Sławomir Żurawlow
 ppłk Sławomir Żurawlow (1988) | |
 podpułkownik | |
| Data i miejsce urodzenia | 6 kwietnia 1946 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1965–1991 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | dowódca strażnicy WOP |
| Odznaczenia | |
      | |
Sławomir Żurawlow (ur. 6 kwietnia 1946 w Siedlcach) – polski żołnierz, podpułkownik, I Sekretarz PZPR Górnośląskiej Brygady WOP. Żołnierz organu bezpieczeństwa państwa.
Życiorys
Biografię Sławomira Żurawlowa podano za: Sławomir Żurawlow: Moja Służba w Wojskach Ochrony Pogranicza 1965–1991. s. 1–58.
Urodził się 6 kwietnia 1946 roku w Siedlcach. Tam ukończył Szkołę Podstawową nr 8 i Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Prusa. Po ukończeniu szkoły średniej, 22 października 1965 roku został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej na Kursie Podchorążych Rezerwy (KPR) przy Oficerskiej Szkole WOP (OS WOP) w Kętrzynie, który ukończył 30 września 1966 roku.
1 października 1966 roku rozpoczął naukę w Oficerskiej Szkole WOP w Kętrzynie na kierunku zwiadu, którą ukończył 6 września 1968 roku i uzyskał stopień podporucznika. Przez cały okres nauki w OS WOP należał do kręgu instruktorów ZHP. Ponadto 12 listopada 1968 roku został członkiem PZPR. Po zakończeniu nauki, 7 września 1968 roku został skierowany jako żołnierz zawodowy do pełnienia służby w Górnośląskiej Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza (GB WOP) w Gliwicach i od 16 października 1968 roku do Placówki WOP Jaworzynka, gdzie pełnił służbę na stanowisku pomocnika, zastępcy i od 16 października 1972 roku dowódcy placówki[1], do 30 września 1973 roku. Od 1 października 1973 roku do 3 września 1976 roku wykonywał obowiązki pomocnika kierownika Referatu Zwiadu WOP w Wodzisławiu Śląskim.
Od 4 września 1976 roku do 30 czerwca 1979 roku studiował w Akademii Spraw Wewnętrznych na Wydziale Polityczno-Prawnym i 20 czerwca 1979 roku uzyskał tytuł zawodowy magistra prawa. Po ukończonych studiach od 1 lipca 1979 roku do 30 czerwca 1981 roku pełnił służbę na stanowisku oficera kierunkowego w Wydziale Zwiadu GB WOP w Gliwicach. Po kampanii wyborczej w 1981 roku został wybrany I Sekretarzem PZPR GB WOP i od 1 lipca 1981 roku rozpoczął służbę w Wydziale Politycznym GB WOP, którą pełnił do 1 stycznia 1984 roku. W grudniu 1981 roku (w czasie trwania stanu wojennego w Polsce) wyszedł z samodzielną inicjatywą powołania w Gliwicach, Obywatelskiego Komitetu Ocalenia Narodowego[a]. W grudniu 1983 roku przestał być I Sekretarzem i ponownie powierzono mu obowiązki w Wydziale Politycznym GB WOP. W grudniu 1984 roku został skierowany na półroczną praktykę do Zarządu Politycznego WOP w Warszawie. W czasie praktyki podjął studia podyplomowe w Studium Wiedzy o Związku Radzieckim i Stosunkach Polsko-Radzieckich przy Polskiej Akademii Nauk (1984-1985)[2]. Po powrocie do Gliwic, nadal pełnił służbę w Wydziale Politycznym i w lipcu 1985 roku został skierowany na Wyższy Kurs Doskonalenia Oficerów Politycznych (WKDO) w Łodzi z którego został odwołany[b] i o od 1 stycznia 1986 roku do 1 kwietnia 1987 roku pełnił obowiązki w kwatermistrzostwie GB WOP.
13 stycznia 1987 roku podjął służbę w Centrum Szkolenia WOP w Kętrzynie na stanowisku zastępcy komendanta kursów, którą pełnił do 2 kwietnia 1989 roku, kiedy to dostał przeniesienie do GB WOP w Gliwicach i 3 kwietnia 1989 roku objął obowiązki starszego instruktora w Wydziale Wychowawczym. We wrześniu 1990 roku rozpoczął studia w Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Katowicach, które ukończył 14 czerwca 1991 roku uzyskując kwalifikacje pedagogiczne. W sierpniu 1990 roku złożył prośbę do dowódcy WOP o zwolnienie i od tego czasu, to jest 18 września 1991 roku przebywał w dyspozycji dowódcy, kiedy to został zwolniony do rezerwy[3].
Jet członkiem Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego (ZBŻZiORWP). Pełnił funkcję zastępcy prezesa w Zarządzie ZŻWP Województwa Śląskiego i do 2022 roku Prezesa Koła ZŻWP nr 6 w Gliwicach[c]. Przez wiele lat był członkiem komisji rozjemczej przy ogródkach Polskiego Związku Działkowców „Ptasi Raj”. Kilkakrotnie był powoływany w skład komisji wyborczych lub mężów zaufania w wyborach do Sejmu i samorządów.
Życie rodzinne
Życie rodzinne Sławomira Żurawlowa podano za: Sławomir Żurawlow, Pododdziały Ochrony Pogranicza w Jaworzynce, Istebnej i Koniakowie – Rys historyczny 1922–2008, s. 7–8, 45.
Żonaty z Danutą Żurawlow, nazwisko rodowe Pleszak, ur. 15 marca 1948 roku w Cuckach (do czasu przejścia na emeryturę funkcjonariusz Izby Celnej w Cieszynie i Katowicach), z którą związek małżeński zawarł 6 września 1969 roku. Ma córkę Dorotę i dwóch synów Krzysztofa i Piotra.
Awanse
Awanse Sławomira Żurawlowa podano za: Sławomir Żurawlow, Moja Służba w Wojskach Ochrony Pogranicza 1965–1991, s. 19, 26, 29, 32, 40.
- podporucznik – 6 września 1968
- porucznik – 12 października 1972[4]
- kapitan – 12 października 1976[5]
- major – 12 października 1981[6]
- podpułkownik – 12 października 1988[7].
Publikacje Sławomira Żurawlowa
Publikacje Sławomira Żurawlowa podano za: Sławomir Żurawlow, Pododdziały Ochrony Pogranicza w Jaworzynce, Istebnej i Koniakowie – Rys historyczny 1922–2008, s. 89.
- Krótki Zarys historii Straży Granicznej, Gliwice 1990
- Krótki Zarys historii Korpusu Ochrony Pogranicza, Gliwice 1990
- Pododdziały Ochrony Pogranicza w Jaworzynce, Istebnej i Koniakowie – Rys historyczny 1922–2008, Gminny Ośrodek Kultury w Istebnej, Gliwice 2011
- Moja Służba w Wojskach Ochrony Pogranicza, Gliwice 2004 i 2010
- Moja Służba w Wojskach Ochrony Pogranicza 1965–1991, Gliwice 2011
- Garnizon Wojska Polskiego w Gliwicach Rys historyczny 1945–2014, Gliwice, 2014.
Odznaczenia
Odznaczenia Sławomira Żurawlowa podano za: Sławomir Żurawlow, Moja Służba w Wojskach Ochrony Pogranicza 1965–1991, s. 43–44.
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”[8]
- Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”[9]
- Srebrna Odznaka „Za zasługi w obronie granic PRL”
- Brązowa Odznaka „Za zasługi w ochronie granic PRL”
- Srebrna Odznaka „Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego”
Wiele innych medali i odznaczeń ministerialnych i urzędowych.
Uwagi
- ↑ 27 stycznia 1982 roku odbyło się pierwsze posiedzenie Komitetu Miejskiego Miasta Gliwice PRON w którym uczestniczył. Do października 1984 roku wchodził w skład Prezydium OKON, a następnie Rady Miejskiej PRON. Był uczestnikiem I Kongresu PRON (Żurawlow 2011a ↓, s. 35–36).
- ↑ Na wniosek Komitetu Miejskiego PZPR w Gliwicach, za skrytykowanie działań tego Ruchu, na plenarnym posiedzeniu Rady Miejskiej PRON w dniu 12 września 1985 roku.
- ↑ Do momentu samorozwiązania Koła ZŻWP nr 6 w Gliwicach.
Przypisy
- ↑ Rozkaz Dowódcy GB WOP nr 033 z dnia 19 października 1972 roku (Żurawlow 2011a ↓, s. 58).
- ↑ Żurawlow 2011b ↓, s. 94.
- ↑ Gacek 2005 ↓, s. 59.
- ↑ Zarządzenie Personalne nr 6560 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 7 października 1972 roku.
- ↑ Rozkaz Personalny nr 03877 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 4 października 1976 roku.
- ↑ Rozkaz Personalny nr 04641 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 6 października 1981 roku.
- ↑ Rozkaz Personalny nr 02427 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 20 września 1988 roku.
- ↑ Decyzja nr 1645/Kadr Ministra Obrony Narodowej z dnia 22 października 2008 roku.
- ↑ Decyzja nr 723/Kadr Ministra Obrony Narodowej z dnia 18 października 2002 roku.
Bibliografia
- Sławomir Żurawlow: Moja Służba w Wojskach Ochrony Pogranicza 1965–1991. Gliwice: 2011, s. 1–58.
- Sławomir Żurawlow: Pododdziały Ochrony Pogranicza w Jaworzynce, Istebnej i Koniakowie – Rys historyczny 1922–2008. Gliwice: Gminny Ośrodek Kultury w Istebnej, 2011, s. 1–92.
- Stefan Gacek: Górnośląska Brygada WOP. Rys historyczny 1945–1991. Gliwice: Wydawnictwo Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego, 2005.
Media użyte na tej stronie
Baretka: Srebrny Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
Baretka: Brązowy Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
Baretka: Brązowy Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Baretka: Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Baretka: Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
