Samodzielny Oddział Zwiadowczy WOP Kętrzyn
| Historia | |
| Państwo |  Polska |
|---|---|
| Sformowanie | 1956 |
| Rozformowanie | 1957 |
| Tradycje | |
| Rodowód | 19 Brygada WOP |
| Kontynuacja | 19 Kętrzyński Oddział WOP |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | mjr Wacław Kurowski |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | Kętrzyn ul. Sikorskiego 78 |
| Formacja | Wojska Ochrony Pogranicza |
| Podległość | Dowództwu WOP |
Samodzielny Oddział Zwiadowczy WOP Kętrzyn – jeden z oddziałów w strukturze organizacyjnej Wojsk Ochrony Pogranicza.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W 1956 roku na bazie 19 Brygady WOP sformowano Grupę Manewrową i Samodzielny Oddział Zwiadowczy WOP[a]. Oddział podlegał Zarządowi II Zwiadowczemu WOP[1].
Z dniem 1 maja 1957 roku, na bazie Grupy Manewrowej i Samodzielnego Oddziału Zwiadowczego WOP przystąpiono do organizacji 19 Oddziału WOP[b]. Poprzednie struktury rozformowano.
Struktura organizacyjna
- szef oddziału (pełnomocnik graniczny)
- zastępca szefa oddziału i sekretarz pełnomocnika granicznego
- oficerowie zwiadu – 3
- oficer śledczy
- kancelaria oddziału
- placówka WOP Ołownik
- placówka WOP Szczurkowo
- placówka WOP Gronowo
- placówka WOP Gołdap
- graniczne placówki kontrolne (GPK): Braniewo (drogowa), Bartoszyce (kolejowa) i Skadnawa (kolejowa)
Uwagi
- ↑ Zarządzenie DWW nr 013/WW z 6.07.1956 → Jackiewicz 1998 ↓, s. 86.
- ↑ Zarządzenie DWW nr 07/WW z 24.04.1957→ Prochwicz 2011 ↓, s. 225.
Przypisy
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 86.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
Media użyte na tej stronie
Korpusówka służby granicznej1.png
Własna praca Kwz
Własna praca Kwz
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).