SM UB-34

SM UB-34
Ilustracja
Bliźniaczy SM UB-45 z załogą na Morzu Czarnym w 1916 roku
TypUB II
ProjektWerk 258
Historia
StoczniaBlohm & Voss, Hamburg
Początek budowy22 lipca 1915
Wodowanie28 grudnia 1915
 Kaiserliche Marine
Wejście do służby17 maja 1916
Wycofanie ze służby26 listopada 1918
Los okrętupoddany Royal Navy i zezłomowany w 1922
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu
279 ton
303 ton
Długość36,9 metra
Szerokość4,37 metra
Zanurzenie3,7 metry
Zanurzenie testowe50 metra
Rodzaj kadłubajednokadłubowy
Napęd
2 x silnik Diesla (270 KM), 2 x silnik elektryczny (280 KM)
2 wały napędowy, 2 śruby
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu
9,06 węzłów
5,71 węzła
Zasięg7030 Mm @ 5 węzłów (pow.)
45 Mm @ 4 węzły (zan.)
Uzbrojenie
4 (później 6) torped, armata 88 mm
Wyrzutnie torpedowe2 x 500 mm (dziób)
Załoga23 osób

SM UB-34 – niemiecki jednokadłubowy okręt podwodny typu UB II w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu w latach 1915-1916. Zwodowany 28 grudnia 1915 roku, wszedł do służby w Kaiserliche Marine 17 kwietnia 1916 roku. W czasie swojej służby, SM UB-34 odbył 21 patroli, podczas których zatopił 31 jednostek nieprzyjaciela[1].

Budowa

SM UB-34[a] należał do typu UBII, który był następcą typu UB I. Był średnim jednokadłubowym okrętem przeznaczonymi do działań przybrzeżnych, o prostej konstrukcji, długości 36,90 metrów, wyporności w zanurzeniu 274 BRT, zasięgu 7030 Mm przy prędkości 5 węzłów na powierzchni oraz 45 Mm przy prędkości 4 węzły w zanurzeniu[2]. W typie UBII poprawiono i zmodernizowano wiele rozwiązań, uważanych za wadliwe w typie UBI. Zwiększono moc silników, zaś pojedynczy wał napędowy zastąpiono dwoma. Okręty serii od UB-30 do UB-41, budowane w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, miały zwiększoną szerokość i długość, ich wyporność w zanurzeniu wzrosła do 303 BRT[2].

Służba

Pierwszym dowódcą okrętu został 10 czerwca 1916 roku mianowany Oberleutnant zur See Theodor Schultz[3]. Theodor Schultz dowodził okrętem do 16 marca 1916 roku. 27 lipca jednostka został przydzielona do I Flotylli, operował na obszarze centralnym Morza Północnego. W czasie służby w I Flotylli UB-34 zatopił 9 statków oraz jeden zajął jako pryz[4]. 21 października UB-34 zatopił pierwszy statek, był to norweski parowiec „Ull” o pojemności 1139 BRT[5]. Statek płynął z Narviku do Middlesbrough z ładunkiem rudy żelaza. Został zatopiony na Morzu Północnym około 70 mil na północny wschód od wybrzeży Buchan. 1 lutego UB-34 został przeniesiony do II Flotylli, w której służył do 10 września i operował u wschodnich wybrzeży Anglii. 7 lutego zatopił dwa statki brytyjskie. Pierwszym był parowiec „Corsican Prince” o pojemności 2776 BRT[6], płynący z ładunkiem tarcicy z Dundee do Dunkierki. Drugim parowiec „Saint Ninian” o pojemności 3026 BRT[7], płynący z ładunkiem pirytu. Oba statki zostały zatopione około 3 mil na wschód od Whitby. 17 marca Schultz został zastąpiony przez Ludwiga Schaafhausena, który dowodził okrętem do końca sierpnia zatapiając tylko jeden statek. 1 września dowództwo nad okrętem objął Hellmuth von Ruckteschel[8], a 10 września okręt został przeniesiony do V Flotylli. Pod dowództwem Hellmutha von Ruckteschela UB-34 zatopił 15 statków, jeden uszkodził i jeden zajął jako pryz[4]. 7 września 1917 roku 4 mile od Flamborough Head UB-34 zaatakował i uszkodził, zbudowany w tym roku brytyjski parowiec „Grelfryda” o pojemności 5136 BRT, płynący z South Shields do Port Said z ładunkiem węgla[9]. Dwadzieścia dni później w tej samej okolicy UB-34 zatopił parowiec „Greltoria” o pojemności 5136 BRT[10]. 31 marca 1918 roku czwartym dowódcą okrętu został mianowany Oberleutnant zur See Erich Förste[1]. 9 września okręt został przeniesiony do Flotylli Flandria, a jego ostatnim dowódcą został mianowany Hans Illing. 22 września pod jego dowództwem UB-24 zatopił ostatni statek. Był to brytyjski trawler używany przez Royal Navy „Elise” o pojemności 239 BRT. Statek został storpedowany i zatonął w czasie eskortowania konwoju u wybrzeży Blyth[11]. 6 października okręt został przydzielony do Flotylli Treningowej. 26 listopada 1918 roku został poddany Wielkiej Brytanii i zezłomowany w 1922 roku.

W czasie swojej służby UB-34 odbył 21 patroli[1], zatopił 31 statków nieprzyjaciela o łącznej pojemności 39 496 BRT, uszkodził dwa (12 406 BRT) oraz zajął dwa (2210 BRT)[4].

Uwagi

  1. ↑ SM - Seiner Majestät.

Przypisy

  1. ↑ a b c UB 34 (ang.). W: WWI U-boats [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-27].
  2. ↑ a b Moller ↓, s. 45.
  3. ↑ Theodor Schultz (ang.). W: WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-29]. (30 września 1888 - 29 listopada 1917), pierwszy dowódca SM UB-34, następnie dowodził SM UC-28, SM UC-55 oraz SM UB-61 na pokładzie którego zaginął po 29 listopada 1917 roku. Pod jego dowództwem okręty te zatopiły 18 statków o łącznej wyporności 34 898 BRT, jeden uszkodziły (3820 BRT) oraz zajęły jeden jako pryz.
  4. ↑ a b c Ships hit by UB 34 (ang.). W: WWI U-boat Successes [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-27].
  5. ↑ Ull (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-29].
  6. ↑ Corsican Prince (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-29].
  7. ↑ Saint Ninian (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-29].
  8. ↑ Hellmuth von Ruckteschell (ang.). W: WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-29]. (23 marca 1890 - 24 września 1948) następnie dowódca SM U-54.
  9. ↑ Grelfryda (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-29].
  10. ↑ Greltoria (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-29].
  11. ↑ Elise (ang.). W: Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-29].

Bibliografia

  • Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 44. ISBN 1-85367-623-3. (ang.)
  • Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 181. ISBN 0-85177-245-5. (ang.)
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007, s. 102-103. ISBN 1-85367-623-3. (ang.)
Okręty podwodne typu UB II
Kaiserliche Marine
K.u.K. Kriegsmarine

Media użyte na tej stronie

SM UB 45.jpg
UB 45 der kaiserlichen Marine. Das Boot sank am 6. November 1916 bei Varna (43° 12′ N, 28° 9′ O43.228.15) durch Zusammenstoß mit einer Mine (15 Tote, 5 Überlebende). Das Wrack wurde nach seiner Entdeckung 1936 gehoben und die Überreste der Besatzung in Varna am 26. Februar 1936 feierlich bestattet.
War Ensign of Germany (1903–1919).svg
War Ensign of the en:German Empire from 1903-1919 (correction of date shown on image which shows 1918). Based on image of coat of arms at [1]. Currently unable to add further details for crown or further details to sceptor due to lack of high-quality images of the coat of arms.