjachPunktyPozycja
2007ART Grand PrixBahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Francja
FRA
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Turcja
TUR
Turcja
TUR
Włochy
ITA
Włochy
ITA
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
621
----7----NU201517NU1371410NU--
2008Trust Team ArdenHiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Turcja
TUR
Turcja
TUR
Monako
MON
Monako
MON
Francja
FRA
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
506
7263NU11NU14NWNU8716NU5437

Azjatycka Seria GP2

RokZespółWyniki w poszczególnych eliminacjachPunktyPozycja
2008Trust Team ArdenZjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Indonezja
IDN
Indonezja
IDN
Malezja
MAL
Malezja
MAL
Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
372
DKNU17NUNU2222

Podsumowanie startów

SezonSeria/wyścigZespółNrStartyPole PositionZwycięstwaPunktyPozycja końcowa
2004Niemiecka Formuła BMWNiemcy Lars Kaufmann Motorsport-202-883
2005Formuła BMW World FinaleNiemcy ASl Mücke Motorsport-----2
2005Niemiecka Formuła BMWNiemcy ADAC Berlin-Brandenburg e.V.-20772822
2005Hiszpańska Formuła 3Hiszpania Racing Engineering-1---niesklasyfikowany
2006Formuła 3 MastersNiemcy ASl Mücke Motorsport-----4
2006Grand Prix MakauWielka Brytania Carlin Motorsport-----4
2006Formuła Renault 2.0 NECNiemcy Motopart Academy-8121727
2006Formuła Renault 2.0 Euro CupNiemcy Motopart Academy-6-13311
2006Formuła 3 Euro SeriesNiemcy ASl Mücke Motorsport-20-13111
2006Formuła 3 Euro SeriesNiemcy ASl Mücke Motorsport-20-13111
2006/2007A1 Grand PrixSzwajcaria Team Switzerland-12--508
2007Formuła 3 Euro SeriesNiemcy ASl Mücke Motorsport-2023952
2007Grand Prix MakauWielka Brytania Räikkönen Robertson Racing-----11

Przypisy

  1. Sebastien Buemi i Nicolas Prost dołączyli do stawki Formuły E - Wyprzedź Mnie!, f1wm.pl [dostęp 2021-04-14] (pol.).
  2. Duval set to remain with Dragon Racing, www.motorsport.com [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  3. Jaguar Formula E team confirms Carroll, Evans during launch, www.motorsport.com [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  4. Sebastien Buemi, Nico Prost extend Renault e.dams Formula E deals, www.autosport.com [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  5. Formuła E: Nissan zakontraktował czołowego kierowcę Formuły 2, www.motorsport.v10.pl [dostęp 2021-04-14].
  6. Nissan e.dams retains Buemi and Rowland for season six, DOWNFORCE UK, 5 września 2019 [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  7. Buemi i Rowland potwierdzeni, pl.motorsport.com [dostęp 2021-04-14] [zarchiwizowane z adresu 2021-03-05] (pol.).
  8. Nissan zostaje w Formule E, pl.motorsport.com [dostęp 2022-04-11] (pol.).
  9. Driver Standings, FIA Formula E [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  10. Sébastien Buemi, FIA Formula E [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  11. 2012 FIA World Endurance Championship 6 Hours of Shanghai. [dostęp 2022-06-17]. (ang.).
  12. 2013 FIA World Endurance Championship 6 Hours of Bahrain. [dostęp 2022-06-17]. (ang.).
  13. 2014 FIA World Endurance Championship 6 Hours of São Paulo. [dostęp 2022-06-17]. (ang.).
  14. 2015 FIA World Endurance Championship 6 Hours of Bahrain. [dostęp 2022-06-17]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Silver medal icon.svg
An icon that represents a silver medal
Bronze medal icon.svg
An icon that represents a bronze medal
Gold medal icon.svg
An icon that represents a gold medal
Flag of Malaysia.svg
Flag of Malaysia – Jalur Gemilang (Stripes of Glory)
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Indonesia.svg
bendera Indonesia
Tororosso-buemi6-spain-2009-lrg.jpg
Autor: Martinbrundle, Licencja: CC BY 3.0
Sébastien Buemi during free practice in Spain 2009
Sebastian Buemi Jerez Feb 2009 3619.JPG
Autor: MorganaF1, Licencja: CC BY-SA 3.0
Sébastien Buemi in the Toro Rosso STR3, F1 testing session, Jerez 10-Feb-2009
Buemi spain 2010.JPG
Autor: Martinbrundle, Licencja: CC BY 3.0
Sébastien Buemi during free practice for the Spanish Grand Prix 2010.
Sébastien Buemi Formula E.jpg
Autor: Liondartois, Licencja: CC BY-SA 4.0
Stéphane Buemi Formula E
Flag of Abu Dhabi.svg
Flag of Abu Dhabi