SL-2 Czarny Kot
| ||
 | ||
| Dane podstawowe | ||
| Państwo |  Polska | |
| Konstruktor | Jerzy Drzewiecki | |
| Typ | szybowiec | |
| Konstrukcja | drewniana | |
| Załoga | 1 | |
| Historia | ||
| Data oblotu | 1924 | |
| Wycofanie ze służby | 1925 | |
| Liczba egzemplarzy | 1 | |
| Liczba wypadków | 1 | |
| Dane techniczne | ||
| Wymiary | ||
| Rozpiętość | 10,7 m | |
| Wydłużenie | 7,1 | |
| Długość | 5,7 m | |
| Wysokość | 1,8 m | |
| Powierzchnia nośna | 16 m² | |
| Dane operacyjne | ||
| Liczba miejsc | ||
| 1 | ||
| Użytkownicy | ||
| Polska | ||
SL-2 Czarny Kot – polski szybowiec amatorski zbudowany w dwudziestoleciu międzywojennym. Wziął udział w II Wszechpolskim Konkursie Szybowcowym.
Historia
W 1924 roku Jerzy Drzewiecki, student Politechniki Warszawskiej i członek Sekcji Lotniczej Koła Mechaników Studentów PW, opracował swą pierwszą konstrukcję – szybowiec SL-2 „Czarny Kot”. Prototyp został zbudowany w pomieszczeniach udostępnionych przez Centralne Warsztaty Lotnicze (CWL). Prawdopodobnie jeszcze w 1924 roku dokonano prób w locie szybowca na lotnisku mokotowskim. W październiku 1924 roku szybowiec został zaprezentowany na Wystawie Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej w Warszawie. W 1925 roku szybowiec został zgłoszony do udziału w II Wszechpolskim Konkursie Szybowcowym zorganizowanym na Oksywiu koło Gdyni w maju i czerwcu 1925 roku. Przeprowadzono w CWL remont szybowca, podczas którego usunięto uszkodzenia jakie szybowiec odniósł w trakcie wystawy i podczas przechowywania[1].
W połowie maja szybowiec został przetransportowany na miejsce konkursu, otrzymał numer konkursowy 6. Jego pilotem był kapitan Stanisław Jakubowski, pilot 1. pułku lotniczego, który wykonał 9 lotów o łącznym czasie 3 minut i 44 sekund. W pierwszym locie szybowiec pokonał dystans 170 m w ciągu 27 sekund oraz osiągnął wysokość ośmiu metrów ponad punkt startu. W drugim szybowiec utrzymał się w powietrzu przez 28 sekund[2]. Podczas trzeciego lotu szybowiec utrzymał się w powietrzu przez 31 sekund[3]. Podczas ostatniego lotu w dniu 6 czerwca 1925 roku szybowiec został uszkodzony[4]. W czasie uroczystego zakończenia konkursu pilot otrzymał V nagrodę w kategorii czas lotu w postaci nagród rzeczowych o wartości 250 zł. Konstruktor został uhonorowany dyplomem uznania[5][6].
Po zakończeniu konkursu przetransportowano szybowiec z powrotem do Warszawy, gdyż planowano jego użycie w konkursie szybowców w 1926 roku. Ten konkurs się nie odbył, a nieużywany szybowiec został skasowany[1].
Konstrukcja
Jednomiejscowy szybowiec konstrukcji drewnianej w układzie wolnonośnego górnopłatu. Kadłub o przekroju prostokątnym, kryty sklejką. Kabina pilota otwarta. Płat o obrysie prostokątnym, dwudzielny, dwudźwigarowy. Zamocowany do górnych podłożnic kadłuba[7]. Do pierwszego dźwigara kryty sklejką, dalej płótnem. Usterzenie krzyżowe, kryte płótnem. Lotki i stery napędzane linkami. Podwozie trójpunktowe z drewnianą płozą ogonową. Podwozie główne osiowe, dwukołowe, amortyzowane sznurem gumowym względem goleni[1][4].
Malowanie
Powierzchnie płócienne w naturalnym kolorze cellonu. Elementy drewniane pokryte lakierem bezbarwnym. Na boku kadłuba była namalowana sylwetka czarnego kota, na tyle kadłuba i na spodzie płata umieszczono nazwę szybowca – „S.L.2”[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Glass 1976 ↓, s. 359.
- ↑ Kulczyński 2018 ↓, s. 42.
- ↑ Kulczyński 2018 ↓, s. 43.
- ↑ a b Cynk 1971 ↓, s. 678.
- ↑ Młody Lotnik 10-11'1925 ↓, s. 13.
- ↑ Kulczyński 2018 ↓, s. 50-51.
- ↑ Skrzydlata Polska 37'1955 ↓, s. 16.
Bibliografia
- Jerzy B. Cynk: Polish aircraft 1893-1939. London: Putman & Company, 1971. ISBN 0-370-00085-4. OCLC 831346721.
- Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976. OCLC 830596725.
- Robert Kulczyński: II Wszechpolski Konkurs Szybowcowy Oksywie koło Gdyni (17 maja–14 czerwca 1925 roku). W: Bohaterowie drugiego planu: materiały zebrane i przygotowane z okazji konferencji popularnonaukowej poświęconej przeszłości lotnictwa z cyklu „Historia Skrzydłami Malowana” pod patronatem Prezydenta Koszalina, Koszalin, 8-9 czerwca 2018 r. Warszawa: Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego, 2018. ISBN 978-83-64424-48-9. OCLC 1101917462.
- Echa konkursu szybowców w Gdyni. „Młody Lotnik”. Nr 10-11/1925, 1925. Wydawnictwo Komitetu Stołecznego Ligi Obrony Powietrznej Państwa. OCLC 749292984.
- Zdzisław Gryglicki. Szybowiec S.L. 2. „Skrzydlata Polska”. 37/1955, 11 września 1955. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
SL-2 Czarny Kot
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 1919-13 grudnia 1927 ustanowiona ustawą z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. z 1919 r. Nr 69, poz. 416. Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "crimson" (#D91E3D, karmazyn). Proporcje 5:8.
Szybowiec SL-2 Czarny Kot podczas prób na lotnisku mokotowskim w 1924 r.